Το sms είναι τέχνη. Και σίγουρα ένα πετυχημένο sms επανασύνδεσης μπορεί να είναι η σπίθα για την επανεκκίνηση ή την αποκαθήλωσή της. Αξίζει να το προσπαθήσουμε. Αλλά πρωτίστως θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι για τα αισθήματά μας. Δεν το κάνουμε ούτε για να ικανοποιήσουμε τον θιγμένο εγωισμό μας, με κίνδυνο να εκτεθούμε, αλλά ούτε για να δώσουμε δικαίωμα στον άλλον να χαμογελάσει ειρωνικά θεωρώντας μας δεδομένους. Το κάνουμε γιατί πιστεύουμε πως ό, τι ζήσαμε αξίζει να συνεχιστεί. Δεν ξε-αγαπάμε και δεν ξε-γουστάρουμε κάποιον.

Πολλές φορές μετά από καιρό μπορεί ν’ αναλογιστούμε τα λάθη του παρελθόντος κι απλώς να θέλουμε να εκφράσουμε τη συγγνώμη μας. Ο χρόνος λήψης της απόφασης ενός μηνύματος μπορεί να τραβήξει πολύ, αλλά μην το σκεφτείτε και μην καθίσετε να βάλετε τις λέξεις στη σειρά. Τα πιο απλά είναι και τα πιο σύνθετα όταν πρόκειται για την ανθρώπινη επικοινωνία. Νοσταλγία να έχει. Ποιότητα να έχει. Να δείξουμε ότι γίναμε καλύτεροι, αλλά πάντα είμαστε αυτοί που αγάπησαν. Να τους κάνουμε να πιστέψουν ότι δεν ξεχνιόμαστε ποτέ, ακόμα κι αν ζούμε όμορφα δίχως αυτούς.

Ένα μήνυμα σύντομο, κοφτό, σταλμένο σ’ έναν ευφυή άνθρωπο. Ένα μήνυμα που θα τους βάλει στη διαδικασία να το αποκωδικοποιήσουν. Να τους κάνει να ψάχνουν πίσω από τις λέξεις για να βρουν αν υπάρχει δεύτερη ερμηνεία. Ένα μήνυμα κουίζ  στο μυαλό τους. Γιατί άλλωστε το μυαλό τους θέλουμε να διεγείρουμε, ν’ αφυπνίσουμε. Ένα μήνυμα τόσο απλό και τόσο πολύπλοκο ταυτόχρονα, που στο τελείωμά του θα έχει τη σφραγίδα σας. Ίσως είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε εύστοχα μία λέξη του κοινού σας κώδικα, παρά να αντιγράψετε μια κλεμμένη ατάκα που σίγουρα «δεν είστε εσείς». Έτσι θα αγγίξετε τους τόπους του μυαλού του που σας έχει ξεναγήσει με τόσο αγάπη πριν από το χωρισμό. Αυτός είναι ο στόχος σας και εκεί θέλετε να ξαναπάτε.

Επιλέγουμε το πιο πατροπαράδοτο δρόμο αποστολής του μηνύματός μας. Αυτόν μέσω τηλεφώνου. Μήνυμα στο τηλέφωνο κι όχι στα social, καθώς δε θέλουμε να νιώσει ότι παρακολουθούμε τη ζωή του –όχι ότι δεν το κάνουμε– δημιουργούμε μια νέα σχέση οικειότητας μεταξύ μας χωρίς να περνάμε τις λεπτές γραμμές. Είναι δύσκολο, δεδομένου πως έχουμε περάσει τόσα και ξαφνικά καλούμαστε να «ξαναγνωριστούμε». Δύσκολο αλλά αναγκαίο καλό.

Ξέρουμε τους χρόνους και το πρόγραμμα των πρώην συντρόφων μας κι εκτός απροόπτου αυτό δε θα έχει αλλάξει. Κατέχουμε λοιπόν πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για την ώρα αποστολής του μηνύματός μας. Ίσως για μας να μην υπάρχει κατάλληλη στιγμή και να θέλουμε να το κάνουμε όποτε νιώσουμε την ανάγκη, αλλά ξεφεύγουμε από το στόχο μας που δεν είναι άλλος από μια προσεγμένη και καλά μελετημένη προσέγγιση. Δεν παρακαλάμε, δεν ικετεύουμε, δε γονατίζουμε. Βρίσκουμε την πιο βολική γωνία στο πάτωμά μας και το κάνουμε, σφίγγουμε τις γροθιές μας, αλλά δε σερνόμαστε. Λέξεις κι εκφράσεις τύπου «γύρνα», «πονάω μακριά σου», «η ζωή μου είναι άδεια χωρίς εσένα» είναι απαγορευμένες.

Ένα μήνυμα, απλό, τρυφερό και σύντομο. Το νοιάξιμο μας. Άλλωστε είναι κι η αλήθεια. Είναι η πρώτη αίσθηση που μας έρχεται ως απόρροια του χωρισμού. Έχουμε σταματήσει να είμαστε μέρος της ζωής τους. Έχουμε απομακρυνθεί.

Αν δεν καταφέρουμε να γράψουμε κάτι, το οποίο θα εξιτάρει κι μας τους ίδιους, αλλά παρ’ όλ’ αυτά νιώθουμε έντονα την ανάγκη της επικοινωνίας, δοκιμάζουμε κάτι διαφορετικό. Στέλνουμε μια εικόνα. Μια εικόνα άλλωστε είναι χίλιες λέξεις. Φωτογραφίζουμε τη στιγμή που βλέπουμε γύρω μας, ό, τι μας θυμίζει μια κοινή ευχάριστη ανάμνησή μας.

Κι αφού η απόφαση έχει ληφθεί και το μήνυμα έχει σταλεί, σταματάμε εκεί. Δεν το επαναλαμβάνουμε αν δε μας απαντήσει, με την πρόφαση ότι κάτι ξεχάσαμε ή πως πιθανώς δεν το πρόσεξε και του διέφυγε. Δεν το επαναλαμβάνουμε αν δεν έχουμε πάρει απάντηση. Αφήνουμε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του.

Είναι προτιμότερο να έχουμε πείσει τον εαυτό μας πως δε στείλαμε το μήνυμα για να περιμένουμε και την απάντησή του. Το ιδανικό θα ήταν να λάβουμε αλλά δεν είναι όλα ιδανικά δυστυχώς στη ζωή μας κι ειδικά μετά το τέλος μιας σχέσης. Δώσε χρόνο στο χρόνο. Άλλωστε αν αξίζει και για τους δυο, να είστε βέβαιοι ότι και ‘κείνοι θα βρουν τον τρόπο να δηλώσουν την παρουσία τους. Η χημεία που μας ένωσε δεν αλλάζει. Η κανέλα θα ταιριάζει πάντα με το ρυζόγαλο. Γι’ αυτή τη χημεία αξίζει να βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει ώρες για μια ατάκα. Κι ίσως χαμογελάσετε ξέροντας ήδη όταν διαβάσετε «μήνυμα εστάλη» πως πράξατε σωστά.

 

Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου