Έτυχε κάπου να διαβάσω την εξής ιστορία. Αν βάλεις ένα μπουκάλι με τον πάτο προς το φως και το ανοικτό στόμιο προς το σκοτάδι, και ρίξεις μέσα μία μύγα και μία μέλισσα, θα συμβεί το εξής παράδοξο:

Η μέλισσα, υπάκουη, απ’ τη φύση της, στους κανόνες και γνωρίζοντας απ’ το μελίσσι της ότι η έξοδος βρίσκεται εκεί που είναι το φως, προσπαθεί να βγει απ’ το μπουκάλι πηγαίνοντας προς τον πάτο του. Παλεύει με όποιο τρόπο μπορεί να τρυπήσει το τείχος που της στερεί την ελευθερία. Μάταια όμως κι έτσι καταλήγει νεκρή. Δεν αναρωτήθηκε στιγμή αν υπάρχει άλλη λύση, δε σκέφτηκε δευτερόλεπτο να αμφισβητήσει τους κανόνες που ξέρει, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα ακόμα και το ένστικτο της επιβίωσης.

Η μύγα απ’ την άλλη, που γνωρίζει κι εκείνη ότι η έξοδος βρίσκεται εκεί που είναι το φως, θα κάνει την ίδια απόπειρα, πηγαίνοντας προς τον πάτο του μπουκαλιού. Μόλις όμως αντιληφθεί ότι δεν τα καταφέρνει, θα ξεκινήσει να γυρίζει γύρω-γύρω, προσπαθώντας να διαφύγει. Αναιρεί τους κανόνες που της έχουν επιβληθεί και πασχίζει να ζήσει. Και κάπως έτσι θα καταλήξει να βρει την έξοδο. Συνεπώς η μύγα, που για πολλούς αποτελεί ένα αφελές έντομο, ίσως και να ‘ναι τελικά υποστηρικτής της φράσης του Σωκράτη «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα» (Ένα γνωρίζω ότι δε γνωρίζω τίποτα).

Πάρε τη φράση αυτή, καν’ την ίσως τον μόνο κανόνα που ποτέ δε θα αναιρέσεις όσο ζεις και ξεκίνησε με την αμφισβήτηση του εαυτού σου. Άρχισε με την παραδοχή ότι όλα όσα ξέρεις για ‘σένα δεν ισχύουν και γκρέμισε το εγώ σου ώστε να το χτίσεις απ’ την αρχή, με γερά θεμέλια. Αποδέξου κάτι βασικό, ότι οι ταμπέλες –που ο ίδιος κι οι υπόλοιποι σου κρέμασαν– είναι περιττές. Βρες τα ελαττώματά σου, αποδέξου τα κι αγάπησέ τα ένα-ένα. Τότε μόνο θα πετύχεις να τα διαχειριστείς, τουλάχιστον ως ένα μεγάλο βαθμό, και να βελτιωθείς, για ‘σένα και μόνο. Τόλμησε ν’ αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι και τότε θα καταφέρεις να εξελιχθείς και να φτάσεις εκεί που επιθυμείς.

Διερωτήσου αν είσαι πραγματικά ευτυχισμένος. Είσαι; Βρίσκεις την ευτυχία στη δουλειά σου, στη σχέση σου, στις φιλίες σου; Να απαντήσεις όμως ειλικρινά, αφήνοντας στην άκρη την αρνητικότητα και τη μιζέρια που μας οδηγούν σε συμβιβασμούς αλλά ίσως και σε αγνωμοσύνη. Να αφήσεις απ’ έξω τους κανόνες της κοινωνίας που μας θέλουν όλους σε αποδεκτές –για αυτούς– ταμπέλες, μας θέλουν δούλους με όλες τις έννοιες, παντρεμένους πριν απ’ την τάδε ηλικία, καλούς μαθητές, με πτυχία, με πολλά χρήματα για να καταναλώνουμε σε άχρηστους εντυπωσιασμούς κι η λίστα συνεχίζεται και διαρκώς κάτι νέο προστίθεται. Η κοινωνία δυστυχώς μας θέλει σκλάβους στις ζωές των άλλων. Μα εσύ βρες τον τρόπο να ‘σαι σκληρός εργάτης αποκλειστικά στη δική σου ζωή.

Αμφισβήτησε τα πάντα, όλα όσα σου έχουν περάσει απ’ την παιδική σου ηλικία, κι έχουν ποτίσει το μυαλό, την καρδιά και τη συμπεριφορά σου. Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλα. Κάποιοι στριμωχτήκαμε μέσα σε καλούπια  κι ασφυκτιούμε. Δεν προοριζόμαστε όλοι να πάρουμε πτυχίο, να κάνουμε οικογένεια, να ‘χουμε πολλά χρήματα ή να γευτούμε πολυτέλειες. Ψάξε τις δικές σου συντεταγμένες σ’ αυτόν τον κόσμο, δες πού ταιριάζεις κι εκεί να πας.

Μόνο όταν αμφισβητήσεις τα πάντα και κυρίως εσένα, θα ‘σαι σε θέση να καταλάβεις πραγματικά ποιος είσαι, τι θέλεις και πώς θα γίνεις ευτυχισμένος. Μόνο τότε θα ‘σαι έτοιμος να εξελιχθείς ουσιαστικά ως άνθρωπος και να ζήσεις αληθινά. Δεν είναι εύκολο να αποτινάξεις τον ζυγό αυτό, ο οποίος σε βαραίνει χρόνια, κι ούτε κανείς θα σου εγγυηθεί ότι δε θα αποτύχεις μέχρι να βρεις τον δρόμο σου.

Θυμήσου όμως, η μύγα δε φοβήθηκε την αποτυχία μπροστά στον κίνδυνο του να χάσει την ελευθερία ή ακόμα και τη ζωή της. Άκουσε το ένστικτό της κι έπειτα από κάποιες  αποτυχημένες προσπάθειες βρήκε την έξοδο. Η αποτυχία, λοιπόν, δεν είναι εμπόδιο αλλά στάδιο στον δρόμο της επιτυχίας.

Εσύ, λοιπόν, τι διαλέγεις να ‘σαι; Μύγα ή μέλισσα;

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη