Εσύ η επιμονή κι εγώ η αντίσταση. Εσύ το ναι κι εγώ το όχι. Εσύ το για πάντα εγώ για λίγο. Κι όμως θυμάσαι έριξες τοίχους, έκτισες γέφυρες, βρήκες λύσεις και με έκανες να το δω όλο αυτό με μας.
Σου έχει τύχει ξανά να νιώθεις ότι δεν ορίζεις εσύ την κατάσταση; Είσαι απλά μια μαριονέτα που άγεται και φέρεται κατά το συναίσθημα που είναι τόσο δυνατό; Όμως κάτι μέσα σου ουρλιάζει δυνατά να μην ενδώσεις, να μην το συνεχίσεις.

Εσύ τι θα έκανες στη θέση μου; Θέλω τόσο σαν να το ήθελα πάντα αυτό. Κουφό, κουλό, καρακλισέ αλλά όταν βρεθήκαμε ένιωσα ότι γι’ αυτό γεννήθηκα. Εδώ ανήκω. Έπρεπε να υπάρξω για να το ζήσω ρε παιδί μου.

Νιώθεις όμως κάτι άλλο πιο δυνατό. Κίνδυνος, τρίτο μάτι, έκτη αίσθηση ξέρω ακούγονται παρανοϊκά. Για κάποιον που τα νιώθει όμως είναι η δεύτερη φύση του. Αυτή η φωνή δυναμώνει όλο και πιο πολύ και σου λέει να φύγεις. Ότι αυτό ακριβώς που νιώθεις είναι που θα σε σκοτώσει.

Καλό το απόλυτο αλλά στην τελική η κατάληξη μετράει. 

Όπως λέει και το Δεσποινάκι, και τελικά τι σημασία τώρα έχει που μοιραστήκαμε ως εδώ μια διαδρομή;

Θέλω να πω ε και τι έγινε; Αν δεν είσαι πλέον γεροντάκι κουρασμένο δίπλα στο ταίρι σου και να αναπολείτε μαζί, πώς ήταν τότε που φλερτάρατε και χτίζατε μια ζωή, τι νόημα έχει; Θα είναι πάντα λίγο, σε σχέση με την αιωνιότητα του χρόνου, λίγο σε σχέση με τη διάρκεια της ζωής που έχεις να διανύσεις, αυτό το λίγο.

Αν η φωνή μέσα σου είναι τόσο δυνατή και την έχεις καρατσεκαρισμένη άκουσέ την. Ο Έλιοτ καταριέται τους δρόμους που δε ζήσαμε. Πάντα όμως θα υπάρχουν αδιάβατοι δρόμοι όπως και άνθρωποι. Δεν πρέπει να τους πιέζουμε. Να προσπαθούμε να τους διαβάσουμε όταν κάτι μας τραβάει πίσω. Άλλο οι δυσκολίες κι άλλο όταν για κάποιο λόγο ένας άνθρωπος νιώθεις, ότι είναι ο ίδιος κουτί της Πανδώρας. Μην το ανοίξεις. Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα και η κατάσταση θα σκοτώσει εσένα.

Αυτό που σε κρατάει πίσω από διαίσθηση,  μάθε να μην το αγνοείς. Σε προφυλάσσει από κακοτοπιές. Ο άνθρωπος που θες, μπορεί να κουβαλάει μαζί του Χίμαιρες και Λαιστρυγόνες. Και στο τέλος να μην ήταν και τίποτα σπουδαίο. Οπότε απλά ξανασκέψου το. Αυτή η εσωτερική φωνή δε μας προδίδει ποτέ.

Εκτός αν πιστεύεις ότι αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει. Τότε στην υγειά σου η ζαριά και χαλάλι σου το αποτέλεσμα! Δεν είμαι υπέρμαχος του εύκολου αλλά αν είναι να πεθάνω στην προσπάθεια ποιος ο λόγος; Αν κάτι είναι να γίνει θα γίνει αν όχι όσο και να επιμένεις εσύ θα χαλιέσαι. Κάθε επιλογή έχει και ένα τίμημα. Εξαρτάται εσύ ποιο αντέχεις.

Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά

Συντάκτης: Μέλανη Ανθίμου