Υπάρχουν άνθρωποι που περνούν από τη ζωή μας σαν σκιά κι άλλοι που δε θα τους γνωρίσουμε ποτέ, αλλά η επίδρασή τους μοιάζει να μας αγγίζει πιο βαθιά από κάθε φυσική παρουσία. Είναι εκείνοι που δε μοιράστηκαν μαζί μας στιγμές, δεν καθίσαμε ποτέ στο ίδιο τραπέζι, δεν πιάσαμε το χέρι τους. Κι όμως, με έναν τρόπο σχεδόν μυστικό, άλλαξαν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.
Ίσως να ήταν μια φράση σε ένα βιβλίο που κράτησες σαν φυλαχτό, μέσα στην καρδιά σου για να θυμάσαι. Ίσως μια μελωδία που έπαιξε σε μια δύσκολη στιγμή κι ένιωσες ότι κάποιος άγνωστος μίλησε κατευθείαν στην ψυχή σου. Ίσως ακόμη και ένας περαστικός που χαμογέλασε τη στιγμή που το είχες περισσότερο ανάγκη. Άνθρωποι που δε θα συστηθείτε ποτέ, κι όμως η παρουσία τους, έστω και άυλη, κατάφερε να χαράξει μέσα σου ένα αποτύπωμα.
Αυτό μπορεί να συμβεί σε διάφορα επίπεδο της ζωής από το πιο άμεσο στο πιο έμμεσο περιβάλλον.
Στο φιλικό επίπεδο, οι «άγνωστοι φίλοι» μπορεί να είναι εκείνοι που δεν ξέρουν καν ότι τους θεωρείς στήριγμα. Ένα δημόσιο πρόσωπο που μίλησε ανοιχτά για μια δυσκολία και σε έκανε να νιώσεις ότι δεν είσαι μόνος. Ένας δημιουργός που έβαλε σε λέξεις όσα εσύ δεν μπορούσες να εκφράσεις. Αυτοί οι άνθρωποι γίνονται συνταξιδιώτες χωρίς να το ξέρουν, μικρές άγκυρες στα πιο ταραγμένα σου νερά.
Το ίδιο σχεδόν συμβαίνει και στο ερωτικό κομμάτι της ζωής. Συχνά οι πιο δυνατές ιστορίες δεν είναι αυτές που έζησες, αλλά εκείνες που δεν ξεκίνησαν ποτέ. Μπορεί να είναι ένα βλέμμα που κράτησε λίγα δευτερόλεπτα, αλλά σε έκανε να θυμηθείς τι σημαίνει έλξη. Μπορεί να είναι μια τυχαία γνωριμία που δεν εξελίχθηκε, αλλά σου άφησε την αίσθηση του «τι θα μπορούσε να έχει γίνει». Αυτοί οι άνθρωποι δεν έγιναν ποτέ σύντροφοι, κι όμως κατάφεραν να σε φέρουν πιο κοντά στο να ανακαλύψεις τι θέλεις πραγματικά, τι σου αξίζει, τι δε θα δεχτείς ξανά.
Κι έπειτα είναι και το κοινωνικό επίπεδο. Άνθρωποι που πάλεψαν πριν από σένα για δικαιώματα που σήμερα θεωρείς δεδομένα. Επιστήμονες που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε μια ανακάλυψη που εσύ απλώς απολαμβάνεις. Άγνωστοι που έδειξαν καλοσύνη σε έναν τρίτο, και αυτό το κύμα καλοσύνης έφτασε μέχρι εσένα. Η καθημερινότητα που ζεις είναι γεμάτη από τις σκιές και το φως ανθρώπων που δε θα γνωρίσεις ποτέ.
Το πιο μαγικό σε αυτήν την ιστορία είναι ότι όλα αυτά τα «αόρατα» πρόσωπα σου θυμίζουν κάτι πολύ ουσιαστικό, που ίσως και να μην το είχες σκεφτεί. Ότι η ζωή δεν είναι μόνο οι στενές σχέσεις που καλλιεργείς, αλλά κι εκείνα τα αόρατα νήματα γύρω σου που σε δένουν με τον υπόλοιπο κόσμο. Δε χρειάζεται να ξέρεις το όνομα κάποιου για να έχει αλλάξει τη ζωή σου. Δε χρειάζεται να έχεις ακούσει τη φωνή του, αρκεί να έχεις νιώσει την παρουσία του μέσα από μια πράξη, μια ιδέα, μια στιγμή.
Ίσως τελικά, η πορεία μας να είναι σαν μωσαϊκό. Φτιαγμένο από ανθρώπους που αγαπήσαμε, από ανθρώπους που μας πλήγωσαν, κι από εκείνους που δε γνωρίσαμε ποτέ, αλλά άφησαν το σημάδι τους αθόρυβα. Όλοι μαζί συνθέτουν την ιστορία μας. Μια ιστορία όπου οι ήρωες δεν είναι πάντα εκείνοι που συναντήσαμε, αλλά κι εκείνοι που μας άλλαξαν χωρίς να ξέρουμε καν το πρόσωπό τους.
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
