Ας ξεκινήσουμε από μια βασική αλήθεια, πρωταρχικής σημασίας, προτού μπούμε σε βαθύτερες αναλύσεις. Ας το παραδεχθούμε επιτέλους -στον εαυτό μας και σ’ όλους του άλλους- να τελειώνουμε· οι καπνιστές, γουστάρουμε να καπνίζουμε! Δεν το ξεκινήσαμε από μαγκιά, όπως κάποιοι τυχόν υποστηρίζουν. Δεν το αρχίσαμε επειδή κάπνιζαν οι φίλοι μας και μας επηρέασαν, ούτε επειδή ήμασταν στην εφηβεία και κάναμε την επανάστασή μας, θέλοντας ν’ αποδείξουμε οτιδήποτε, στον οποιονδήποτε. Αντιθέτως, το ξεκινήσαμε γιατί μας μεθούσε ο καπνός και μας μάγευε η διαδικασία -όπως οι Σειρήνες τους ναυτικούς, με τη μελωδία τους. Το αρχίσαμε, γιατί πιστεύαμε ότι προσδίδει ένα ύφος και στυλ, που πάντα θέλαμε να υιοθετήσουμε και ν’ ακολουθήσουμε. Ταίριαζε στο μυαλό μας ο συνδυασμός της απόλαυσης ενός τσιγάρου μ’ ένα χαλαρό ποτάκι και φίλους. Κι όλα τα παραπάνω ήταν μόνο η αρχή.

Ξεκίνησε μια ερωτική σχέση με το πρώτο τσιγάρο της ημέρας να συντροφεύει τον καφέ το πρωί. Στις χαρές και τα άγχη, ένα τσιγάρο για να φύγει το στρες. Έγινε ανάγκη στη θλίψη μας, με κύριο παράδειγμα τους χωρισμούς, όπου το σπίτι γίνεται ντουμάνι. Κάθε τσιγάρο που σβήνουμε σε κάποιο τασάκι, ξέρει τα εσώψυχά μας και τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά μας, όπως κανείς άλλος. Γνωρίζει, σκέψεις και συναισθήματα, που δεν τα παραδεχτήκαμε ποτέ και σε κανένα. Κι αυτό είναι που κάνει το κάπνισμα εθισμό. Το ότι έχει πρόσωπο, είναι συναίσθημα, δεν είναι απλώς μια κατάσταση.

Βιολογικά μιλώντας, έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η νικοτίνη είναι εθιστική, αφού μόλις φτάνει στον εγκέφαλο, συνδέεται με συγκεκριμένες απολήξεις του, προκαλώντας μια αίσθηση ευχαρίστησης, στον καπνιστή. Έχει αποδειχτεί επίσης -κι είναι πλέον ευρέως γνωστό- πως είναι δύσκολο να κόψει κανείς το κάπνισμα δια παντός ενώ το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι πως το ποσοστό των ανθρώπων που καταφέρνουν να το κόψουν μαχαίρι κι από μόνοι τους κυμαίνεται από 3%- 5%. Είναι στην κυριολεξία εγκεφαλικός αυτός ο έρωτας.

Είναι όμως και βλαβερός, αφού είναι από ‘κείνους τους έρωτες που, όσο και να τον θέλεις, πρέπει να χωρίσετε. Διάφορες καμπάνιες ενημερώνουν συνεχώς για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος. Κανείς δε θέλει ν’ ακούει, βέβαια, κλισέ προτάσεις του τύπου πως κάθε τσιγάρο περιέχει 4000 βλαβερές ουσίες για τον οργανισμό κι ότι δε χαρίζει χρόνια, αλλά αντιθέτως αφαιρεί. Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα. Μεταξύ άλλων προβλημάτων, για τα οποία ευθύνεται -και χωρίς ν’ αναφερθούν τα χειρότερα που προκαλεί το κάπνισμα- είναι η υπέρταση, οι πνευμονοπάθειες, το βρογχικό άσθμα, οι ημικρανίες, η υπογονιμότητα, η μείωση συγκέντρωσης ακόμα και της μνήμης μας και βλάβες του οπτικού νεύρου. Κι η λίστα δυστυχώς είναι ατελείωτη και περιλαμβάνει light και μη εκδοχές για το τι προκαλεί.

Δυστυχώς για την Ελλάδα, παρ’ όλο που απαγορεύτηκε στους κλειστούς δημόσιους κι επαγγελματικούς χώρους, από την 1η Σεπτεμβρίου του 2010, η θέση που έχουμε όσον αφορά στο κάπνισμα, είναι από τις πρώτες στην Ευρώπη, αφού ο πληθυσμός μας είναι από τους πιο φανατικούς καπνιστές. Ωστόσο, συνεχώς αυξάνονται τ΄άτομα που, κάθε μέρα, έρχονται ολοένα και πιο κοντά στην απόφαση της διακοπής του καπνίσματος. Κόβοντάς το είναι σαν να κάνεις μια επένδυση, που μόνο κέρδη θα σου αποφέρει στο μέλλον- ένα ουσιαστικό δώρο που οφείλεις να κάνεις στον εαυτό σου.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να πάρουμε την απόφαση να το κόψουμε. Κι όταν συμβεί αυτό, η πρώτη εβδομάδα είναι η δύσκολη κι αυτή που πρέπει να κρατήσουμε γερά. Ο λόγος; Έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως, κατά τη διάρκεια αυτής, ένας χρόνιος καπνιστής βιώνει έντονα το στερητικό σύνδρομο, τ’ οποίο μεταξύ άλλων οδηγεί σε αυξημένη όρεξη -κι έτσι αντικαθιστά το τσιγάρο με το φαγητό- και συνεπώς σε αύξηση του σωματικού του βάρους. Επίσης ορισμένοι άνθρωποι βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης, αδυναμία συγκέντρωσης, έχουν κακή διάθεση, νευρικότητα, αϋπνίες, ευερεθιστότητα και θυμό. Ωστόσο, μόλις περάσει η πρώτη εβδομάδα, όλα αυτά τα συμπτώματα μειώνονται σταδιακά.

Από ‘κεί και πέρα, τα οφέλη -ακόμα και από τις πρώτες ώρες διακοπής του- είναι πολλά, όπως βελτίωση της αναπνοής, της υγιεινής του στόματος, της λειτουργίας των πνευμόνων, της καρδιάς, του ανοσοποιητικού, της μνήμης, της ερωτικής απόδοσης, και της αντοχής μας γενικότερα. Για να μην αναφέρουμε τα οικονομικά οφέλη. Αν πάρουμε έναν κουμπαρά και βάζουμε μέσα τα λεφτά, που ξοδεύουμε στα πακέτα της εβδομάδας, τότε πιστέψτε με ότι, όταν έρθει η στιγμή να τον σπάσουμε, θα ‘μαστε σε θέση να πάμε διακοπές, στα καλύτερα all inclusive ξενοδοχεία εντός κι εκτός Ελλάδος.

Σ’ αυτό το σημείο ν’ αναφέρω και το προφανές πως όταν κάποιος θελήσει να κόψει το κάπνισμα, εννοείται πως το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον οφείλει να σεβαστεί αυτήν την απόφαση, όπως κι ότι ίσως υπάρξουν πισωγυρίσματα στη διαδικασία. Εννοείται επίσης, πως ο καθένας έχει τον δικό του μοναδικό τρόπο για να κόψει το κάπνισμα. Άλλοι θα επιλέξουν πρωτίστως να το ελαττώσουν, άλλοι θα το κόψουν μαχαίρι κι άλλοι θα επιλέξουν μεθόδους απεξάρτησης κι ιατρική βοήθεια. Τίποτα δεν είναι λάθος ή σωστό και δεν υπάρχουν αδύναμοι σ’ αυτήν την προσπάθεια. Όταν λοιπόν πάρετε αυτήν τη δύσκολη απόφαση, να ξέρετε ότι μόνο δυνατοί μπορείτε να χαρακτηριστείτε.

Εσύ τελικά τ’ αποφάσισες; Θα χωρίσεις αυτόν τον έρωτα;

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Βασιλική Ασλόγλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου