Αυτό το δήθεν κατά λάθος που τελικά γίνεται επίτηδες είναι που σε τρελαίνει. Ναι, είναι ωραία αίσθηση να είσαι με τον άλλον σε μια δημόσια έξοδο και το πόδι του να αγγίζει με αφέλεια το δικό σου. Σηκώνεις βλέμμα και θέλεις να τσεκάρεις αν αυτή η αθώα κίνηση είναι όντως αθώα ή όχι. Βλέπεις δυο πονηρά μάτια να σε κοιτάνε με λαγνεία. Έχεις καταλάβει πως μόνο αθώα δεν είναι.

Με κάτι φαινομενικά αθώο ενεργοποιείσαι κι εντάσσεσαι στο ερωτικό παιχνίδι που έχει στήσει ο απέναντί σου. Ξεκινάς με το δικό σου ρόλο, να θέλεις να εκτοξεύσεις τη διάθεσή του στα ύψη. Το γουστάρεις γιατί ο άλλος σου το προκάλεσε και θέλεις να του δείξεις –και να του αποδείξεις– ότι αντέχεις τα παιχνίδια.

Σηκώνεσαι για να περάσεις απ’ τη δική του πλευρά και ρε γαμώτο, είναι τόσο στριμωχτά που πέφτεις πάνω του. Όλο σου το σώμα, που ήδη χορεύει στις ορμές του, αγγίζει τον «συμπαίκτη» σου. Έχεις ήδη απαντήσει στη δική του κίνηση και το μήνυμα παραδόθηκε. Συνεχίζει η διαδικασία, γιατί η κάβλα δεν έχει σταματημό.

Όσο είσαι αναγκασμένος να παραμείνεις στην παρέα για να μιλήσετε να μοιραστείτε τα νέα σας, τόσο οι δονήσεις θα πηγαινοέρχονται. Σίγουρα, κανείς απ’ τους δυο σας δεν παρακολουθεί την κουβέντα. Ποιος δίνει σημασία σε αυτά που λέγονται. Το μυαλό αλλού έχει κολλήσει και σκέφτεται συνεχώς την επόμενη αφοπλιστική κίνηση.

Δε γίνεται, αγάπη μου, θες να δεις μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Εκείνη τη στιγμή, που ο άλλος εξαντλεί τα όριά του. Το συνεχίζεις μέχρι κόκκαλο γιατί γουστάρεις να βλέπεις τις αντιδράσεις που καθοδηγούνται από ανεξέλεγκτο ερωτισμό. Πιάνει το κινητό, δείχνει δήθεν απασχολημένος, έχει φορέσει κι αυτό το ύφος το σοβαρό. Λιώνεις, δε φαίνεται ούτε σε σένα. Το θέατρο πάει υπέροχα.

Αναζητάς την κανέλα, για να προσθέσεις στον καφέ σου. Ποιος σου είπε ότι επιθυμείς κανέλα στον καφέ σου; Αφού δε σου αρέσει. Όχι, όμως, εκείνη τη φορά. Σου αρέσει, γιατί το χέρι σου, θα περάσει αναγκαστικά απ’ το δικό του και θα αισθανθεί το άγγιγμά σου. Μην απορείς, αυτό το τόσο σύνηθες άγγιγμα, που κάνεις κάθε μέρα στη ρουτίνα σου, έχει άλλη βαρύτητα. Θα νιώσει την επιδερμίδα σου, δε θα σηκώσει βλέφαρο γιατί δε θέλει να φανεί  ότι πήρε ένα ακόμα μήνυμά σου. Θα είναι σκληρή η αντίδρασή του. Μην πτοείσαι καθόλου, τα δέχεται όλα απλόχερα και γουστάρει. Γιατί αν δε γουστάρει, δε θα κάθεται να προσποιείται το θύμα. Κανείς δε γίνεται θύμα, όταν δε θέλει.

Θα σηκώσει ξανά το βλέμμα προς εσένα, αλλά ούτε κι αυτό θα γίνεται με συχνότητα. Μην εξακολουθείς να πιστεύεις ότι αυτά που κάνεις δεν έχουν ανταπόκριση. Απλά, παιδί μου, το παίζει «ζεν», πώς να το πούμε αλλιώς. Δεν είναι εκδηλωτικός ο άλλος, γι’ αυτό άλλωστε όταν σε πιάνει στα χέρια του, το πήδημα είναι σαν να μην υπάρχει αύριο. Ακόμα εξακολουθείς να ψάχνεσαι; Είσαι ζαβό, ξύπνα, μια χαρά πάει, προχώρα, στο υπογράφω θα είναι ανεπανάληπτο ό,τι ακολουθήσει.

Ναι, εκεί, ουπς, άπλωσε το πόδι του. Να το, το μήνυμα το πήρες και λύσσαξες να αναρωτιέσαι τι γίνεται. Είδες; Τώρα ετοιμάσου γιατί αρχίζει και βαράει κόκκινο ο άλλος και δεν ξέρω αν προλαβαίνετε να φτάσετε σε πριβέ χώρο ή θα γίνει σε κάνα αυτοκίνητο. Μη σου πω κιόλας ότι και το στενό δίπλα απ’ το μαγαζί είναι ιδανικό.

Εκεί στα γρήγορα θα γίνει η επαφή, συνοδεία με έκρηξη χημείας. Τόσα αθώα μηνύματα, βλέφαρα και πονηρά χαμόγελα που ανταλλάσσατε, παριστάνοντας τους Κινέζους κι ότι τάχα μου δεν καταλαβαίνετε, πώς να μη συμβάλλουν σε αυτό που θα ακολουθήσει. Μη στεναχωριέσαι καθόλου, το έχεις το παιχνίδι και σίγουρα η στιγμή, αχ θεέ μου, θα είναι απολαυστική.

Δώσε πόνο κι ας είναι γρήγορο. «Κάποιες φορές το θέλουμε κι αυτό». Το έχουμε ανάγκη γιατί γουστάρουμε, τα πασπατέματα, τα εσκεμμένα κι αθώα αγγίγματα. Είναι τρέλα γιατί ο ίδιος ο έρωτας δεν έχει λογική. Ζήσ’ το και μη ρωτάς πολλά.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη