Η διοίκηση Τραμπ προχώρησε διακριτικά σε μια νέα οδηγία για τις αμερικανικές θεωρήσεις, επιτρέποντας πλέον στα προξενεία των ΗΠΑ να λαμβάνουν υπόψη την παχυσαρκία ως παράγοντα κινδύνου για το αν ένας αιτών μπορεί να θεωρηθεί μελλοντικό «δημόσιο βάρος» για το κράτος.
Η οδηγία δεν προβλέπει αυτόματη απόρριψη αιτήσεων για υπέρβαρους ή παχύσαρκους αιτούντες. Ωστόσο, εντάσσει μια σειρά προβλημάτων υγείας —μεταξύ των οποίων και η παχυσαρκία— στις ενδείξεις ότι ο υποψήφιος ίσως χρειαστεί αυξημένη ιατρική φροντίδα και κατά συνέπεια μεγαλύτερη δαπάνη από το αμερικανικό σύστημα υγείας.
Οι επικριτές της πολιτικής υποστηρίζουν ότι στοχοποιεί άδικα οικονομικά ευάλωτους ή υγειονομικά επιβαρυμένους αιτούντες, ενώ θέτει ακόμη ένα εμπόδιο σε ανθρώπους που ήδη δυσκολεύονται να πληρούν τις απαιτήσεις της αμερικανικής μεταναστευτικής διαδικασίας. Αντίθετα, οι υποστηρικτές επιμένουν ότι η οδηγία προστατεύει τους Αμερικανούς φορολογουμένους από πιθανά μελλοντικά κόστη.
Παρά την αλλαγή, παραμένει ασαφές πώς θα εφαρμοστεί το νέο πλαίσιο σε πρακτικό επίπεδο. Για πολλούς επίδοξους μετανάστες, όμως, ακόμη και μια ιατρική γνωμάτευση μπορεί πλέον να καθορίσει το αν θα κλείσει ή όχι η πόρτα προς τις ΗΠΑ.
Φαίνεται πως το αμερικανικό όνειρο δε μετριέται πια μόνο σε προσόντα, εμπειρία ή επιθυμία για μια νέα ζωή — αλλά και σε κιλά. Αν συνεχίσουν έτσι, δεν αποκλείεται την επόμενη φορά το προξενείο να ζητάει και BMI… σε μορφή υπεύθυνης δήλωσης. Δεν είναι επιβάρυνση μόνο για το κράτος· επιβάρυνση είναι και η πολιτική λογική.
