Αποκάλυψη Tώρα!

Κυκλοφορούν άνθρωποι ανάμεσα μας που φανερώνουν γρηγορότερα τον κώλο τους από ότι την καρδιά τους.

Κι εσύ αγαπητέ αναγνώστη, έχεις δύο στις τρεις πιθανότητες να κοιμίζεις ένα τέτοιο άνθρωπο στην αγκαλιά σου!

Πώς το ξέρω; Μας το μαρτύρησε το τελευταίο I <3 Polls.

Βασικά εμείς ρωτήσαμε αν κρατάτε μυστικά από το σύντροφο σας.

Και βρήκαμε πολύ ενδιαφέροντα αυτά, που έχετε κατά νου:

70% από εσάς αγαπάτε κεκλεισμένων της αλήθειας των θυρών, ενώ το 30% εμφανίζεται ενώπιων του συντρόφου του σαν ανοιχτό βιβλίο.

Οποία έκπληξη για εμάς, τους ανύποπτους ρομαντικούς.

Η αλήθεια είναι ότι από καταβολής του πολιτισμένου κόσμου και διά στόματος του ίδιου του Πυθαγόρα, εκφραζόταν σθεναρά η άποψη ότι δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε όλους.

Ορισμένα δε, είναι καλύτερο να τα συζητάμε αποκλειστικά με τον εαυτό μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν ότι υπάρχουν πληγές που πρέπει να τις κρύβουμε, αν θέλουμε να προστατέψουμε την υπόληψή μας.

Ή τη φήμη μας, τα κεκτημένα και τα αποκτήματα μας.

Επίσης τις αδυναμίες, το βόλεμα και τα παραστρατήματα μας.

Διότι ένα μυστικό -είτε με τη μορφή της απόκρυψης της αλήθειας είτε με το περιτύλιγμα ενός ευκολοχώνευτου ψέματος- συνήθως κάτι τέτοιο ταπεινό εξυπηρετεί:

Την προστασία του κρυψίνου από τη συντροφική κατασκοπία που ασφυκτικά τον περικυκλώνει -κι ας υποστηρίζουν ορισμένοι μεγαλόκαρδοι μυστικοπαθείς ότι προστατεύουν την ίδια τους σχέση- προφανώς από επερχόμενα εγκεφαλικά!

Το πρόβλημα είναι ότι βρίσκουμε πολλές δικαιολογίες που υποστηρίζουν την άποψη ότι τα μυστικά χρειάζονται.

Αμφιβολίες, ανασφάλειες και διχασμοί, πείθουν τον ας πούμε φιλήσυχο σύντροφο να εμπλέκεται πολλές φορές σε σκέψεις που δεν θα φανερώσει, σε συναισθήματα, που για εκείνα δεν πρέπει να εκφραστεί.

Κι αν έχει και την τάση να προσπαθεί να ξεγλιστράει από τις δύσκολες περιπτώσεις, να είναι ευθυνόφοβος ή σκέτο πονηρός, συστηματικά κρύβει γεγονότα, προκειμένου να ισορροπήσει καταστάσεις.

Για τέτοια θέματα συνήθως οι άνθρωποι έχουν μυστικά.

Και ποια άραγε μπορεί να είναι αυτά;

Συμβάντα, που μπορούν να ζημιώσουν τη σχέση, πληγώνοντας τον άλλο ή σκέψεις και πράξεις, από τις οποίες γεννιούνται τύψεις κι ενοχές.
Ή ζητήματα που δημιουργούν ενόχληση ή και θυμό στη σχέση, αλλά δεν επισημαίνονται για να μην προκληθούν συγκρούσεις.
Αλλά και θέματα που πιθανολογείται ότι δεν αφορούν τον άλλον ή θεωρείται ότι καλύτερα να μην τον αφορούν.

Ναι, είναι λογικό να μην λέμε τα πάντα, καθώς ούτε κι οι άλλοι είναι διατεθειμένοι να τα ακούν.

Είναι ανθρώπινο να μην επιθυμούμε να εκτεθούμε ή να τιμωρηθούμε ή να αναλάβουμε τις ευθύνες μας πολλές φορές.

Όμως υπάρχει μια κάποια απόσταση ανάμεσα στο να μην αναφέρεις στον έτερον σου ήμισυ για τα βλέμματα που ανταλλάσεις με τη sexy συνάδελφο, από το να μην ενημερώσεις το μόνιμο ταίρι σου για τα κατά συρροή διήμερα που κρεβατώνεσαι με το νέο φλερτ σου στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Δεν θα έρθει το τέλος του κόσμου, αν επιτρέψεις αραιά και που μια σπατάλη από το μισθό σου στο βωμό του shopping, αλλά αν επιμένεις να ξοδεύεις στα κρυφά τις οικογενειακές οικονομίες στο μπαρμπούτι, να ξέρεις υπάρχει θέμα σοβαρό.

Άλλο δε, να κρατάς για εσωτερική κατανάλωση την απέραντη βαρεμάρα των γευμάτων με τα πεθερικά κι άλλο να μην βγάζεις άχνα στον άντρα σου για τη σεξουαλική σου ζωή, που θυμίζει μνημόσυνο.

Και τέλος δεν έχει καμία σημασία να περιγράφεις στο νέο σου αμόρε με το νι και με το σίγμα κάθε τι που συνέβη στο παρελθόν σου, αλλά τον εγκλεισμό σου στην ψυχιατρική πτέρυγα νοσοκομείου,  χρήσιμο είναι να την αναφέρεις στον υποψήφιο σύζυγο σου.

Εκείνο το 30% των ανοιχτών βιβλιανθρώπων, που επιλέγει να μην κρατάει στη σχέση του μυστικά, προφανώς γνωρίζει πως κάθε σχέση, στηρίζεται σε ένα παιχνίδι επικοινωνίας.

Παίζουμε με λέξεις, κινήσεις νεύματα και σιωπές.

Όσο πιο κοντά ερχόμαστε μεταξύ μας, τόσο πιο πολλά αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε.

Κυρίως για εκείνα που μας κάνουν να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε, αλλά που απελευθερώνοντας τα ελευθερωνόμαστε κι εμείς.

Κρατώντας μέσα μας κλειδωμένες εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα, ο χρόνος κυλάει πιο μόνος και βαρύς.

Κι αν οι συγκρούσεις μας φέρνουν πιο κοντά στη διάλυση της σχέσης, τίποτα δεν μας απομονώνει τόσο όσο τα μυστικά μας.

Στην τελική, αν δεν θέλεις να το μάθει κανείς, έχεις πάντα την επιλογή να μην το κάνεις.

Κι αν πάλι δεν μπορείς να απαλλαγείς από τους σκελετούς στη ντουλάπα σου, άκου τον Μπέρναρντ Σω και μάθε τους να χορεύουν.

Στο φως.

Γιατί, ναι μεν το ενδιαφέρον στους ανθρώπους είναι αυτό που δεν λένε για τον εαυτό τους, αλλά ακόμη πιο συναρπαστικός είναι ο λόγος, για τον οποίο επιλέγουν, τελικά, να το μοιραστούν.

 

Συντάκτης: Ιωάννα Λιζάρδου