Οι φίλοι που πάντα γκρινιάζουν για τα γκομενικά τους

Στάσου, καλέ, να το συζητήσουμε. Κι εμείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν κάναμε έτσι. Όμως μετά τον έρωτα έρχεται η πίκρα όλη και θες τα βάσανα να πεις σε όλη την οικουμένη. Γι’ αυτό τρελαίνεις τους φίλους σου, τους συγγενείς σκοτίζεις, γιατί στην εξιστόρηση εσύ θα τα ξαναζήσεις.

Ένας φρεσκοχωρισμένος, ερωτοχτυπημένος είναι σαν μασημένη κασέτα που παίζει τα ίδια διαρκώς ατέρμονα χωρίς συναίσθηση. Θέλει να ξαναζεί τον πόνο του γιατί με αυτό τον τρόπο κάπως ξεσπάει, δίνει στην ιστορία του λίγη ζωή ακόμη.

Τα λέει, τα ξαναλέει και θα τα ξαναπεί σε κάθε ευκαιρία και μεθύσι. Δεν έχει σημασία ο συμπρωταγωνιστής, ενίοτε αλλάζει κι όνομα κι επίθετο. Σημασία έχει το φιλαράκι που έτσι ζει και νιώθει τις μαύρες του. Με γκρίνια, γκρίνια και λίγη ακόμα γκρίνια. Του αρέσει το δράμα κι η υπερβολή, το νιώθει, το γουστάρει.

Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι που βολεύονται στη θλίψη, τη συνηθίζουν και δε θέλουν να απαλλαγούν, κατά κάποιο τρόπο τους αρέσει ή απλώς έμαθαν να ζουν με αυτήν. Για αυτό το λόγο ένα παλιό φλερτ είναι πάντα καλή αφορμή για να μιζεριάζουν και να μην είναι καλά.

Εσείς ως καλοί φίλοι, πρέπει να έχετε αυτιά τεντωμένα και να ακούτε. Δε χρειάζεται κάτι άλλο. Φυσικά μέχρι ενός σημείου κι αυτό. Μετά θα συνεφέρετε τον «άρρωστο» με όλους τους τρόπους. Είτε με την ήρεμη, συγκαταβατική είτε με τη σκληρή αγάπη. Εσείς θα κρίνετε τη θεραπεία που χρειάζεται. Άλλωστε τι φίλοι είστε, αν δε βρίσκετε τρόπους να βοηθήσετε;

Μαζί θα μεθύσετε. Εσείς θα κουβαλήσετε. Θα μαζέψετε, θα αγκαλιάσετε μέχρι να κάνει και αυτή η γκομενοκατάσταση τον κύκλο της.  Θα κατεβάσετε καντήλια, θα βρίσετε μέχρι εκεί που δεν πάει το πρόσωπο. Αλλά μετά, θα πάρετε τα κομμάτια και θα γίνετε καθρέφτης για να βρει τις ευθύνες. Μια-δυο, όσες κι αν είναι, στο μέτρημα δε θα τα βρούμε;

Μερικές φορές στη ζωή τα πράγματα βαλτώνουν. Είσαι καλύτερος συμπρωταγωνιστής στη ζωή ενός φίλου και γίνεσαι κομπάρσος στη δική σου. Για λίγο, όσο χρειαστεί ώστε να γίνουν οι κατάλληλες διεργασίες μέχρι γίνει ο φίλος σου καλύτερα – ως την επόμενη φορά.

Αλλά κι εσύ μέσα απ’ τη διαδικασία της στήριξης, έχεις να κερδίσεις ανεκτίμητα μαθήματα. Δε χρειάζεται όλα να τα ζεις εσύ ο ίδιος για να μάθεις. Αρκεί να μπορείς να κατανοήσεις τις καταστάσεις.

Αν η γκρίνια του φίλου σου είναι συνεχόμενη και για όλα τα θέματα, σημαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο έχει μάθει να αντιμετωπίζει –ή μάλλον να μην αντιμετωπίζει– όλα τα πράγματα και τις καταστάσεις. Οπότε πρέπει να γίνεις λίγο σκληρός απέναντί του, να προσπαθήσεις να τον συνεφέρεις.  Για το δικό του καλό και μόνο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν το θέμα θα ανακυκλώνεται σε όλες τις συζητήσεις και θα είναι πάντα επίκαιρο.

Άλλωστε, γι’ αυτό οι φίλοι θεωρούνται η οικογένεια που επιλέξαμε. Μαζεύουν τη σαβούρα μας, ξέρουν όλα τα μυστικά μας. Μας ξέρουν κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη κι ακόμη είναι εκεί και μας αγαπούν. Η γκρίνια είναι ένα χαρακτηριστικό που ο φίλος είτε το ανέχεται είτε σε κάνει πέρα. Οπότε στο φίλο θα ξεδώσεις.