Έρωτας, αυτός ο φτερωτός άγγελος που κάποιες φορές μοιάζει με δαίμονα και μας χτυπάει με το βέλος του χωρίς να ρωτήσει καν. Και το βέλος φαίνεται, ακόμη κι αν εμείς δεν μπορούμε να το δούμε, όλοι οι υπόλοιποι μπορούν. Γιατί καμιά φορά δε θέλουμε να το παραδεχτούμε ούτε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, όμως μας συμβαίνει κι έρχονται οι φίλοι με πειράγματα και χαζά αστεία για τον έρωτα που θέλουμε να κρύψουμε από εμάς τους ίδιους.

Τώρα θα αναρωτιέσαι γιατί να θέλει κάποιος να το κρύψει από τον εαυτό του. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι. Μπορεί κάποιος που δε θέλει σχέση και του αρέσει να είναι ανεξάρτητος και ελεύθερο πουλί, να ερωτευτεί και να μη θέλει να δεχτεί ότι ο εαυτός του είναι τόσο ευάλωτος ώστε να ερωτευτεί. Από την άλλη μπορεί το άτομο που ερωτεύτηκε να είναι πολύ έξω από τα γούστα του και να μη θέλει να το χωνέψει ότι η καρδούλα του χτυπάει γι’ αυτόν.

Επίσης, μπορεί να είναι ερωτευμένος με ένα άτομο που δεν «πρέπει», για παράδειγμα κάποιον από τη δουλεία. Δε θα κάτσω τώρα να γράφω όλους τους λόγους που μπορεί κάποιος να μην παραδεχτεί ότι είναι ερωτευμένος γιατί θα γράφω για πάντα. Το θέμα μας δεν είναι το γιατί, αλλά το ότι όσο και να κρύβεται ο ερωτευμένος πίσω από το δαχτυλάκι του, όλοι οι υπόλοιποι τον καταλαβαίνουμε.

Γιατί, όταν βλέπει ο ερωτευμένος αυτόν για τον οποίο χτυπάει η καρδία του, αλλάζει αμέσως πρόσωπο. Το ύφος του γλυκαίνει, οι κόρες των ματιών του διαστέλλονται και τα μάγουλά του κοκκινίζουν, ενώ δεν μπορεί να ελέγξει το χαζό χαμόγελό του όταν τον κοιτάει ή ακούει το όνομά του. Όταν του μιλάει αλλάζει τόνο η φωνή του και γίνεται πιο απαλή, γλυκιά και παιχνιδιάρα ενώ παίζει με τα μαλλιά του και κάνει απότομες κι άτσαλες κινήσεις με τα χέρια του και γενικά όλο του το σώμα.  Κι όσο προσπαθεί να το κρύψει τόσο πιο πολύ καρφώνεται. Και δεν καρφώνεται μόνο σε αυτόν που θέλει, αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους.

Τα άτομα που έχουμε δίπλα μας δε χρειάζονται και πολλά για να καταλάβουν ότι είμαστε ερωτευμένοι. Είναι σαν να το γράφει στο μέτωπό μας με μαρκαδόρο. Γι’ αυτό μερικές φορές το ξέρουν πολύ πριν πάει το σήμα στο δικό μας εγκέφαλο. Τι γίνεται όμως όταν μας καταλαβαίνουν ακόμα κι αυτοί που δε μας ξέρουν; Ε, τότε μιλάμε για μεγάλο έρωτα.

Γιατί να κρύβουμε αυτά που νιώθουμε; Αν κάποιος πρέπει να ξέρει ότι είμαστε ερωτευμένοι. τότε αυτός πρέπει να είναι ο εαυτός μας. Σ’ αυτόν πρέπει να τα λέμε όλα και προ πάντων να μην του λέμε ψέματα. Δεν υπάρχει λόγος να καταπιεζόμαστε. Ας δεχτούμε ότι είμαστε ερωτευμένοι γιατί είναι γέλιο να το βλέπουν όλοι, ενώ εμείς όχι. Ο έρωτας, ακόμα και μονόπλευρος, είναι για να τον ζούμε κι αν μας πουν οι φίλοι μας ότι παρατήρησαν ότι είμαστε ερωτευμένοι ας κοιτάξουμε λίγο μέσα μας. Μπορεί όντως να είμαστε κι αυτό δεν είναι κακό. Βασικά είναι γαμάτο!

 

Συντάκτης: Στέλλα Πέτρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου