Η αποχή δε δείχνει αντίδραση: Ούτως ή άλλως κάποιοι θα εκλεγούν

Πλησιάζουν σε λίγες μέρες οι εκλογές. Στις παρέες, η ίδια ερώτηση. «Θα πάμε να ψηφίσουμε;». Η απάντηση εδώ και χρόνια στερεότυπη. «Γιατί να πάω να ψηφίσω; Όλοι το ίδιο δεν είναι; Άλλαξε κάτι;». Μπορεί να είμαι αρκετά μεγαλύτερη, αλλά θα συμφωνήσω μαζί σας. Παλαιότερα μας δίχαζε η ερώτηση «τι να ψηφίσω;», ενώ με τα χρόνια και με την κατάσταση που διαμορφώνεται στη χώρα τείνει να εξαφανιστεί και αυτή. Φυσικά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας πει τι θα κάνουμε και τι θα αποφασίσουμε. Ούτε καν η οικογένειά μας. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέγουμε με βάση τα δικά μας προσωπικά κριτήρια.

Και μόλις έγραψα -άθελά μου- τον πρώτο λόγο να πάμε όλοι να ψηφίσουμε. Έστω ότι έχουμε οργή και θυμό και τον εκφράζουμε όπως ο καθένας νιώθει για όσα συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. Εξοργιζόμαστε για την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, για την πραγματικότητα που διαστρεβλώνεται ή παρουσιάζεται πάντα ρόδινη, για τα κεκτημένα δικαιώματά μας ως άνθρωποι, ως εργαζόμενοι, ως πολίτες. Ζούμε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σε ήθη, νόμους και θεσμούς, στην πίστη μας για ένα καλύτερο αύριο που ίσως έρθει, ίσως και όχι, αλλά αν αφήσουμε το δικαίωμα της ψήφου να πάει χαμένο, δε θα το μάθουμε ποτέ. Όταν υποστηρίζουμε με θέρμη στην παρέα μας, στη σχολή, στην οικογένειά μας τα δικαιώματα μας στη ζωή, έχουμε υποχρέωση στον εαυτό μας να μην παραδώσουμε το δικαίωμα για ψήφο.

Ζούμε στην πιο υπέροχη χώρα του κόσμου. Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Δημοκρατία σημαίνει να έχεις λόγο, άποψη και δύναμη. Η δική σου δύναμη είναι η ψήφος. Αν, λοιπόν, δεν παρουσιαστείς καν στην κάλπη μπαίνεις στην ίδια μοίρα με όλους εκείνους που καθημερινά προσπαθούν να μας αποδείξουν πως ζούμε σε μια ελεγχόμενη δημοκρατία.

Η γιαγιά μου έλεγε πως η ψήφος είναι ιερή. Δε ξέρω πόσο ιερή είναι η ψήφος μου τόσα χρόνια τώρα, αλλά ξέρω πως είναι η φωνή μου όταν προσπαθούν να με πείσουν να αδιαφορήσω για όσα συμβαίνουν γύρω μου. Ποτέ μου δεν τα πήγαινα καλά με τις αποχές. Όχι γιατί δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω, αλλά γιατί σκεφτόμουν πως πολλές φορές το να απέχω σημαίνει φυγή. Και δε θέλω να παραχωρήσω σε κανέναν με τη φυγή μου το έδαφος να κάνει ό,τι θέλει. Θέλω να ξέρει πως ακόμη και να μην ακουστώ, δεν παραχώρησα το δικαίωμα της ψήφου και την ελευθερία μου να το εκφράσω.

Είμαστε ενήλικες, είμαστε άνθρωποι με νου και γνώση. Κάποιοι από μας προβληματίζονται περισσότερο, άλλοι λιγότερο, αλλά όλοι θέλουμε να σταθούμε ώριμοι απέναντι στη ζωή. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος να συμμετέχουμε στις εκλογικές διαδικασίες. Σκεφτείτε κάποιος να σας έλεγε πως απαγορεύεται να ψηφίσετε. Πώς θα νιώθατε; Θα αντιδρούσατε;

Το αν σας εκφράζει ή όχι κάποιο από τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές εσείς θα το κρίνετε. Ακόμη όμως και με κανένα να μη συμφωνείτε απόλυτα και κανένα να μη βρίσκετε καλό για εσάς, επιλέξτε το λιγότερο κακό. Επιλέξτε να ψηφίσετε. Η αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες δεν είναι αντίδραση, δεν είναι τιμωρία, ούτε δείγμα απογοήτευσης. Έτσι κι αλλιώς, κάποιοι θα εκλεγούν και χωρίς την ψήφο μας.

Ο Βολταίρος είπε «διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες» -και αυτό είναι το νόημα της δημοκρατίας.