Τη δεκαετία του 1950 η τηλεόραση ήταν ακόμα ένα νέο μέσο γεμάτο ανδρικές φιγούρες που κρατούσαν τα σκήπτρα. Και τότε, μέσα από το ασπρόμαυρο γυαλί, ήρθε εκείνη: μια εκρηκτική κοκκινομάλλα με απίθανη μιμητική ικανότητα, αφοπλιστικό χιούμορ και το θάρρος να γελοιοποιηθεί μπροστά σε ολόκληρη την Αμερική. Μιλάμε για τη Λουσίλ Μπολ φυσικά !Έτσι γεννήθηκε η “I Love Lucy” και μαζί της, η πρώτη πραγματική τηλεοπτική επανάσταση. Η Μπολ προτάθηκε για τα Βραβεία Έμμυ δεκατρείς φορές και το κέρδισε τέσσερις.Το 1977 η Μπολ ήταν ανάμεσα στις πρώτες γυναίκες ηθοποιούς που τιμήθηκαν με το βραβείο Women in Film Crystal Award. Τιμήθηκε επίσης με το βραβείο Golden Globe Cecil B. DeMille (1979), το βραβείο Lifetime Achievement από το κέντρο απονομής τιμών Kennedy (1986) και το βραβείο Governors από την Ακαδημία τηλεοπτικών τεχνών και επιστημών (1989).
Το 1929 η Μπολ έπιασε δουλειά σαν μοντέλο και αργότερα ξεκίνησε την καριέρα της ως καλλιτέχνης της σκηνής χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Dianne Belmont. Εμφανίστηκε σε πολλούς μικρούς κινηματογραφικούς ρόλους κατά τη δεκαετία του ’30, σαν μισθωμένη ερμηνεύτρια για την εταιρία RKO Radio Pictures. Η Μπολ χαρακτηρίσθηκε σαν “Η Βασίλισσα των Β-ταινιών”. Το 1951 ήταν η συντονίστρια στη δημιουργία της τηλεοπτικής σειράς “I Love Lucy”. Στην εκπομπή συμπρωταγωνιστούσε μαζί με τον τότε σύζυγό της Ντέζι Άρναζ (Desi Arnaz) που υποδύονταν το χαρακτήρα Ricky Ricardo, τη Βίβιαν Βανς (σαν Ethel Mertz) και το Γουΐλιαμ Φρόλεϊ (σαν Fred Mertz). Η σειρά ολοκληρώθηκε το 1957, μετά από 180 επεισόδια. Στη συνέχεια, μετονομάστηκε σε σαν The Lucy-Desi Comedy Hour, που διήρκεσε τέσσερις σεζόν (1957–1960) (13 επεισόδια). Η Μπολ πρωταγωνίστησε σε δυο ακόμη επιτυχημένες σειρές: Το The Lucy Show, (παραγωγής CBS, από το 1962 έως το 1968 με 156 επεισόδια) και το Here’s Lucy (από το 1968 έως το 1974 (144 επεισόδια). Η τελευταία της συμμετοχή σε τηλεοπτική σειρά καταγράφηκε το 1986, με τον τίτλο Life with Lucy , το σόου της όμως εκείνο απέτυχε και διακόπηκε μετά από 8 επεισόδια που προβλήθηκαν, ενώ είχαν ετοιμαστεί συνολικά δεκατρία.

Η Λουσίλ Μπολ δεν ήταν απλώς η «γλυκιά νοικοκυρά» που έκανε σκανταλιές στην οθόνη. Ήταν μια γυναίκα με όραμα, σε μια εποχή που οι γυναίκες σπάνια είχαν λόγο στα παρασκήνια. Ήταν η πρώτη που ίδρυσε δική της εταιρεία παραγωγής – τη Desilu Productions – η οποία όχι μόνο της έδωσε τον πλήρη έλεγχο της καριέρας της, αλλά παρήγαγε και μερικές από τις σημαντικότερες σειρές όλων των εποχών, όπως το Star Trek και το Mission: Impossible. Ναι, η “νοικοκυρά” της τηλεόρασης βοήθησε να γεννηθεί το Star Trek! Αυτό μπορεί να σας φαίνεται οξύμωρο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό!

Στο “I Love Lucy”, η Μπολ έσπασε κάθε ταμπού. Ήταν η πρώτη που έδειξε μια έγκυο γυναίκα στην τηλεόραση, η πρώτη που μίλησε για γάμο μεταξύ διαφορετικών εθνικοτήτων (με τον σύζυγό της, Ντέζι Αρνάζ, κουβανικής καταγωγής), και η πρώτη που γύρισε σειρά μπροστά σε ζωντανό κοινό, βάζοντας τις βάσεις για όλα τα sitcom που αγαπάμε σήμερα.

Πίσω από τα γέλια, όμως, κρυβόταν βέβαια μια σκληρή επαγγελματίας που δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Ήταν τελειομανής, απαιτητική, αλλά και απίστευτα γενναιόδωρη με τους συνεργάτες της. Έκανε το χιούμορ της τέχνη και τη θηλυκότητά της δύναμη, αποδεικνύοντας ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι και αστεία και έξυπνη και αφεντικό — ταυτόχρονα. Για την εποχή ήταν πρωτοπόρος και σίγουρα προκάλεσε πολλά σχόλια και αντιδράσεις. Στη σημερινή εποχή η Λουσίλ θα λατρευόταν για τις καινοτόμες ιδέες της.
Η Λουσίλ Μπολ δεν άλλαξε μόνο το πώς γελάμε στην τηλεόραση· άλλαξε το ποιος έχει το δικαίωμα να τη φτιάχνει. Και αυτό, ίσως, είναι το πιο αστείο (και πιο σπουδαίο) κομμάτι της ιστορίας της που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας.
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
