Αυτό το συναίσθημα της αγάπης, ρε παιδί μου, όταν μας βρίσκει, αναποδογυρίζει όλο τον κόσμο μας. Μας κάνει να νιώθουμε άτρωτοι, να θέλουμε να πάρουμε όλο τον κόσμο στα χέρια μας και νιώθουμε τόσο υπέροχα στο ροζ σύννεφό μας. Τι όχι; Χμ, ίσως χρειαστεί να μας κατεβάσω— βάζω και τον εαυτό μου στην πτώση. Κι αυτό γιατί μερικές από τις πιο οδυνηρές στιγμές της ζωής μας έχουν συμβεί λόγω της αγάπης, καταλήγοντας να λέμε πως η αγάπη τελικά είναι χάλια. Πολύ χάλια στην πραγματικότητα. Και επειδή μας βλέπω να χωριζόμαστε ήδη σε δυο στρατόπεδα, θα αναλύσω τους λόγους που κάνουν την αγάπη να είναι χάλια.
Μας κάνει να φαινόμαστε ανόητοι
Τις μεγαλύτερες βλακείες στη ζωή μου τις έκανα όντας ερωτευμένη. Υπάρχει μεγαλύτερος ανόητος από έναν ερωτευμένο ανόητο; Ο έρωτας μάς κάνει να εκφραζόμαστε με τρόπους που μέχρι εκείνη τη στιγμή δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως υπάρχουν.
Μας τυφλώνει
Δε λένε πως ο έρωτας είναι τυφλός; Σίγουρα λοιπόν, μερικές φορές βλέπουμε τα πράγματα με μια οπτική στην οποία αρνούμαστε να πιστέψουμε οτιδήποτε άλλο, ακόμα κι αν είναι μπροστά μας προφανές. Και όλα αυτά επειδή αγαπάμε πολύ για να δούμε τα αρνητικά.
Σπαταλάμε συναισθήματα σε λάθος ανθρώπους
Γιατί, όπως είπε και το Δεσποινάκι, “Και πάλι βρήκα το λάθος άνθρωπο για να αγαπήσω.” Τι σπατάλη ενέργειας και συναισθημάτων σε ανθρώπους που δεν το θέλουν ή δεν μπορούν να το διαχειριστούν!
Όλα είναι ένα ψέμα
Καθώς, όταν ερωτευόμαστε, πιστεύουμε πως ο άνθρωπός μας είναι ό,τι πιο τέλειο μπορούσε να μας συμβεί. Ελπίζουμε, ονειρευόμαστε και κάθε τους λέξη είναι ευαγγέλιο. Όσο κρατάει αυτό, άλλο τόσο δυσκολευόμαστε να δούμε ελαττώματα. Όταν φτάσει η ώρα φυσικά να τα δούμε, είναι πλέον αργά.
Την μπερδεύουμε με τον πόθο
Ω ναι, δυστυχώς. Και γίνεται πολύ επικίνδυνο όταν συγχέεται με την επιθυμία. Βέβαια, ένα καλό σ#ξ είναι μέρος της συντροφικής αγάπης, αλλά δεν είναι το πρωταρχικό στοιχείο. Μερικές φορές γίνεται δύσκολο να διακρίνουμε μεταξύ των δύο, και κάπου εκεί ξεκινάνε οι δεύτερες σκέψεις μας.
Δεν είναι πάντα αμοιβαία
Ακόμα πιο χάλια μπορεί να γίνει όταν κάποιος μας προσφέρει την αγάπη του κι εμείς δεν τη θέλουμε. Η ανεκπλήρωτη αγάπη είναι κακή όταν απορρίπτεις, αλλά γίνεται ακόμη χειρότερη όταν είμαστε εμείς αυτοί που τρώμε την απόρριψη.
