Αν νόμιζες ότι οι Κυριακές σου θα συνεχίσουν να είναι ένα μουντό μείγμα από καναπέ, κουβέρτα και scroll στο κινητό, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις. Ο ΑΝΤ1 αποφάσισε να φέρει στη μικρή οθόνη το “Don’t Forget The Lyrics”, ένα τηλεοπτικό καραόκε που έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από 30 χώρες και τώρα πακετάρει μικρόφωνο, live μπάντα και… Έλλη Κοκκίνου για να αναστατώσει τα βράδια μας. Από τις 5 Οκτωβρίου, κάθε Κυριακή στις 20:00, θα ζούμε όλοι μαζί το δράμα του να θυμηθείς αν το τραγούδι λέει “σ’ αγαπώ πολύ” ή “σ’ αγαπώ τρελά”, γιατί η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά, ειδικά όταν παίζεται για 15.000 ευρώ.
Το παιχνίδι είναι απλό και αυθόρμητο, αλλά έχει αυτήν τη δόση σαδισμού που χρειάζεται κάθε καλό τηλεοπτικό format. Οι παίκτες ξεκινούν να τραγουδούν γνωστές επιτυχίες παλιές και νέες, ζουν για λίγο το όνειρο ότι είναι pop stars και ξαφνικά… μπαμ! Η μουσική κόβεται. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να συνεχίσουν με σιγουριά τους στίχους, σαν να έχουν ενσωματώσει όλη τη δισκογραφία του ελληνικού πενταγράμμου στον εγκέφαλό τους. Αν τα καταφέρουν, κερδίζουν λεφτά. Αν όχι, γίνονται viral.
Η Έλλη Κοκκίνου μπαίνει στη μέση σαν οικοδέσποινα και cheerleader ταυτόχρονα. Δεν είναι απλώς η παρουσιάστρια, είναι η Έλλη που μας έκανε να τραγουδάμε «Δεν Υπάρχουν Άγγελοι» με πάθος στο σχολικό πάρτι και να γράφουμε τους στίχους στο θρανίο μας. Οπότε, ναι, όταν σε κοιτάει την ώρα που πρέπει να θυμηθείς τον στίχο, η πίεση είναι διπλή: πρέπει να εντυπωσιάσεις το κοινό, αλλά και να μην απογοητεύσεις το εφηβικό σου είδωλο.
Και μιλώντας για κοινό, το παιχνίδι δεν αφήνει τον παίκτη μόνο του στον αγώνα. Μια ολόκληρη κερκίδα βρίσκεται εκεί, έτοιμη να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα ή σε εκείνο το χαρακτηριστικό «ωωωχ» όταν κάποιος μπερδέψει το “φίλα με” με το “φύγε με”. Για να μην αναφέρουμε τη live μπάντα, που δίνει ατμόσφαιρα συναυλίας και προσθέτει το απαραίτητο άγχος: γιατί άλλο είναι να κάνεις λάθος στο μπάνιο σου κι άλλο μπροστά σε κιθαρίστα που σε κοιτάει με ύφος “μα καλά, δεν το ξέρεις αυτό;”.
Φυσικά, υπάρχουν και βοήθειες, δύο για την ακρίβεια, που μπορεί να σε σώσουν από τον απόλυτο εξευτελισμό. Αλλά ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά, το παιχνίδι έχει αυτή τη μαγεία του καραόκε: γελάς με την ψυχή σου, ακόμα κι όταν ξεχνάς. Άλλωστε, ας είμαστε ειλικρινείς: πόσες φορές δεν έχουμε μπερδέψει στίχους και τραγουδάμε με αυτοπεποίθηση λέξεις που δεν υπάρχουν καν; Τουλάχιστον εδώ υπάρχει το άλλοθι ότι το κάνεις για λεφτά.
Αυτό που κάνει το “Don’t Forget The Lyrics” να ξεχωρίζει είναι το μείγμα νοσταλγίας και διασκέδασης. Από τη μία, θυμάσαι παλιά τραγούδια που έχεις καιρό να ακούσεις από την άλλη, ζεις όλη την αγωνία ενός τηλεπαιχνιδιού με έπαθλο μετρητά. Και η Έλλη, με το χαμόγελο και την ενέργειά της, δίνει το σωστό τόνο ώστε να μην το πάρουμε υπερβολικά σοβαρά. Γιατί, κακά τα ψέματα, κανείς δε θέλει να δει παίκτες να ιδρώνουν σαν να δίνουν πανελλήνιες θέλουμε να δούμε αυθορμητισμό, αστείες γκάφες και στιγμές που θα συζητάμε την επόμενη μέρα στη δουλειά.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα θυμόμαστε εμείς οι τηλεθεατές τους στίχους ή αν τελικά το παιχνίδι θα μας κάνει να ανακαλύψουμε πόσο επιλεκτική είναι η μνήμη μας. Γιατί καλό το TikTok και τα 15 δευτερόλεπτα τραγουδιού, αλλά εδώ χρειάζεται ολόκληρη στροφή. Και κάπου εκεί θα καταλάβουμε αν είμαστε γεννημένοι καραόκε σταρ ή απλώς θεατές που κουνάνε το κεφάλι με κατανόηση.
Και μιας που μαζεύτηκαν ήδη ψίθυροι από τα παρασκήνια, να πούμε και λίγα inside info. Η παραγωγή είναι καλοκουρδισμένη και ευχάριστη, με τον Ανδρέα Δρακόπουλο και τη Φανή Μελεμένη να δίνουν ρυθμό στα μικρόφωνα πλαισιωμένοι από μια μπάντα που πραγματικά ξέρει να κρατάει το κέφι ψηλά. Η Έλλη, από την άλλη, πηγές λένε πως είναι επαγγελματίας μέχρι το κόκκαλο, έφτανε στην ώρα της, με θετική διάθεση και χαμόγελο για όλους, ενώ δεν υπήρχαν πρόβες που να «στήνουν» το αποτέλεσμα ό,τι θα δούμε στους δέκτες μας είναι αυθόρμητο, χαρούμενο και φρέσκο. Και κάπως έτσι γεννήθηκε και η χαρακτηριστική της φράση «κλειδώνω την απόφαση», που δεν υπήρχε στο manual του format αλλά βγήκε αυθόρμητα στα γυρίσματα και κόλλησε σαν σήμα κατατεθέν.
Όπως και να έχει, ο ΑΝΤ1 φαίνεται να μας ετοιμάζει ένα σόου που θα γίνει το απόλυτο guilty pleasure. Κι αν δεν καταφέρουμε να θυμηθούμε τους στίχους, τουλάχιστον θα θυμόμαστε ότι για πρώτη φορά η Έλλη Κοκκίνου δεν ήταν στη σκηνή για να τραγουδάει, αλλά για να μας κάνει… εξέταση πάνω στις επιτυχίες της δισκογραφίας. Και μόνο γι’ αυτό, οι Κυριακές μας αποκτούν ξαφνικά ενδιαφέρον.
