Είτε πιστεύεις στα μεταφυσικά είτε απλώς σου αρέσουν οι ιστορίες φαντασίας είτε τίποτα από τα δύο, σίγουρα έχεις βρεθεί σε φάση να αναρωτιέσαι αν έχεις κάποια τηλεπαθητική σύνδεση με κάποιον -με ένα φίλο σου, την οικογένειά σου, το ταίρι σου.

Καταρχάς, ας ξεκαθαρίσουμε τι είναι η τηλεπάθεια. Ο όρος προέρχεται από τις λέξεις «τήλε» που σημαίνει μακριά και υποδηλώνει την απόσταση και «πάσχω», δηλαδή παθαίνω που είναι ενδεικτικό του συναισθήματος. Θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως μεταφορά σωματικής, συναισθηματικής ή διανοητικής ενέργειας ανάμεσα σε δύο μυαλά, δηλαδή ως μορφή επικοινωνίας. Οι επιστήμονες λένε ότι όσο πιο στενός και ειλικρινής ο δεσμός που έχεις με κάποιον, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να αποκτήσετε μια τηλεπαθητική σύνδεση.

Αν συμβαίνει συχνά κάποιο από τα παρακάτω, ίσως και να έχεις τελικά τηλεπάθεια με το ταίρι σου. Τον σκέφτεσαι και στο καπάκι σε παίρνει τηλέφωνο. Ή το ανάποδο. Ή παίρνετε τηλέφωνο ο ένας τον άλλον την ίδια ακριβώς στιγμή που σημαίνει ότι σκέφτεστε ο ένας τον άλλον ταυτόχρονα. Ίσως να υπάρξει και φτάρνισμα (αστειάκι). Μπαίνετε στην συνομιλία σας στο μέσεντζερ το ίδιο λεπτό. Ξέρεις, το εικονίδιο της βιντεοκλήσης δεν ανάβει μόνο για να σου πει να μιλήσεις με τον άλλο με τη δυνατότητα εικόνας, αλλά και για να σου δείξει ότι το πρόσωπο βρίσκεται εκείνη τη στιγμή στο παράθυρο της συνομιλίας σας που σημαίνει ότι σε σκέφτεται ή ξαναδιαβάζει τα μηνύματα ή ετοιμάζεται να σου στείλει. Τον σκέφτεσαι και σου στέλνει μήνυμα ή το ανάποδο. Ακολουθούν πειράγματα του στιλ ποιος πρόλαβε ποιον και με ποιον τρόπο καταφέρατε να συγχρονιστείτε με τόση μαεστρία.

Πόσες φορές πιάσατε τους εαυτούς σας να λέτε το ίδιο πράγμα την ίδια ακριβώς στιγμή; Πιάσε κόκκινο! Και πόσες άλλες σκεφτόσουν μια συγκεκριμένη ατάκα απλώς κάποιος άλλος πρόλαβε να την πει πρώτος. Μα πώς στο καλό γίνεται; Εισβολή στο μυαλό μας έκαναν;  Βρίσκεστε στο ίδιο μέρος «τυχαία». Όσο μικρός κι αν είναι ο κόσμος, και σε χωριό να μένεις, δεν είναι δυνατόν να συναντάς τον άλλον παντού. Θα το έλεγες και creepy. Έχεις ένα προαίσθημα ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί, ένα φόβο επικείμενου κινδύνου, πες το κι ένστικτο, και μετά όντως συμβαίνει στον άλλον. Αυτό κι αν είναι τηλεπάθεια.

Νομίζετε ότι βλέπετε ο ένας τον άλλον ή ακόμα ονειρεύεστε ο ένας τον άλλον. Θα έλεγε κανείς ότι αυτό συμβαίνει επειδή απλώς σου λείπει ο σύντροφός σου και θες να τον νιώθεις κοντά σου έστω κι έτσι. Ποιος ξέρει. Διαβάζετε ο ένας τις σκέψεις του άλλου απλώς με μια ανταλλαγή βλεμμάτων. Δε χρειάζεται να μιλήσετε, μόνο οι εκφράσεις αρκούν. Καταλαβαίνετε τα συναισθήματά σας και δε χρειάζεται να ψάξετε λόγια για να τα περιγράψετε. Αυτό συμβαίνει συχνά σε ανθρώπους που γνωρίζονται ήδη αρκετά καλά, αλλά αν το συναντήσεις σε κάποιον που δεν ξέρεις τότε μην τον αφήσεις εύκολα.

Εντάξει, και γιατί να μην είναι όλα αυτά συμπτώσεις θα μου πεις. Πώς ξεχωρίζεις τη σύμπτωση από το μοιραίο ή απ’ την τηλεπάθεια στην συγκεκριμένη περίπτωση; Η σύμπτωση άντε να συμβεί μία, δύο, άντε τρεις φορές. Όσο περισσότερες φορές συμβαίνει, σταματάς να πιστεύεις ότι είναι σύμπτωση.

Και μιας που παρ’ όλα τα όσα έγραψα, δε θα έλεγα ότι πιστεύω ιδιαίτερα σε αυτά, υπερφυσικά σημάδια ή όχι, τηλεπαθητικά ή στη φάντασία σου, παραμένουν σημάδια ότι κάτι όμορφο υπάρχει μεταξύ σας.

Συντάκτης: Κορίνα Γιούρου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.