Σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, κάπου σε μία γωνία κάθεται σκονισμένη μια στοίβα με βιβλία. Μην ντρέπεσαι! Την έχω κι εγώ κι εσύ και ο γείτονας απέναντι. Η οποία στοίβα, ας είμαστε ειλικρινής, έχει ένα καλό ποσοστό μέσα της από αδιάβαστα. Κάποια, ούτε θυμάσαι ότι τα έχεις και όποτε σε πιάνει η προκοπή να τα ξεσκονίσεις ή να τα τακτοποιήσεις, ενθουσιάζεσαι από την υπέροχη συλλογή σου. Ίσως, βγάζεις και κάποιο για να το διαβάσεις αλλά κανείς δε σου εγγυάται ότι αυτό θα γίνει ή θα καταλήξει ως βάση στο κομοδίνο για το φωτιστικό.

Όλοι έχουμε σκεφτεί τη λύση κι έχουμε υποσχεθεί στον εαυτό μας να την τηρήσουμε, δηλαδή να μην αγοράσουμε καινούργια βιβλία μέχρι να διαβάσουμε αυτά που ήδη μας κοιτάνε σαν εγκαταλελειμμένα κουτάβια πάνω στη βιβλιοθήκη. Αλλά, μέσα μας, γελάμε και μαζί μας γελάει και το σύμπαν. Γιατί όπως είπαμε το ξέρεις κι εσύ ότι μόλις περάσεις από ένα βιβλιοπωλείο, όταν ένας αγαπημένος συγγραφέας δημοσιεύσει κάτι νέο, ή αν βρεις ένα κλασικό βιβλίο το οποίο θα νιώσεις ντροπή που δεν το έχεις διαβάσει, τότε όλοι οι ανώτατοι μάγοι αυτού του γαλαξία θα συνωμοτήσουν για να αποκτήσεις ένα ακόμα καινούργιο μέλος στην οικογένειά σου και λιγότερα χρήματα στον λογαριασμό σου.

Μέσα σε όλο αυτό το χάος που δεν έχει τελειωμό, είναι συχνά και το οικονομικό. Έχεις σκεφτεί να τα υπολογίσεις ποτέ; Πολύ πιθανόν να σου βγαίνουν για ένα αμάξι αλλά δεν πειράζει θα κόψεις από αλλού ποιος χρειάζεται ρεύμα ας πούμε; Επίσης, πολύ πιθανόν κάποια στιγμή να έρθει και η παρέμβαση από τους οικείους. Να σου πουν πράγματα όπως δεν υπάρχει άλλος χώρος, έχεις πρόβλημα και κάτι τέτοια ανούσια. Ίσως σου προτείνουν να δωρίσεις κάποια ή να τα κρύψεις σε κάποιο σκοτεινό και υγρό πατάρι αλλά κανείς δεν τολμά να τα αγγίξει. Σε αυτήν την περίπτωση κινδυνεύουν να χαθούν φιλίες, μπορεί και κανένα χέρι.

Γνωρίζουμε πως όσο τρέχει η ζωή μας τρέχουν και οι ρυθμοί της. Κάποια στιγμή εκεί που μόλις είχες τελειώσει το λύκειο και πιθανόν ξεκινούσαν οι σπουδές ήσουν με ένα βιβλίο στο χέρι όλη μέρα. Ήταν σαν να τα κατάπινες και γευόσουν όλο τον υπέροχο κόσμο που σου προσέφεραν απλόχερα. Ήσασταν αυτοκόλλητοι παντού. Είτε στην παραλία, στα ταξίδια, σε μεγάλες διαδρομές, στον καναπέ, πριν τον ύπνο, μετά τον ύπνο, την ώρα που μαγείρευες, ακόμα και στην τουαλέτα. Πόσες φορές έπιασες τον εαυτό σου να σκέφτεται να μη βγει έξω ή να γυρίσει γρήγορο πίσω στην αγκαλιά του ήρωα που σε έχει συνεπάρει τις τελευταίες ημέρες, σχεδόν τον παντρευόσουν.

Υπήρχε και η περίοδος που “ψαχνόσουν” συχνά μπορεί να είχες φανατιστεί κιόλας με τα είδη ή τους συγγραφείς που ανακάλυπτες κάθε φορά. Ποιος δεν έχει φανταστεί να ζει σε ένα δυστοπικό κόσμο του George Orwell, να λύνει μυστήρια μαζί με τον εκκεντρικό Sherlock Holmes ή να ερωτεύεται παραμυθένια όπως οι χαρακτήρες του William Shakespeare. (Αχ τι ωραία χρόνια!)

Όμως όπως προείπαμε η ζωή αλλάζει. Μαζί της και εμείς και οι υποχρεώσεις μας και οι προτεραιότητες μας. Αλλά πάντα η αγάπη μας για τους ανεξερεύνητους θησαυρούς που κρύβουν κάποιες υπέροχες καλογραμμένες σελίδες, μένει ίδια. Και πάντα μας λείπει αυτός ο εαυτός μας και πάντα έχουμε την ελπίδα πως θα γυρίσουμε πίσω εκεί όπου δε θα αρκούμαστε στα ένα-δύο κεφάλαια στο κρεβάτι και αυτά με το ζόρι καθώς κρατάμε με τα κόπων και βασάνων τα μάτια μας ανοιχτά και αυτό το ένα βιβλίο που υπό άλλες συνθήκες μας έπαιρνε 4 μέρες για να το τελειώσουμε πλέον μας παίρνει εβδομάδες.
Μην περιμένετε να σας πω λύσεις για αυτό το θέμα διότι και εγώ ακόμα την ψάχνω. Ίσως έχετε να προτείνετε κάτι εσείς. Αν όμως είσαι και εσύ ένας από εμάς που αγοράζει πολύ πιο γρήγορα βιβλία από ότι τα καταναλώνει, έχω να πω πως δεν είναι περίεργο και αυτή είναι η δική μας πνευματική κληρονομιά και περιουσία. Welcome to the club!

Συντάκτης: Βαλάντου Σαρρή
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη