To πώς μιλάς με τη σχέση σου, είναι ίσως ο βασικός λόγος που θα σας κρατήσει μαζί κι είναι σίγουρα ένας από τους λόγους που μπορεί να σας κρατήσει μακριά. Οι λέξεις και το πώς τις χρησιμοποιεί κανείς στον έρωτα, αποτελεί τον καλύτερο λόγο για να ξεκινήσει, είναι όμως και ο λόγος για να τελειώσει. Πάμε να δούμε δέκα μοτίβα που πραγματικά είναι ικανά να διαλύσουν μια σχέση και να βάλουν οριστικά το τέλος της.
1. Εσύ, εγώ κι η φλόγα μας
Πρόκειται για την πλέον διαδεδομένη μορφή επικοινωνίας σύμφωνα με την οποία το ζευγάρι ό,τι κι αν συμβεί, τα βρίσκει στην κρεβατοκάμαρά του και το επόμενο πρωί ξύπνα αγαπημένο και μονιασμένο. Εδώ λοιπόν χρειάζεται ο καθένας να αναρωτηθεί μήπως δεν έχει κάτι άλλο που να τον ενώνει με τον κατά τα άλλα υπέροχο σύντροφό του, διότι σαφώς και είναι σημαντικό το ερωτικό κομμάτι, όμως μια σχέση δεν μπορεί να είναι συντροφικότητας αν στηρίζεται αποκλειστικά εκεί.
2. Μέλι, μέλι κι από τηγανίτα τίποτα
Στον αντίποδα του παραπάνω τρόπου επικοινωνίας βρίσκεται εκείνη που θέλει τους δύο συντρόφους να συζητούν τα πάντα σαν δύο πολύ καλοί, έμπιστοι φίλοι κι όταν έρχεται η ώρα να ξαπλώσουν, παίρνει ο ένας τον άλλον αγκαλιά κι απλώς κοιμούνται. Όχι, ούτε αυτό το θέλουμε. Στις ερωτικές σχέσεις χρειάζεται εκτός τις στιγμές της τρυφερότητας να υπάρχουν κι οι στιγμές του πάθους. Η φλόγα του, όχι οι στάχτες του για να κρατηθεί ζωντανή η σχέση.
3. Μ ‘αγαπά δε μ’ αγαπά
Αυτό το κουραστικότατο το μοτίβο επικοινωνίας κατά το οποίο ένας από τους δύο συντρόφους ζητά συνεχώς επιβεβαίωση και πειστήρια αγάπης και ο άλλος τα δίνει. Στην αρχή όλα βαίνουν καλώς κι ο καθένας απολαμβάνει τον ρόλο του, μα αν στην πορεία δεν αλλάξει η κατάσταση θα καταλήξουν ο ένας μόνο να ζητά κι ο άλλος μόνο να παίρνει και να μη χαίρεται κιόλας. Μαντέψτε ποιος θα φύγει πρώτος.
4. You ‘re simply the best
Άλλο ένα κουραστικό ζευγάρι, τόσο για τα ίδια τα άτομα όσο για τους γύρω τους. Πρόκειται για το τέλειο, ιδανικό, φαντασμαγορικό ζευγάρι που ταιριάζει απίστευτα πολύ, λέει. Όλο κοπλιμέντα κάνουν ο ένας για τον άλλον και για τα λάθη τους ούτε λόγος. Αυτοί οι δύο δεν είναι πως επικοινωνούν με λανθασμένο τρόπο, απλώς δεν επικοινωνούν. Είναι κι οι δύο τόσο πολύ απορροφημένοι στην εικόνα τους που μάλλον δεν ενδιαφέρονται αρκετά για κάτι εκτός αυτής, οπότε το μέλλον της σχέσης κρίνεται αβέβαιο.
5. Τα σιαμαία
Αυτή κι αν είναι μη υγιής μορφή επικοινωνίας. Σε αυτή την περίπτωση το ζευγάρι έχει γίνει αυτοκόλλητο. Δεν πάει πουθενά ο ένας χωρίς τον άλλον κι αν κάποιος θελήσει να δει τον έναν από τους δύο χωριστά, αυτό θα είναι για το πρώτο τέταρτο. Τότε θα εμφανιστεί κι ο άλλος επειδή να μωρέ, περνούσε κι ήταν κρίμα να μην πει ένα γεια. Σε βάθος χρόνου, καταντά εξαρτητικό. Κι όταν η σχέση γίνεται αιτιώδης, χάνει κάθε ουσιαστικό λόγο ύπαρξης.
6. Πού ήσουν και γιατί
Είναι η μορφή εκείνη της επικοινωνίας που περισσότερο μοιάζει με ανάκριση. Ο ζηλιάρης ζητά αποκλειστικότητα σε όλα. Κι αναφορά. Ρωτάει ο ένας απαντά ο άλλος, διαρκώς και για τα πάντα. Η ζήλια δε σημαίνει ενδιαφέρον, σημαίνει ανασφάλεια κι έλλειψη εμπιστοσύνης. Και σίγουρα όταν διαρκώς νιώθεις είτε ότι χρειάζεται να ανακρίνεις τη σχέση σου, είτε ότι είσαι υποχρεωμένος να ανακριθείς, τότε κάτι πάει πάρα πολύ λάθος.
7. Θύτης και θύμα
Οι δύο σύντροφοι απολαμβάνουν ο καθένας τον ρόλο του και καθόλου δε σκέφτονται ότι ίσως να υπάρχει μια απειροελάχιστη πιθανότητα να είναι ίσοι στη σχέση. Ακούς εκεί, ίσοι, στον εικοστό πρώτο αιώνα. Διαβόλου πράγματα. Και ζήσανε αυτοί χωριστά κι εμείς τα ‘λέγαμε.
8. Οφθαλμός αντί οφθαλμού
Μια σχέση όπου οι δύο σύντροφοι επικοινωνούν με το να εκδικούνται ο ένας τον άλλον κάθε φορά που νιώθουν να ρίχνονται. Με έστησες εσύ; Την επόμενη φορά θα σε στήσω, πιο πολύ, εγώ. Μου μίλησες απότομα; Θα σου μιλήσω κι εγώ, πολύ χειρότερα και πάει λέγοντας. Θα τους ξεχωρίσεις γιατί η αποφυγή της ευθύνης βγάζει μάτι.
9. Το μωράκι μου ό, τι θέλει!
Ωραίο να σου κάνουν τα χατίρια δε λέω, μα όταν γίνεται συνέχεια χάνεται η ουσία και το νόημα συνάμα. Σε μια σχέση άλλωστε είναι αναγκαίο -για να είναι επιτυχημένη- να ικανοποιούνται οι επιθυμίες και των δύο. Αν είναι κοινές, έχει καλώς, αν όμως γίνονται κοινές με μπαλώματα, τότε η επικοινωνία μεταξύ τους έχει ξεκάθαρα σαθρά θεμέλια.
10. Κάτι στον αέρα
Για το τέλος κράτησα τη χειρότερη κατά τη γνώμη μου μορφή επικοινωνίας, την εμμέσως πλην σαφώς. Εκείνη που κάτι πλανάται στον αέρα, μα κανείς δεν τολμά να δώσει σάρκα κι οστά σε οτιδήποτε συμβαίνει και να το φέρει στο τραπέζι. Ωραία, όχι ωραία. Και σίγουρα όχι ξεκάθαρα.
Βέβαια δεν είναι όλες οι σχέσεις έτσι. Υπάρχουν και οι άνθρωποι που επικοινωνούν ή έστω προσπαθούν να επικοινωνήσουν ουσιαστικά με το σύντροφό τους και κυρίως να τον καταλάβουν. Δεν είναι λίγοι, δεν είναι σπάνιοι. Άλλωστε η επικοινωνία χωρίς τον άνθρωπο, είναι απλώς μια λέξη κενή. Εμείς είμαστε που δίνουμε νόημα και υπόσταση. Ή που δε δίνουμε.
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Ραυτοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
