Είναι από εκείνες τις μέρες που ξυπνάς χωρίς διάθεση για πολλά-πολλά. Δε θέλεις να πας δουλειά, δε θέλεις να πας για καφέ, δε θέλεις να βγεις το βράδυ, γενικότερα δε θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο από το να μείνεις μέσα στο σπίτι και να σαπίσεις.

Μιλάς με τους φίλους σου που σε πρήζουν με ατάκες τύπου «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», όταν εσύ μιζεριάζεις και δηλώνεις ότι δεν το κουνάς ρούπι από τη βολή σου απόψε. Και επειδή σε αγαπάνε ακόμα και όταν είσαι μες στη μούχλα, ρίχνουν νερό στο κρασί τους και κανονίζουν να έρθουν σπίτι σου και να πεθάνετε όλοι μαζί αγκαλιά σε έναν καναπέ.

Και κάπως έτσι αυτό καταλήγει να είναι ένα από τα ωραιότερα βράδια της ζωής σου. Φίλοι και ξερό ψωμί. Η συνταγή κλασική, χιλιοδοκιμασμένη και με 100% επιτυχία κάθε φορά.

Είναι που υπάρχει κάτι το μαγικό μέσα στη παρέα σου. Άνθρωποι διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο, με κοινά στοιχεία όμως που αλληλοσυμπληρώνουν τα κενά σας. Κάθε λογής προσωπικότητα που συμφωνεί, διαφωνεί και γελάει μέχρι δακρύων με τα κουλά σας.

Το βράδυ σας ξεκινάει ήπια και με το φλέγον θέμα κάθε συνάθροισής σας: «τι θα φάμε σήμερα παιδιά;» Πίτσα ο ένας, σουβλάκια ο άλλος, κρέπες ο παράλλος, σαλάτα ο ξενέρωτος, κασκαμπαύλους εσύ. Τελικά καταλήγετε να ουρλιάζετε πάνω από τον υπολογιστή για το ποιος θα κάνει την online παραγγελία και μετά Βαΐων και κλάδων περιμένετε σαν τις πιστές Πηνελόπες το κουδούνι.

Μέχρι τότε έχει ξεκινήσει ένας απ’όλους να αραδιάζει τίτλους ταινιών για να συνοδεύσετε το λουκούλειο γεύμα σας. Θρίλερ, όχι κωμωδία, καλέ τι λες κινούμενα σχέδια, αχ ρομαντική, φαντασίας οπωσδήποτε και ξανά δεύτερος γύρος γκρίνιας. Αλλά έχετε πλάκα. Άιντε τώρα να  βάλετε τη ταινία να «φορτώσει» για να συγχρονίσετε προβολή και φαΐ. Ώσπου να γίνουν όλα αυτά καταπιάνεστε με ένα θέμα συζήτησης όπου μπορούν και συμμετέχουν όλοι. Κουτσομπολιό για τον τάδε και την τάδε που έκαναν αυτό και εκείνο. Και μετά θυμάστε εκείνη την έξοδο που ο Νίκος ήταν τόσο πιωμένος και την έπεσε στη σερβιτόρα και εκείνη του άδειασε το δίσκο με τα ποτά στο κεφάλι. Ή εκείνη τη φορά που βάλατε στη θέση της κρέμας σώματος της Κλαίρης ένα κεσεδάκι με κρέμα τυρί. Και χτυπιέστε στο πάτωμα από τα γέλια.

Και ξαφνικά η στιγμή που όλοι περιμένατε. Φαΐ, θαύμα φαΐ! Σταματάνε και οι συζητήσεις και όλα. Τώρα μιλάνε μόνο τα πιρούνια. Σαν τους λυσσασμένους πάνω από ένα τραπέζι και όποιος προλάβει πρόλαβε. Όποιον δε τον πιάνουν οι ντροπές του μένει νηστικός γιατί εδώ δε χαρίζεστε. Σαν τα πιράνχας. Ξεχάσατε και ταινίες και τα πάντα. 15 λεπτά υπόθεση το μάξιμουμ και τέρμα. Αραχτοί μετά και ναρκωμένοι σαν τα φίδια, αναζητάτε μες το σπίτι σόδες και Gaviscon. Και γελάτε με τα χάλια σας.

Κάπου εκεί αποφασίζετε ότι έχετε βαρύνει πολύ για ταινία και το πιο πιθανό είναι να σας πάρει ο ύπνος όποτε θέλετε να κρατήσετε το μυαλό σας ξύπνιο και τα μάτια σας ανοιχτά. «Να δούμε αστεία βίντεο στο You Tube!» πετιέται κάποιος και η παράσταση αρχίζει. Σόου με παράφωνους, ηλεκτρικά μηχανάκια που ρίχνουν κάτω παρουσιαστές, αστείες διαφημίσεις, μωράκια και γατάκια σας κρατάνε στο πόδι τουλάχιστον για το επόμενο δίωρο. Μέχρι που κάποια στιγμή κουράζεστε. Ήρθε η στιγμή να σοβαρέψει η ατμόσφαιρα και ανοίγετε άλλα θέματα συζήτησης που κυρίως λαμβάνουν χώρα τις πολύ βραδινές ώρες. Φαντάσματα και UFO, παραφυσικά φαινόμενα, παραψυχολογίες, η Μόρα και άλλα τέτοια χαριτωμένα ίσα για να ανατριχιάσει και ο πιο θαρραλέος της παρέας. Ακόμα ένα δίωρο.

Και να που με τούτα και με εκείνα πήγε 5.30 και αντιλαμβάνεσαι ότι σε 3 ώρες δουλεύεις. Οι μισοί έχουν ήδη αποχωρήσει και μόνο ένας κρατιέται από το μπράτσο του καναπέ. Ε αυτόν θα τον κοιμήσεις και εδώ.

Τι και αν έχασες τον ύπνο σου και το πολύτιμο 7ωρο που πρέπει για να ξεκουράζεσαι; Έζησες στιγμές ανεπανάληπτες με τους φίλους που έχεις επιλέξει να έχεις στη ζωή σου. Εκείνους που είναι εκεί για να σε στηρίζουν στα καλά και στα άσχημα, που συμμετέχουν στη καθημερινότητά σου, που είναι κομμάτι της. Γι’ αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους αξίζει να πας μια μέρα στη δουλεία με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια. Αξίζει να θυσιάζεις τον ύπνο σου για να δημιουργείς αναμνήσεις που θα ξεθάβεις συχνά-πυκνά από τα συρτάρια του μυαλού σου για να σου φτιάχνουν τη διάθεση. Ναι. Φυσικά και αξίζει.

 

Επιμέλεια Κειμένου Τζίνας Σακελλαρίου: Σοφία Καλπαζίδου

 

Συντάκτης: Τζίνα Σακελλαρίου