Ένα ποτήρι στην υγειά μας κι άλλο ένα να πάνε τα φαρμάκια κάτω. Σήμερα κερνάμε κρίσεις πανικού και μας μεθάνε οι παρενέργειές τους. Μας κατακλύζουν κάποια παράξενα συμπτώματα και νιώθουμε σουρωμένοι στην τοποθεσία «νηφαλιότητα». Το ψυχολογικό αλκοόλ ρέει στις φλέβες μας και μας προσφέρει τα πιο δυσάρεστα αποτελέσματά του. Επιπτώσεις που θυμίζουν αυτές του περιβόητου hangover, αυτού που σε ξυπνάει από το μεθύσι στην αγκαλιά του πονοκεφάλου και της λιγοστής ενέργειας. Όμως δεν είσαι ούτε ντίρλα, ούτε ζάντα, ούτε γκολ. Πιθανότατα να είσαι απλώς κάπως παραπάνω αγχωμένος. Εσείς έχετε ακούσει ξανά τον όρο «ψυχολογικό hangover»;

Ακούγοντας τη λέξη hangover έρχονται στο μυαλό εικόνες άφθονου αλκοόλ και ξενυχτιού ή σκηνές από τη γνωστή αμερικάνικη κωμωδία. Δύσκολα να συνδέσει κάποιος τον όρο με την ψυχολογία. Οι επιπτώσεις αυτού του φαινομένου μοιάζουν ολίγον τι σαν μια μορφή κάποιας ίωσης ή κρυολογήματος και φαίνεται να έχουν κι αγαπημένη ευπαθή ομάδα. Επιρρεπείς σ’ ένα ψυχολογικό hangover είναι τα πιο εσωστρεφή άτομα κι η αιτία του κακού έχει τις ρίζες της στη δυσκολία που βιώνουν στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Οι πολλές συναναστροφές κι οι μαζώξεις με αρκετό κόσμο δυσκολεύουν αυτά τα άτομα και πιθανόν να επιφέρουν συνέπειες που θυμίζουν το γνωστό hangover του μεθυσιού.

 

 

Πονοκέφαλοι, ξερά στόματα και μια ενέργεια στα χειρότερά της αποτελούν το σύμπλεγμα μιας δυσάρεστης κατάληξης για τα πιο κλειστά άτομα που επιχειρούν να κοινωνικοποιηθούν. Η κοπιαστική τους προσπάθεια να λάβουν μέρος σε συζητήσεις, να εκτεθούν και να ανοιχτούν απορροφά σχεδόν όλα τα ποσοστά ενέργειάς τους και τους καταβάλει, με αποτέλεσμα να επιφέρει κόπωση, ψυχολογική και σωματική. Συχνά, σε τέτοιες περιπτώσεις κάνουμε λόγο για κρίσεις πανικού όπου το άτομο που τις βιώνει ενσαρκώνει την κλισέ ατάκα «έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου». Η ψυχολογική και η σωματική εξουθένωση προκαλούνται από τους ανεβασμένους καρδιακούς παλμούς και την αναπνοή που γίνεται γρηγορότερη εξαιτίας του νευρικού συστήματος. Με δυο λόγια, καταρρέει.

Η εξάντληση με υπαίτιο το ψυχολογικό hangover που πιθανόν να συμπεριληφθεί στις εμπειρίες  ζωής ενός εσωστρεφές ατόμου σε κοινωνικές δράσεις  προκαλεί ναυτία, ζαλάδα, ημικρανίες, καθώς ακόμα και γαστρεντερικές διαταραχές. Όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα οφείλονται στο έντονο συναισθηματικό βίωμα των κλειστών ανθρώπων όταν επιχειρούν να πολεμήσουν τους δαίμονές τους και να συμμετάσχουν σε μαζώξεις, βγαίνοντας από τα καθιερωμένα τους και κολυμπώντας εκτός των οριοθετημένων υδάτων τους.

Η επίδραση του ψυχολογικού hangover μπορεί να διαρκέσει από κάποιες ώρες μέχρι κάποιες λιγοστές ημέρες κι η αντιμετώπισή του είναι απλή και σχεδόν προβλέψιμη. Ένα άτομο που έρχεται αντιμέτωπο μ’ αυτό το φαινόμενο χρειάζεται χρόνο να επανέλθει από το σοκ της άβολης συναισθηματικής στιγμής που έζησε. Μπορεί ν’ απομακρυνθεί από τον χώρο και να πάρει βαθιές αναπνοές. Ωφέλιμες θα ήταν και μερικές ώρες απολαυστικής μοναξιάς προκειμένου ν’ ανακάμψει. Αυτοί οι απλοί τρόποι αντιμετώπισης μέσα από την επανάληψη, ίσως βοηθήσουν το άτομο με την υποχώρηση του φαινομένου και του προσφέρουν μια ευκολότερη κοινωνική ζωή, μακριά από δυσάρεστες ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις που θυμίζουν hangover.

Αν βέβαια ανήκετε στην κατηγορία ατόμων ή έχετε άτομα στον περίγυρό σας που αποτελούν τις ομάδες ανθρώπων που κατακλύζονται πολύ συχνά ή πολύ έντονα από τα ψυχολογικά hangover, χρήσιμο θα ήταν ν’ αναζητήσετε βοήθεια για την αντιμετώπιση αυτού του είδους κρίσης πανικού. Η στήριξη από ειδικούς που γνωρίζουν πώς να κατευθύνουν ορθά για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου είναι πάντοτε ωφέλιμη.

Συντάκτης: Άννα Καούνη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου