Για τους περισσότερους από εμάς όταν ακούμε ή σκεφτόμαστε τη λέξη «συγκατοίκηση» μας έρχονται στο μυαλό τα φοιτητικά μας χρόνια. Αυτή η ξέγνοιαστη περίοδος της ζωής μας, που ξεκίνησε ένα καλοκαίρι όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και φύγαμε απ’ το πατρικό μας για μια νέα αρχή σε μια άλλη πόλη.

Κι αν περάσαμε στην ίδια περιοχή με τον κολλητό απ’ το σχολείο, τότε αρχίζει το ακόμη πιο καλό. Πετάει ο ένας την ιδέα της συγκατοίκησης κι ο άλλος ενθουσιάζεται, μιας και θα έχετε παρέα κι οι δύο, θα προσαρμοστείτε ευκολότερα στις αλλαγές, αλλά θα περνάτε κι ωραία ακόμα και τα βραδιά που δε θα κάνετε τίποτα αλλά θα μένετε στο δικό σας σπίτι που θα είστε εσείς οι υπεύθυνοι για όλα εκεί μέσα. Και φυσικά θα μοιράζεστε τα έξοδα, πράγμα που σημαίνει περισσότερα χρήματα για ποτά και ξενύχτια.

Εκτός απ’ τους κολλητούς όμως που κρατάμε απ’ το σχολείο, κολλητοί προκύπτουν και στην πορεία της φοιτητικής ζωής. Νέοι άνθρωποι, νέοι φίλοι και νέες παρέες που με κάποιον από αυτούς θα έρθεις πιο κοντά, θα νιώσεις πιο οικεία. Κι όταν περάσει λίγο ο καιρός και δεθείτε περισσότερο, εκεί κοντά στο δεύτερο με τρίτο έτος, σκέφτεστε και τελικά παίρνετε την απόφαση να συγκατοικήσετε.

Δεν υπάρχει λόγος να κρατάτε δυο σπίτια όταν ξημεροβραδιάζεται ο ένας στο σπίτι του αλλού, όταν είστε όλη μέρα μαζί σε ένα σπίτι και μουχλιάζετε μπροστά σε μια οθόνη παίζοντας games, όταν τα delivery παίρνουν φωτιά κι οι ντελιβεράδες ξέρουν ότι αυτή η παραγγελία είναι για αυτούς τους δυο συγκεκριμένους φίλους. Όλοι οι υπόλοιποι νομίζουν ότι συγκατοικείτε ακόμα κι αν δεν το κάνετε, αλλά όταν φτάνει αυτή η επίσημη στιγμή ξεκινάει το πάρτι. Τα ευτράπελα, οι αμηχανίες, οι εκπλήξεις αλλά και τα πιο αξέχαστα βράδια.

Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που ο ένας απ’ τους δύο ή ακόμα κι οι δύο έχετε σχέση; Πώς κανονίζεται το πρόγραμμα για το ποιος θα φέρει απόψε στο σπίτι το γκομενάκι, άρα και ποιος θα πρέπει να φροντίσει να λείπει; Τι θα γίνει αν κι οι δύο θέλετε να φέρετε στο σπίτι το ταίρι; Τι θα γίνει τη φορά που θα κλέψεις τα προφυλακτικά του φίλου επειδή προέκυψε κάτι τελευταία στιγμή και την άλλη μέρα θα τα ψάχνει αυτός και θα πάθει κρίση που δεν τα βρίσκει; Ακριβώς αυτά εννοούνται ως ευτράπελα, αμηχανίες, εκπλήξεις αλλά κι αξέχαστα βράδια.

Αρχικά, προσπαθείτε να τηρείτε ένα πρόγραμμα, μια συνεννόηση για τις μέρες που θα φέρνει ο καθένας το ταίρι στο σπίτι, για να περάσει καλά, να δει μια ταινία και να κοιμηθεί αγκαλιά με το πρόσωπο. Έτσι αναγκάζεται ο άλλος να πάει σε κάποιον φίλο, να βγει έξω να διασκεδάσει ως το πρωί ακόμα κι αν είναι άρρωστος -γιατί είναι φίλος, κολλητός και θυσιάζει τα πάντα για το φιλαράκι του.

Το πρόγραμμα αυτό, όμως, δεν ακολουθείται πάντα. Το συναίσθημα δεν ελέγχεται κι ούτε μπορεί να φεύγει πάντα κάποιος απ’ το σπίτι γιατί ίσως και να μην έχει πού να πάει, ίσως οι άλλοι φίλοι του να λείπουν ή να είναι επίσης ζευγαρωμένοι, και τότε μένει εκεί να κρατάει το φανάρι στο φιλικό του ζευγάρι. Δεν είναι λίγες οι φορές που το έπαιξε κουμπάρος ο ένας απ’ τους δυο και κάθισε εκεί μαζί τους, συζητώντας για άκυρα θέματα ενώ ο άλλος από μέσα του παρακαλούσε να ξεκουμπιστεί.

Περιπτώσεις βέβαια που κι οι δυο έχουν ταίρι, είναι επίσης συχνές κι αυτό είναι μια τέλεια εμπειρία. Δεν είναι λίγες οι φορές που γύρισε ο ένας σπίτι με το ταίρι χωρίς να ξέρει ότι ο άλλος είναι μέσα με το φρέσκο αίσθημα και τους έκανε τσακωτούς. Αλλά ανάμεσα στους φίλους δεν υπάρχει ντροπή, όποτε μετά από αυτό το «πιάσιμο» κατέληξαν όλοι μαζί στο σαλόνι με μπίρες, πατατάκια κι ένα κουτί προφυλακτικά πεταμένα στο τραπέζι, να γελούν και να κοροϊδεύουν αυτό που μόλις έγινε.

Το καλύτερο, βέβαια, είναι όταν οι σύντροφοι και των δύο δεν έχουν δικό τους χώρο ή για τον όποιο λόγο δεν μπορούν να τους πάνε στα σπίτια τους κι έτσι προκύπτει αναγκαστικά κι απ’ το πουθενά μία συγκατοίκηση τεσσάρων ατόμων σε ένα σπίτι. Εκεί γίνεται το γνωστό έλα να δεις. Και μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Δε γίνεται τίποτα τέτοιο. Γίνεται, όμως, μια αξέχαστη εμπειρία με χαβαλέ, ταινίες, φαγητό, delivery και ποτά ανάμεσα σε δυο ζευγάρια, που το καθένα πετάει τα υπονοούμενά του στο άλλο.

Γίνεται κι ένας διαγωνισμός μαγειρικής, αφού ο καθένας νιώθει σεφ κι έτσι μαγειρεύουν όλοι μαζί μετατρέποντας την κουζίνα σε εμπόλεμη ζώνη για να φάνε επιτέλους ένα σπιτικό φαγητό. Γίνεται η μεγαλύτερη καζούρα μεταξύ φίλων για τη συμπεριφορά στη σχέση τους κι έτσι καταλήγουν κι οι σύντροφοί τους να γίνονται φίλοι μεταξύ τους, με αποτέλεσμα μια τετράδα φωτιά. Ίσως να κάνουν και μελλοντικά σχέδια για κουμπαριές.

Γι’ αυτό μη φοβηθείς τη συγκατοίκηση, μη φοβηθείς ούτε τη σχέση ενώ συγκατοικείς. Υπάρχει πάντα διάθεση για λύση και λίγος άδειος χώρος. Κι ακόμα κι αν δεν υπάρχει, μην απογοητευτείς. Αυτά τα κάπως άβολα αλλά και πολύ αστεία θα σου μείνουν για μια ζωή∙ τα απρόοπτα αλλά και τα επικά βράδια και τα πειράγματα μεταξύ ζευγαριών.

Κι αν είστε τυχεροί, ίσως τα σχέδια προχωρήσουν όπως τα σκεφτόσασταν κι ίσως στο μέλλον έχετε να λέτε στα παιδιά και στα βαφτιστήρια σας ιστορίες από εκείνα τα χρόνια.  Γιατί εννοείται πως εσείς θα βαφτίσετε τα παιδιά εκείνου του φιλικού ζευγαριού που μοιραστήκατε το ίδιο σπίτι, μαγειρικά πειράματα και πολλές στιγμές γέλιου.

 

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Τσεσμετζής
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη