«Τις πρώτες  φορές που έκανα σ3ξ δεν έλεγα όχι σε πράγματα τα οποία δεν ήταν σωστά, λόγω των ερεθισμάτων που είχα λάβει απ’ το π*ρνό και νόμιζα ότι έπρεπε να μ’ ελκύουν»

Billie Eilish.

Δεν υπάρχουν λόγοι να μην αγαπήσει κανείς την Billie Eilish· για το μοναδικό μελαγχολικό τρόπο που εκθέτει τον ψυχικό της κόσμο, για την προσπάθειά της να επανεφεύρει τα στερεότυπα ομορφιάς, για το ότι μιλάει ανοιχτά για τη σ3ξουαλικότητα της αλλά κι ότι έχει μιλήσει με τόση ειλικρίνεια για τον εθισμό της στις ταινίες ενηλίκων ο οποίος την οδήγησε σε μια σειρά από τραυματικές εμπειρίες, όπως οι εφιάλτες. Η ίδια μάλιστα έχει αναφέρει στο “The Howard Stern Show” ότι άρχισε να βλέπει τέτοιες ταινίες από τα 11.

«Πιστεύω ότι πραγματικά κατέστρεψε το μυαλό μου και νιώθω απίστευτα συντετριμμένη που ήμουν τόσο πολύ εκτεθειμένη στο π*ρνό», λέει σε συνέντευξή της.

Υπάρχουν μάλιστα επιστημονικές μελέτες  που συσχετίζουν τον εθισμό στις ερωτικές ταινίες με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, όμως αυτή η ιστορία έχει δυστυχώς πολύ ψωμί από πίσω. Η συγκεκριμένη βιομηχανία δεν είναι παρά μία τεράστια μπίζνα που κυρίως εξυπηρετεί τη φαντασίωση, όπως λέει και στο τραγούδι της “Male Fantasy”.

Η χρυσή βιομηχανία των ερωτικών ταινιών στοχεύει στην εμπορευματοποίηση και γρήγορη κατανάλωση nδονής. Τα βιντεάκια π*ρνό ιδίως -κι όχι οι ταινίες όπως μπορεί να ήταν κάποτε που δεν υπήρχε το internet στη ζωή μας- είναι τα reels της τσ*ντας. Μικρά κι εθιστικά, καταγράφουν στο μυαλό μας εικόνες και πρακτικές, είτε το θέλουμε, είτε όχι.

 

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι

Ας το πάρουμε απ’ την αρχή. Χιλιάδες γυναίκες -θύματα trafficking-  καταλήγουν να πρωταγωνιστούν σ’ αυτές τις ταινίες. Πέρα απ’ τις π*ρνοστάρ, σ’ αυτήν την τεράστια βιβλιοθήκη ερωτικών ταινιών, σ’ ένα πολύ μεγάλο βαθμό, πρωταγωνίστριες είναι θύμaτα σωματεμπορίας. Αυτό μας οδηγεί σε μια βαθιά αρρωστημένη αρχή της δημιουργίας του π*ρνό· δημιουργούνται στη βάση τους καταπατώντας ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Οι εικόνες

Σε δεύτερο χρόνο, το π*ρνό είναι δημιουργημένο να προσφέρει άμεσο ερεθισμό. Μιλάμε για μια κατανάλωση, σαν να λέμε το junk food του σ3ξ. Το π*ρνό σήμερα είναι έτσι δημιουργημένο ώστε να προσφέρει άμεση και γρήγορη κατανάλωση, γρήγορο ερεθισμό και γρήγορο οργ@σμό. Καμία προσπάθεια, καμία συμμετοχή στη φαντασία, ελάχιστος ρομαντισμός, ωμό σ3ξ και φόρα παρτίδα όλα. Και τι σου δείχνουν αυτά τα βιντεάκια; Όση ποικιλία νομίζει κανείς πως μπορεί να βρει στη θεματολογία των σχετικών sites, το στόρυ είναι ίδιο. Πολύ πίπ@, άγρια διείσδuση, γυναίκες που ουρλιάζουν από nδονή κι αρκετές σφαλιάρες.

Τα πλάνα στο π*ρνό είναι ο συνδυασμός της απόλυτης μη ρεαλιστικότητας και της ισοπεδωτικής ωμότητας. Το σ3ξ στο π*ρνό δεν είναι κανονικό. Είναι γυρισμένο έτσι ώστε την πρώτη θέα να την έχει η κάμερα. Κι όμως, πόσους οργ@σμούς μας έχουμε συνοδέψει μ’ αυτά τα βίντεο; Και πόσοι μάθαμε για το σ3ξ από εκεί. Πόσο έχει μπερδευτεί το μυαλό μας μ’ αυτά τα πλάνα τα παντελώς ανέραστα, μόνο και μόνο για να ερεθιστούμε γρήγορα κι αποτελεσματικά;

 

Το βαθύ λαρύγγι

Μπορεί να μας επηρεάσει η κατανάλωση του; Σ’ ένα βαθμό ναι. Σίγουρα οι ταινίες έχουν διαμορφώσει τη βασική θεματολογία μας στο σ3ξ. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι έχει διαμορφώσει τόσο πολύ κάποιες πεποιθήσεις πάνω σ’ αυτό, όπως αυτή του deep thro@t ή στα ελληνικά το «Βαθύ λαρύγγι». Επική ταινία των 80’s που είχε κάνει θραύση με την τότε αισθητική της. Αυτή η ταινία λοιπόν, προάγγελος των σημερινού junk π*ρνό, αφορούσε μία γυναίκα της οποίας η κλ3ιτορίδα ήταν στο λαρύγγι της. Τώρα πείτε μου ότι αυτό δεν έχει δημιουργήσει μία ολόκληρη παρανόηση για το αν τη βρίσκουμε τελικά μ’ αυτήν την πρκατική και φυσικά αν βοήθησε καθόλου να βρεθεί το πού βρίσκεται ανατομικά η κλ3ιτορίδα μιας γυναίκας; Τέλος, να σημειωθεί, πως φυσικά η ιστορία είχε σκοτεινό τέλος, αφού χρόνια αργότερα η πρωταγωνίστρια Linda Lovelace αποκάλυψε πως η ταινία είναι κι ο βι@σμός της καθώς ο τότε άντρας της την ανάγκαζε να συμμετέχει υπό την απειλή όπλ0υ.

Αχ Billie, κάπου ταυτιζόμαστε μ’ αυτά τα ocean eyes ενός 11 χρονου παιδιού που ανακαλύπτουν τη σ3ξουαλικότητα και βλέπουν αυτή την εθιστική ωμότητα της π*ρνογραφίας. Νεανικές πρώτες απόπειρες έρωτα που καταλήγουν ν’ αντιγράφουν πιστά ό,τι βλέπουν. Να περνάνε για κανονικότητα τις μη φυσιολογικές πρακτικές, τις σφαλιάρες κι ό,τι χρειάζεται για να εξυπηρετήσει τη φαντασία.

 

Φεμινιστικό π*ρνό

Για το τέλος θ’ αναφέρω πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει και το φεμινιστικό π*ρνό, δηλαδή ερωτικές ταινίες φτιαγμένες από γυναίκες για γυναίκες που ενσωματώνουν μια λιγότερο βί@ιη κι εξευτελιστική αισθητική και περιλαμβάνουν φαντασιώσεις γυναικών και πιο ρεαλιστικές πρακτικές. Ξεφεύγουν πολύ απ’ τη σκαλέτα του mainstream π*ρνό; Έτσι κι έτσι. Είναι φτιαγμένα να είναι εθιστικά και να μιλάνε κατευθείαν στον γρήγορο ερεθισμό; Συνταγή που πετυχαίνει δεν αλλάζει.

Έχει διαμορφώσει το π*ρνό μία κουλτούρα ψυχαναγκαστικού σ3ξ; Ίσως. Έχει ευθύνη η ελλιπής σ3ξουαλική διαπαιδαγώγηση και τα ταμπού γύρω από το σ3ξ; Σίγουρα.

Πηγή εικόνας: brightspotcdn.com

Συντάκτης: Αγγελική Θεοχαρίδη