Με μια φράση που δε συνηθίζεις να ακούς από Ολυμπιονίκη, ο Πέτρος Γκαϊδατζής ξεκινά το βίντεό του στο Instagram:
«Είμαι χάλκινος Ολυμπιονίκης και είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις ξανακούσει το όνομά μου».
Κι έχει δίκιο. Όχι γιατί δεν πέτυχε κάτι σημαντικό— το αντίθετο. Ο Γκαϊδατζής κατέκτησε το χάλκινο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών στους Ολυμπιακούς του Παρισιού μαζί με τον Αντώνη Παπακωνσταντίνου. Απλώς το άθλημα στο οποίο διακρίθηκε, η κωπηλασία, δεν μπαίνει συχνά στην πρώτη γραμμή της ελληνικής επικαιρότητας.
«Είμαι xάλκινος Ολυμπιονίκης και είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις ξανακούσει το όνομά μου. Είμαι ο Πέτρος και πέρυσι το καλοκαίρι κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο άθλημα της κωπηλασίας. Και όπως είπα πριν, είμαι σίγουρος ότι δε με ξέρεις, γιατί στην Ελλάδα κανείς δεν ασχολείται με αθλήματα όπως η κωπηλασία, με τα λεγόμενα ερασιτεχνικά αθλήματα, που… μόνο ερασιτεχνικά δεν είναι» ανέφερε αρχικά.
View this post on Instagram
«Μόνο ερασιτεχνικό δεν είναι»
Στο βίντεο, ο Πέτρος περιγράφει κάτι που πολλοί αθλητές μικρότερων αθλημάτων λένε εδώ και χρόνια: η δουλειά είναι πλήρως επαγγελματική, αλλά η προβολή… ανύπαρκτη. Ο ίδιος κάνει οκτώ ώρες προπόνηση την ημέρα, με πρόγραμμα που δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτό που ακολουθούν αθλητές κορυφαίων ομοσπονδιών σε όλο τον κόσμο. Κι όμως, όπως λέει, ακόμη και ένα ολυμπιακό μετάλλιο δεν είναι αρκετό για να σε μάθει το κοινό.
Ο Γκαϊδατζής μιλάει με ρεαλισμό. Περιγράφει μια κατάσταση όπου τα «μικρά» αθλήματα εξαφανίζονται από τη δημόσια συζήτηση λίγες μέρες μετά από κάθε επιτυχία. «Στην Ελλάδα κανείς δεν ασχολείται με αθλήματα όπως η κωπηλασία», λέει. Και δεν έχει άδικο: οι διακρίσεις της ελληνικής κωπηλασίας τα τελευταία χρόνια είναι σταθερές, αλλά σπάνια γίνονται ευρύτερα γνωστές.
Όταν τα social κάνουν περισσότερη δουλειά από το σύστημα
Η πιο χαρακτηριστική φράση του είναι ίσως η πιο απλή:
«Μόνο μέσω Instagram και TikTok μπορεί κάποιος να δείχνει το πώς ζει».
Σε μια εποχή όπου η προβολή παίζει καθοριστικό ρόλο, ένας Ολυμπιονίκης αισθάνεται ότι για να τον μάθει ο κόσμος πρέπει να ανεβάσει βίντεο στο κινητό του. Όχι να φέρει ένα μετάλλιο. Το μήνυμα του Γκαϊδατζή αφορά όλους τους αθλητές που δουλεύουν χωρίς χορηγούς, χωρίς media exposure, χωρίς τις «συνθήκες» που θεωρούμε δεδομένες για άλλες κατηγορίες αθλητών.
Η τοποθέτησή του απλώς αναδεικνύει μια ντροπιαστική πραγματικότητα: ότι η αναγνώριση στη χώρα μας συχνά εξαρτάται από τη δημοσιότητα, όχι από την προσπάθεια.
Και όταν ένας Ολυμπιονίκης νιώθει «άγνωστος», ίσως δεν είναι κακό να ντραπούμε που αισθάνεται έτσι, και να ακούσουμε επιτέλους συλλογικά, τι έχει να πει.
