Και κάπως έτσι αρχίζει κάθε αληθινή ιστορία αγάπης. Όχι με καναπέδες, ουτε με δάνεια, όχι με «πότε θα πάρουμε τραπέζι», αλλά με ένα πάτωμα, μια αγκαλιά και την αίσθηση ότι αυτό μόνο αρκεί! Δεν υπήρχε μπάτζετ. Υπήρχε όμως εμεις!
Σε ένα ζευγάρι οι οικονομικές δυσκολίες έχουν κακή φήμη. Τις παρουσιάζουν πάντα σαν δοκιμασία που ή θα σε χωρίσει ή θα σε καταστρέψει. Σαν έναν κακό καλεσμένο που μπαίνει στο σπίτι μας χωρίς να χτυπήσει το κουδούνι. Όμως αν τις κοιτάξεις διαφορετικά θα δεις πως είναι είναι σαν εκείνον τον φίλο που σου λέει την αλήθεια χωρίς φίλτρο, τύπου αντέχετε ή όχι;
Όταν δεν υπάρχουν λεφτά, δεν μπορείς να κρυφτείς πίσω από εξόδους, δώρα και ταξίδια. Δεν υπάρχει «πάμε έξω να ξεχαστούμε». Υπάρχει «κάτσε εδώ, να μιλήσουμε». Υπάρχει το μαγείρεμα με ο,τι υπάρχει στο ψυγείο, οι ταινίες σε πειρατικά σάιτ και το κρασί σε νεροπότηρα. Εκει φαίνεται αν είστε ομάδα ή απλώς συγκάτοικοι με ερωτικό παρελθόν.
Οι οικονομικές δυσκολίες δεν είναι μια ρομαντική συνθήκη, είναι κάτι άβολο και επικρατεί -εξαιτίας της- άγχος. Φτάνεις σε σημείο να μετράς τα κέρματα και να γελάς για να μη βάλεις τα κλάματα. Μέσα όμως από μια τέτοια κατάσταση η αγάπη ξεγυμνώνεται. Μένει χωρίς μακιγιάζ και αν μείνει όρθια και δεν καταρρεύσει τότε μιλάμε για κάτι αληθινό!
Υπάρχουν στιγμές που δεν έχει τίποτα να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον πέρα από παρουσία και αυτό είναι υπέρ αρκετό. Είναι πολύ σημαντικό να γυρίζεις κουρασμένος σπίτι και να βρεις κάποιον που δεν μπορεί να σου λύσει τα προβλήματα, αλλά μπορεί να κάτσει δίπλα σου όσο τα κοιτάς. Αυτό δεν αγοράζεται, ούτε μπαίνει σε δόσεις, ούτε έχει επιτόκιο.
Το να ξεμένεις από χρήματα σε κάνει αυτόματα δημιουργικό. Μαθαίνεις να χαίρεσαι με τα λίγα και να κάνεις χιούμορ με το τίποτα…Μαθαίνεις να γιορτάζεις τις μικρές νίκες, όπως τον λογαριασμό που πληρώθηκε, ότι βρέθηκε δουλειά και ότι αγοράστηκε επιτέλους εκείνη η καρέκλα που τόσο καιρό κάνατε υπομονή για να την αποκτήσετε. Έτσι κάθε μικρή κατάκτηση είναι κοινή , δεν είναι «εγώ τα κατάφερα», είναι «τα καταφέραμε»! Μαζί!
Έτσι χωρίς να το καταλαβαίνουμε μέσα από αυτό το ζόρι δενόμαστε και χτίζουμε γερές βάσεις με τον άνθρωπο μας. Οι δυσκολίες γίνονται κοινή μας γλώσσα. Κοινές αναμνήσεις και αστεία που κανείς άλλος δεν καταλαβαίνει. «Θυμάσαι τότε που…» και γελάτε ενώ τότε κόντευε να σας πάρει από κάτω. Υπάρχει λοιπόν κάτι πολύ βαθύ στο να αγαπάς κάποιον όταν δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει πέρα από τον εαυτό του. Όταν δεν υπάρχει συμφέρον και δεν υπάρχει ασφάλεια, όταν δεν υπάρχει σχέδιο πενταετίας. Υπάρχει μόνο το προχωράμε μαζί και ας μην ξέρουμε που πάμε.
Σίγουρα όμως δεν είναι πάντα τόσο ωραιοποιημένα τα πράγματα. Όταν τα λεφτά λείπουν ξεκινάνε και οι εντάσεις. Τσακώνεσαι για χαζά πράγματα όπως οι λογαριασμοί, το νοίκι, για το ποιος αγχώθηκε περισσότερο. Εκεί είναι το σημείο που δοκιμαζεται η αγάπη πραγματικά. Όχι στο αν θα αγοράσεις δώρο, αλλά στο αν θα δείξεις κατανόηση. Στο αν θα ακούσεις τον σύντροφο σου αντί να τον κατηγορήσεις και στο αν θα πεις «είμαστε στην ίδια πλευρά».
Η αγάπη δεν σημαίνει ότι όλα λύνονται μαγικά. Το σημαντικό είναι να μην φεύγεις όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και να μην μετράς τον άλλον με βάση το πορτοφόλι του. Σημαίνει να κοιμάσαι σε στρώμα στο πάτωμα και να νιώθεις πιο πλούσιος από ανθρώπους που έχουν σπίτια γεμάτα από έπιπλα αλλά άδεια από σύνδεση.
Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή αν είστε δυνατοί και έχετε βαθιά σύνδεση τα πράγματα βελτιώνονται. Έρχονται τα λεφτά και οι ανέσεις. Αλλά αν δεν έχεις περάσει με τον άνθρωπο σου μαζί τη στέρηση, δεν ξέρεις την αξία τους. Αν δεν έχεις αγαπήσει χωρίς τίποτα, δεν ξέρεις τι σημαίνει «μαζί». Γιατί στο τέλος της ημέρας, δεν θυμάσαι πόσα είχατε αλλά πώς νιώθατε. Θυμάσαι τον γάτο, το στρώμα, τα γέλια μέσα στο άγχος. Θυμάσαι ότι ήσασταν φτωχοί στα λεφτά αλλά πλούσιοι στο «εμείς».
Συντάκτης: Ασημίνα Μαραγκού
