6 νοσήματα που η διάγνωση συχνά καθυστερεί

Η πρόοδος της ιατρικής και της επιστήμης γενικότερα είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια νοσήματα που υποδιαγιγνώσκονται, γιατί τα συμπτώματά τους είναι κοινά και καθυστερεί κανείς να προσδιορίσει για ποια οντότητα πρόκειται. Πάμε να δούμε κάποια από αυτά; 

1. Άνοια

Η άνοια είναι μια νευροεκφυλιστική πάθηση που επηρεάζει τον εγκέφαλο και κατ’ επέκταση τη γνωστική και κινητική λειτουργία. Δεν υπάρχει θεραπεία που να αναστρέφει την άνοια, παρά μόνο φαρμακευτική αγωγή που καθυστερεί την εξέλιξη της ασθένειας και αυξάνει το προσδόκιμο ζωής των ασθενών. Το συγκεκριμένο νόσημα πολύ συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Αυτό συμβαίνει, αρχικά γιατί δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για το νόσημα, τα συμπτώματα, τις πιθανές ηλικίες έναρξης και τη σοβαρότητά του. Οι ασθενείς τείνουν να συνδέουν τα προβλήματα μνήμης και κινητικότητας με το γήρας και δεν απευθύνονται σε κάποιον ειδικό. Από την άλλη, δεν υπάρχουν ειδικές εξετάσεις που να μπορούν να διαγνώσουν με απόλυτη βεβαιότητα την άνοια.

2. Ινομυαλγία και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης

Η ινομυαλγία είναι ένα μυοσκελετικό σύνδρομο πόνου, που επιδεινώνεται με το στρες. Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης από την άλλη είναι μια πολύπλοκη και πολυπαραγοντική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από χρόνια σωματική και ψυχική εξάντληση. Τα νοσήματα αυτά έχουν πολλά κοινά ως προς τους λόγους που παραμένουν αδιάγνωστα. Πρώτον, η πλειοψηφία αγνοεί την ύπαρξή τους και δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση. Δεύτερον, τα συμπτώματα συνήθως μεταφράζονται από τους ασθενείς ως έντονη κόπωση και έλλειψη επαρκούς ανάπαυσης και συνδέονται με το έντονο άγχος ή με ψυχικά νοσήματα. Έτσι, οι ασθενείς αμελούν την επίσκεψη στον γιατρό τους και το αντιμετωπίζουν ως κάτι παροδικό. Έπειτα, ακόμα και οι ειδικοί χρειάζονται χρόνο για να διαγνώσουν αυτά τα νοσήματα, επειδή δεν υπάρχει κάποιο τεστ που να τα ανιχνεύει και πρέπει να περάσει καιρός, ώστε να αποκλειστούν άλλες πιθανές νόσοι που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.

3. Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος

Πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί πόνο στις αρθρώσεις και σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται εξάνθημα. Το εξάνθημα διευκολύνει τη διάγνωση, όμως δεν παρουσιάζουν όλοι οι νοσούντες αυτό το σύμπτωμα. Ακόμη, εκτός από την ελλιπή ενημέρωση του κοινού και την απουσία ειδικών διαγνωστικών εξετάσεων, η διάγνωση δυσχεραίνεται και από την έντονη εναλλαγή των συμπτωμάτων και από τις μεγάλες περιόδους ύφεσής τους, κάτι που πολλές φορές κάνει ασθενείς και ειδικούς να τα αγνοούν.

4. Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

Είναι μια χρόνια διαταραχή του πεπτικού συστήματος και χαρακτηρίζεται από πόνο στην κοιλιακή χώρα, τυμπανισμό και εναλλαγές στις συνήθειες του εντέρου (διάρροια και δυσκοιλιότητα). Και εδώ η ελλιπής ενημέρωση και η απουσία ειδικών διαγνωστικών εξετάσεων  λειτουργούν ανασταλτικά στη διάγνωση. Η διαγνωστική διαδικασία είναι από τη φύση της μακρά σε διάρκεια, καθώς οι λοιμώξεις, η δυσανεξία σε ουσίες, όπως η λακτόζη, και άλλες νόσοι του πεπτικού, πρέπει πρώτα να αποκλειστούν.

5. Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινάει από την παιδική ηλικία και κάποιες φορές συνοδεύει το άτομο και στην ενήλικη ζωή. Στην Ελλάδα δεν είμαστε ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με τον όρο και με τις μαθησιακές δυσκολίες γενικότερα. Τείνουμε, λοιπόν, να αποδίδουμε τα συμπτώματα σε αφηρημάδα και ζωηράδα της παιδικής ηλικίας και σε άρνηση του παιδιού να προσαρμοστεί ή να μάθει. Από την πλευρά των ειδικών τώρα, η συγκεκριμένη διαταραχή περιλαμβάνει τεράστιο φάσμα συμπτωμάτων και οι πάσχοντες μπορεί να παρουσιάζονται ακόμα και χωρίς τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα, όπως η υπερκινητικότητα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως πάσχοντες από ΔΕΠΥ που δε διαγνώστηκαν στην παιδική ηλικία είναι ακόμα δυσκολότερο να διαγνωστούν στην ενήλικη ζωή, καθώς πολλοί θεωρούν πως αφορά μόνο στα παιδιά και οι ειδικοί συχνά την παραβλέπουν.

6. Κατάθλιψη και άλλα ψυχικά νοσήματα

Η κατάθλιψη είναι από τις πιο διαδεδομένες ψυχικές ασθένειες και οι περισσότεροι γνωρίζουν για αυτή και τα συμπτώματά της. Παρ’ όλα αυτά ανήκει στις πιο κοινά μη διαγνωσμένες νόσους, καθώς τείνουμε να μη δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα συμπτώματα. Τα θεωρούμε παροδικά, πιστεύουμε πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνοι και φοβόμαστε το στίγμα της, ενώ γνωρίζουμε πως αν απευθυνθούμε σε ειδικό ή ακολουθήσουμε φαρμακευτική αγωγή μπορεί να νιώσουμε καλύτερα. Γιατί όμως ακόμα και αν πάμε σε ειδικούς η διάγνωση δεν είναι εύκολη υπόθεση; Αν και υπάρχουν ερωτηματολόγια και δείκτες που διακρίνουν την ύπαρξη και την ένταση καταθλιπτικών συμπτωμάτων ή συμπτωμάτων ψύχωσης για νόσους όπως η σχιζοφρένεια, δεν αποτελούν μοναδικό κριτήριο για τη διάγνωση, γιατί οι ψυχικές ασθένειες έχουν πολλά κοινά συμπτώματα ή μπορεί να προϋπάρχει κάποια μαθησιακή δυσκολία ή διαταραχή αυτιστικού φάσματος που ο ειδικός οφείλει να διερευνήσει.