Κρίνεσαι απ’ τον τρόπο που μιλάς για τους άλλους

Οι λέξεις κι οι πράξεις σου είναι αυτές που σε χαρακτηρίζουν. Μέσα από αυτές αντιλαμβάνεσαι πολλά για το τι ουσιαστικά πρεσβεύεις στον κόσμο. Μιλώντας για τους άλλους πίσω απ’ την πλάτη τους είναι ό,τι πιο υποτιμητικό μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου. Με αυτόν τον τρόπο τον ενθαρρύνεις να εθίζεται στα κουτσομπολιά, στις φήμες, στις επικρίσεις και προσβάλλεις τη νοημοσύνη σου. Εύκολα το καταλαβαίνεις, δύσκολα το κατανοείς.

Κάπως έτσι, γίνεσαι διπρόσωπος. Φαίνεσαι ένας ωραίος άνθρωπος που αποπνέει σεβασμό όταν είσαι μαζί με τους συνανθρώπους σου, αλλά, στη συνέχεια, όταν εκείνοι λείπουν, δείχνεις μια τελείως διαφορετική εικόνα. Πώς μπορείς να διατηρήσεις μια υγιή κι εποικοδομητική σχέση, όταν φέρεσαι άσχημα; Πολύ απλά αποδεικνύεις την ανικανότητά σου να γίνεις κοινωνικά αποδεκτός. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, ούτε καν εκείνη της αμυντικής στάσης.

Αν θέλεις να συζητήσεις κάτι, είναι πιο τίμιο να το κάνεις απευθείας. Πρόσωπο με πρόσωπο. Τουλάχιστον αυτό δίνει στον συνομιλητή σου την ευκαιρία να δεχτεί τα λόγια σου και να τα μετατρέψει σε κάτι θετικό. Μην ξεχνάς ότι η γνώμη σου επηρεάζει και τους υπόλοιπους. Ο μικρόκοσμος που δημιουργούμε είναι διάτρητος. Η πραγματικότητα διεισδύει μέσα του και φτάνει μέχρι τον πυρήνα του.

Το θέμα είναι ότι οι προσδοκίες που οικοδομούμε μπορούν να μας βοηθήσουν ή να μας εκθέσουν. Αν, λοιπόν, πρόκειται να παίξεις με ανοιχτά χαρτιά, σου αρμόζει να προσπαθήσεις να ‘σαι τίμιος. Επικεντρώσου στα καλά στοιχεία των ανθρώπων, και κάνοντας αυτό μπορείς να ωφελήσεις και ‘σένα. Στα αρνητικά δε γίνεται να ‘σαι αντικειμενικός. Έτσι θα συνειδητοποιήσεις και την αλήθεια. Γνωρίζει να κρύβεται καλά, όπως καθετί ουσιώδες. Θέλει κόπο, τρόπο κι ατέλειωτη υπομονή για να αποκαλυφθεί πλήρως.

Όλοι έχουμε διαφορετικές αφετηρίες. Ελάχιστοι γνωρίζουν τι πραγματικά μας βασανίζει, το πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν το παρελθόν μας, τις ευτυχισμένες στιγμές μας που προτιμήσαμε να μην τις προβάλλουμε, διότι φοβηθήκαμε.

Για να ανακαλύψεις ολοκληρωτικά κάποιον θα πρέπει να ζήσεις μαζί του όλα τα παραπάνω στον απόλυτο βαθμό. Να μοιραστείς μαζί του τα συναισθήματά σου, όχι μόνο τις σκέψεις σου. Πίστεψέ με, αξίζει να βγάλεις από πάνω σου τον μανδύα του φθόνου και της υποκρισίας. Ίσως γι’ αυτό στην εποχή μας οι άνθρωποι έχουν αγαπήσει τόσο πολύ τη μοναχικότητα. Το διαπιστώνουμε καθημερινά γύρω μας.

Δε συμβαίνει επειδή διάλεξαν αυτόν τον δρόμο, αλλά επειδή έγιναν θύτες και θύματα. Ηθελημένα ή άθελά τους μεταβλήθηκαν σε αυτό που δεν τους άρεσε. Έκριναν και κρίθηκαν, χωρίς να ‘χουν κάνει την αυτοκριτική τους. Μέσα από αυτήν θα καταλάβεις και τα στοιχεία του χαρακτήρα σου που επιβάλλεται να διορθωθούν.

Σύμφωνοι, κανένας μας δεν είναι τέλειος. Τα λάθη είναι ανθρώπινα, αλλά υπάρχουν κι ευδιάκριτα όρια. Αυτά έχουν μπει απ’ την κοινή λογική. Κι εκείνη επιτάσσει να ‘μαστε ευγενικοί και δίκαιοι.

Ας μιλήσουμε τώρα για την περίπτωση που εσύ νιώθεις αδικημένος απ’ τη συμπεριφορά των άλλων. Όταν έχεις ακούσει πράγματα που έχουν πει πίσω απ’ την πλάτη σου. Το κυριότερο είναι να χρησιμοποιείς τη σιωπή σου. Μη σου περνάει απ’ το μυαλό ότι θα θεωρηθείς αδύναμος. Το αντίθετο, μακροπρόθεσμα θα γίνει η μεγαλύτερη δύναμή σου.

Εκείνοι που στο κάνουν αυτό προφανώς δεν είναι σημαντικοί στη ζωή σου. Αν ήταν πραγματικά, δε θα μιλούσαν έτσι για ‘σένα. Η αληθινή ευτυχία έγκειται στην πρόοδο σου και την ευημερία σου ως άτομο, όπως και των αγαπημένων σου. Αυτό που όλοι έχουν να πουν κάτι για το πώς επέλεξες να ζεις δεν πρέπει να επηρεάζει την ψυχική σου γαλήνη. Μην αντιδράς, λοιπόν, στην αρνητικότητα. Δεν πρόκειται να κερδίσεις καμία μάχη.

«Απόφευγε ανθρώπους που προσπαθούν να μειώσουν τις φιλοδοξίες σου. Οι μικροπρεπείς πάντα το κάνουν αυτό. Αλλά οι πραγματικά μεγάλοι σε κάνουν να αισθανθείς ότι κι εσύ μπορείς να γίνεις μεγάλος», έγραφε ο Μαρκ Τουαίην.