Ακατάλληλοι άνθρωποι
Πόσοι από μας έχουμε μείνει σε σχέσεις και έχουμε αγαπήσει ανθρώπους που δεν ήταν κατάλληλοι για εμάς, μένοντας μαζί τους για πολύ καιρό. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς είναι δυνατόν να το κάνουμε επειδή τους αγαπάμε, ενώ μέσα μας ξέρουμε κατά βάθος πως δε θα υπάρχει καλό τέλος.
Τη χρειαζόμαστε
Η αγάπη είναι χάλια γιατί την έχουμε ανάγκη. Τη χρειαζόμαστε. Χωρίς αυτήν νιώθουμε μόνοι, χαμένοι. Και ο καθένας από εμάς χρειάζεται ένα είδος αγάπης. Άλλωστε, καταντάμε να είμαστε εξαρτημένοι από την αγάπη, που είναι δύσκολο όταν τη χάνουμε — τη θέλουμε απεγνωσμένα.
Μας κάνει αδύναμους
Η αγάπη μάς κάνει ευάλωτους, με πόνο που δεν ξέραμε πως υπάρχει. Είναι επώδυνη, ειδικά όταν δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι έγινε και τη χάσαμε. Είναι απώλεια, θλίψη και χαμός.
Είναι άστατη
Μπορεί να είμαστε τυχεροί και να διαρκέσει μια ζωή. Αλλά αν δε φημιζόμαστε για την τύχη μας, η αγάπη ίσως είναι τόσο φευγαλέα που να φύγει πριν προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε πόσο καταστροφική ήταν για τη ζωή μας.
Και οι δε της ιστορίας τώρα θα ρωτήσουν: “Αφού η αγάπη είναι τόσο χάλια, γιατί το κάνουμε;”
Όλοι μας, κάποια στιγμή, βιώσαμε πως η αγάπη είναι άσχημη και ένα δύσκολο συναίσθημα που παραμένει, ανεξάρτητα αν είμαστε μέσα ή έξω από τη σχέση. Ωστόσο, όλοι μας πιστεύουμε πως αξίζει τον κόπο, και όλοι τη χρειαζόμαστε. Γιατί όσο επώδυνη κι αν είναι, υπάρχουν ακόμη κάποιοι καλοί λόγοι να συνεχίσουμε να την αναζητούμε. Αν ήταν τόσο κακή, θα είχαμε πάρει όλοι την απόφαση πως δε θα την ξαναχρειαστούμε. Κι όμως, όλοι συνεχίζουμε να επιστρέφουμε, θέλοντας περισσότερη —ξανά και ξανά— που σημαίνει πως αξίζει τον κόπο.
Αξίζει τον κόπο γιατί γνωρίζουμε κάποιους ανθρώπους από την αρχή μέχρι το τέλος. Αφήνονται να τους καταλάβουμε και δημιουργούμε ισχυρούς δεσμούς. Η αγάπη είναι υποστηρικτική. Για μένα είναι προστασία και ηρεμία. Σαν να υπάρχει εκεί έξω κάποιος που με στηρίζει, με φροντίζει και με νοιάζεται. Η αγάπη μάς κάνει καλύτερους ανθρώπους. Όταν μας δείχνουν αγάπη, μας κάνει να θέλουμε να ανταποδώσουμε, και αυτό είναι υπέροχο.
Τέλος, όσο και να πιστεύουμε κάθε φορά πως είναι η τελευταία και πως η αγάπη χάνεται, έρχεται κάτι εντελώς απροσδόκητο και εκπληκτικό— και ερωτευόμαστε πάλι, ξανά και ξανά. Στην αγάπη δεν κρυβόμαστε, ούτε προσποιούμαστε κάτι που δεν είμαστε. Είμαστε ο εαυτός μας, χωρίς να μας κρίνουν. Γιατί η αγάπη μάς δέχεται όπως είμαστε— ακόμα και με εκείνες τις σκοτεινές πλευρές που έχουμε και που ευχόμαστε να μην τις είχαμε ποτέ.
Γιατί αυτό είναι η αγάπη.
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
