«Μες στο λακκάκι που 'χεις στο λαιμό»

Όταν ακούμε τις φράσεις «ερωτικό κάλεσμα» ή «έκφραση τρυφερότητας», πολλά περνούν από το μυαλό μας, σπάνια όμως -και σίγουρα όχι πρώτος-θα έρθει στη σκέψη μας, ο λαιμός του συντρόφου μας. Κι όμως, είναι ένα από τα πιο ερωτικά σημεία, στο οποίο λατρεύουμε να κουρνιάζουμε κι ας μην το συνειδητοποιούμε. Είναι ένα σημείο που αγαπάμε ν’ ασχολούμαστε μαζί του κι ας μην έρχεται αβίαστα σαν απάντηση στα παραπάνω. Κι έτσι ακριβώς είναι, αφού ο λαιμός, είναι από τα ελάχιστα σημεία του σώματος που συνδυάζει πράξεις τρυφερότητας κι ενδείξεις ερωτικού πάθους ταυτόχρονα ή ανάλογα τη στιγμή.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ερωτική παράδοση από το να κουρνιάζεις το πρόσωπό σου στον λαιμό του συντρόφου σου και να χάνεσαι εκεί, μέσα στην αγκαλιά του. Αφήνεσαι και παρασύρεσαι ερωτικά, αφού μυρίζοντας αυτό το σημείο, ξυπνά το πάθος σου γι’ αυτόν. Το σώμα κι οι αισθήσεις σου, βλέπεις, έχουν δική τους μνήμη κι έτσι αβίαστα μόλις βρεθείς εκεί, το σώμα σου αντιδρά, οι παλμοί σου ανεβαίνουν, με την όσφρησή σου να σε παρασέρνει στο πιο γλυκό ερωτικό παιχνίδι, για ν’ ακολουθήσουν έπειτα κι οι υπόλοιπες. Ένα παιχνίδι αισθήσεων, το οποίο ξεκινάς αρχικά με τρυφερά φιλιά, που είναι υπέρ-αρκετά να πείσουν τον σύντροφό σου ν’ αφεθεί στη στιγμή και στα χάδια σου, για να γίνουν στη συνέχεια πιο έντονα και παθιασμένα με τα γεμάτα πονηρά υπονοούμενα δαγκώματα να κυριαρχούν κι από τους δυο σας. Και σ’ όλη τη διάρκεια της ερωτικής πράξης αλλά και της κορύφωσης θ’ αναζητήσεις το σημείο αυτό, σαν μια προσπάθεια ν’ απολαύσεις στο έπακρο αυτές τις στιγμές, κλείνοντας τα μάτια σου κι αφήνοντας το σώμα και τις υπόλοιπες αισθήσεις σου να συνεργαστούν και να σε απογειώσουν.

Άλλες φορές πάλι, αρκείσαι στο να κουρνιάζεις στον λαιμό της σχέσης σου κι ας μην ακολουθήσει τίποτα περαιτέρω. Σου φτάνει να μείνεις εκεί για  αρκετά λεπτά ή και ώρες, να νιώθεις τον παλμό του, να μυρίζεις το άρωμά του, το οποίο σε συνδυασμό με την ίδια τη μυρωδιά του ανθρώπου σου -η οποία ως γνωστόν είναι μοναδική για τον καθ’ ένα- σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια, γαλήνη κι οικειότητα. Όσο κουραστική κι αν ήταν η μέρα σου, όσα στραβά κι αν αντιμετώπισες, εκεί τα ξεχνάς όλα κι υπάρχει λογική εξήγηση γι’ αυτό.

Πέρα από τις αισθήσεις σου που συμμετέχουν και σου υπενθυμίζουν ότι έχεις στα χέρια σου τον δικό σου άνθρωπο, έρχεται κι ένα υποσυνείδητο κατάλοιπο να παίξει σημαντικό ρόλο, σ’ αυτό το αίσθημα ασφάλειας που νιώθεις. Ένα κατάλοιπο ή μια μνήμη αν προτιμάς, από τη βρεφική μας ηλικία, όπου η μητέρα μας μάς κρατούσε αγκαλιά για να μας ηρεμήσει ή να μας κοιμίσει, προτιμώντας, σχεδόν πάντα, να μας τοποθετεί στραμμένους προς το λαιμό της. Ποτέ δε σκέφτηκε ότι πράττοντας έτσι, μας βοηθούσε επειδή ακριβώς μυρίζαμε τη μυρωδιά της και νιώθαμε τον παλμό της, αλλά το έκανε ενστικτωδώς, όπως ακριβώς με τον ίδιο τρόπο αναζητούμε να νιώσουμε ξανά την ίδια ασφάλεια και σιγουριά όπως τότε.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Στην περιοχή του κεφαλιού, συμπεριλαμβανομένου και του λαιμού, συσσωρεύεται η ένταση και το στρες ολόκληρης της ημέρας. Χωρίς να το καταλαβαίνουμε λοιπόν, προσπαθούμε να αποσυμπιέσουμε την περιοχή απ’ όλα τα παραπάνω, και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να γαληνέψουμε ταυτόχρονα όλες τις αισθήσεις μας, με το να χωθούμε στον λαιμό της σχέσης μας.

Όλα τα παραπάνω λοιπόν, καθιστούν αυτό το μέρος του σώματος αναπόσπαστο κομμάτι της ερωτικής μας ζωής, της έκφρασης των πιο τρυφερών συναισθημάτων μας και της ανάγκης μας να νιώθουμε ασφάλεια. Αν λοιπόν ήδη κουρνιάζετε σε κάποιον λαιμό, να το ευχαριστηθείτε και να μην αμελείτε ν’ ασχολείστε μαζί του. Αν πάλι όχι, τότε εύχομαι σύντομα!