Μεγάλο κεφάλαιο η απόρριψη στη ζωή. Κεφάλαιο το οποίο άλλους τους πληγώνει, άλλους τους προβληματίζει, άλλους τους δυσκολεύει να το διαχειριστούν, ενώ άλλοι το διαχειρίζονται με τεράστια επιτυχία και προχωρούν μπροστά γρήγορα. Η αλήθεια είναι ότι την απόρριψη τη συναντάς κι εσύ, όπως όλοι μας, σε διάφορους τομείς της ζωής, και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο.

Σίγουρα μπορεί μια απόρριψη να εξαρτηθεί και από τη φάση που διανύεις στη ζωή σου. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, την έχεις συναντήσει και σίγουρα θα συνεχίσεις να τη συναντάς και στο μέλλον. Δεν είναι τόσο τρομακτική όσο φαίνεται, όμως. Δε σου λέω ότι είναι και το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο, αλλά σίγουρα δεν πρέπει να τη διαχειρίζεσαι με φόβο. Πρέπει να τη βλέπεις σαν μάθημα, για να προχωρήσεις μπροστά και να γίνεις ακόμα καλύτερος στο μέλλον.

Απόρριψη, λοιπόν, σε επαγγελματικό επίπεδο μπορεί να θεωρηθεί το να πας σε μία συνέντευξη και να μη σε επιλέξουν ή το να ξεκινήσεις μία δουλειά που σου αρέσει πολύ ή και όχι και πάλι να απορριφθείς, κάτι να μην πάει καλά και να σου πουν ότι δε μπορούν να προχωρήσουν τη συνεργασία μαζί σου. Σε πρώτο χρόνο η ανάλυση που κάνεις είναι κάτι ανάμεσα στην ανύαρκτη αξία σου, στην πεποίθηση ότι φταις και στην ανάγκη να αυτοεκπληρώσεις τον φόβο εγκατάλειψής σου. Κι έτσι, μια απόρριψη σημαίνει αυτόματα ότι δε δικαιούσαι κάτι καλύτερο από αυτή.

Φυσικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην έδωσες εσύ τον καλύτερό σου εαυτό στη συνέντευξη ή κατά τη διάρκεια της συνεργασίας, είτε επειδή διανύεις μια περίεργη προσωπική περίοδο, είτε επειδή κάτι δε σου ταίριαξε καλά. Σε κάθε περίπτωση, όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: έχεις απορριφθεί. Σκέψου ότι η συνέντευξη που δεν πήγε όπως ήθελες ή η δουλειά που δε ρίζωσε μακροπρόθεσμα μπορεί τελικά να είναι για καλό, για να έρθει κάτι καλύτερο και κάτι που θα σε αντιπροσωπεύει περισσότερο, με πιο ευνοϊκές συνθήκες για να το ζήσεις, ώστε να αισθάνεσαι κι εσύ καλύτερα με τον εαυτό σου να ανταπεξέλθεις. Οπότε αναλογίζεσαι ποιο είναι το δικό σου μερίδιο ευθύνης και ποιο της άλλης πλευράς, κάνεις τον απολογισμό σου δηλαδή, και προχωράς παρακάτω κρατώντας και τα θετικά και τα αρνητικά της εμπειρίας.

Το ίδιο ισχύει και για τα προσωπικά σου. Κανείς δεν εγγυάται ότι όλα θα προχωρήσουν ομαλά και όμορφα, άλλωστε αυτό δε θα είχε και νόημα. Μέσα από τις δυσκολίες γίνεσαι πιο δυνατός. Οπότε δε χρειάζεται να αμφισβητείς την αξία σου εάν κάποιο πιθανό ταίρι δεν ενδιαφέρεται τόσο για εσένα, καθώς θα βρεις κάποιον που να ενδιαφέρεται τρελά για εσένα και τότε θα καταλάβεις τι πάει να πει χημεία και πραγματικό ενδιαφέρον και ότι δε χρειαζόταν να αναλωθείς σε αδιέξοδες καταστάσεις.

Πες ακόμα και ότι δεν άρεσες, βρε παιδί μου, σε κάποιον. Συμβαίνουν αυτά. Δε γίνεται όλοι να είμαστε αρεστοί σε όλους. Ακόμα και μονόπλευρος χωρισμός μπορεί να θεωρηθεί μία μορφή απόρριψης. Όμως και μέσα από αυτή τη δύσκολη συγκυρία, μέσα από τον πόνο, το κλάμα και την απογοήτευση, στο τέλος αυτό που μένει είναι να κάνεις τον απολογισμό σου και να προχωρήσεις μπροστά.

Έτσι είναι η ζωή. Έχει και τα πάνω και τα κάτω της. Βασικά, έχει μία πάνω και μία κάτω, όπως λέει και ο φίλος μας ο Πάνος ο Μουζουράκης. Γι’ αυτό αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία να δουλέψεις πάνω σε αυτό, είναι το να χτίσεις μία τόσο δυνατή προσωπικότητα, η οποία θα είναι ικανή να αντιμετωπίσει ώριμα ακόμα και μία απόρριψη και δε θα αποδομηθεί αμέσως ή, ακόμα και αν αποδομηθεί, θα ξαναβρεί το κουράγιο να γίνει όπως πριν, άμεσα!

Και μην ξεχνάς να βρίσκεις το κουράγιο να απορρίπτεις κι εσύ, είτε εργασιακά περιβάλλοντα που δε σε εκφράζουν, είτε καταστάσεις, φιλικές ή ερωτικές, οι οποίες δε σε αντιπροσωπεύουν και σε αλλοιώνουν. Restart κάθε μέρα!

Συντάκτης: Διατσέντα Μαράτου