Φαγητό ή μάλλον καλό φαγητό. Για τους περισσότερους αυτό σημαίνει πιτόγυρο, πίτσα, μπέργκερ ή κι όλα αυτά μαζί. Κάτι «βρόμικο», όπως το λέμε πιο λαϊκά. Κάτι απ’ έξω, που να είναι πάντα γρήγορο, λαχταριστό κι ανθυγιεινό.

Αιώνιος αντίπαλος αυτού του καλού φαγητού, το αγαπημένο μας καλοκαίρι. Η εποχή εκείνη που τόσο πολύ στεναχωριόμαστε όταν φεύγει και, εκεί κοντά στον Οκτώβριο, πνιγούμε τη θλίψη μας σε πατάτες τηγανιτές και σοκολάτες. Και τρώμε και παρηγορούμαστε, και πλησιάζουν τα Χριστούγεννα κι αναγκαστικά κατεβάζουμε πάλι τον αγλέορα, γιατί γιορτές είναι και ποιος λέει «όχι» στα μελομακάρονα. Κι ύστερα, αφού αλλάξει κι ο χρόνος, συνειδητοποιούμε ότι μας μένει μόλις ένα εξάμηνο μέχρι να ξαναβγούμε στις παραλίες κι επιβάλλεται να επανέλθουμε στη φόρμα μας.

Έτσι, ξεκινάμε τις σκέψεις για διατροφές κι ισορροπημένες δίαιτες, λέμε πως θα προσέχουμε τα βραδινά και θα πίνουμε πολύ νερό, και γενικά προσπαθούμε να μας πείσουμε για όλα αυτά που σχεδόν κανείς, μέχρι το Πάσχα, δεν εφαρμόζει. Αν περάσει όμως κι αυτό, εκεί μας πιάνουν οι τρελές μας. Δυο-τρεις μήνες έχουμε μέχρι το καλοκαίρι να στρώσουμε ξανά την κατάσταση που ξέφυγε όλο το χειμώνα.

Έτσι, ξεκινάνε οι αναζητήσεις για διατροφολόγους, για δίαιτες, αναζητήσεις στο ίντερνετ τι να αποφύγουμε, τι να προσέξουμε, τι να μη φάμε το βράδυ. Και καθώς ξεκινάμε διατροφή και γυμναστική, γιατί έχουμε κι ένα στόχο, όσο αφοσιωμένοι κι αν θέλουμε να ‘μαστε, συναντάμε διάφορες δυσκολίες. Αρχικά, δεν μπορούμε να προσαρμοστούμε εύκολα σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, αν έχουμε συνηθίσει να τρώμε αλόγιστα ό,τι λαχταράμε για καιρό. Οπότε η εξοικείωσή μας σε αυτό το θέμα θα μας πάρει λίγο χρόνο.

Κι αφού εμείς προσωπικά το χωνέψουμε κι αποφασίσουμε να μπούμε στον ίσιο δρόμο της σωστής διατροφής, αποχαιρετώντας κρέπες και παγωτά, έχουμε να αντιμετωπίσουμε κι άλλα προβλήματα, που δεν εξαρτώνται από μας.

Αρχικά, πρέπει να προσπαθήσουμε να αντισταθούμε στον πειρασμό όλων αυτών των γλυκών κι αλμυρών αμαρτιών και να συνεχίσουμε τη διατροφή μας χωρίς να κάνουμε παρασπονδίες. Πρέπει να κρατηθούμε μακριά απ’ τα πιτόγυρα, τις λαχταριστές βάφλες με την πραλίνα που ξεχειλίζει, να πούμε «όχι» στις πίτσες. Κι εδώ σκληρός μας αντίπαλος δεν είναι μόνο ο φούρνος της γειτονιάς αλλά και το ίνσταγκραμ.

Άτομα που ακολουθούμε ανεβάζουν στις ιστορίες τους όλα αυτά τα νόστιμα, απαγορευμένα για μας, φαγητά κι ενώ είμαστε σε ένα πρόγραμμα διατροφής, δυσκολευόμαστε να υποκριθούμε πως δε σκιρτά κάτι μέσα μας, πως δε μας τρέχουν τα σάλια μπροστά απ’ την οθόνη και πως δεν είμαστε ένα βήμα πριν απ’ το να τηλεφωνήσουμε στον ντελιβερά.

Σε επόμενο στάδιο έρχονται οι αγαπημένοι μας φίλοι. Περνάμε άπειρο χρόνο μαζί τους και πάρα πολύ όμορφες στιγμές οι οποίες συνοδεύονται από καλό κρασί και πολύ συχνά από τραγικές γουρουνιές. Θα μου πεις ότι είναι σχεδόν αδιανόητο να βρεθείς με την παρέα σου σε ένα σπίτι και να μην παραγγείλετε ή, έστω, να μαγειρέψετε εσείς οι ίδιοι, και δίκιο θα ‘χεις. Έστω ένας να πεινάει, θα φάνε όλοι, έτσι πάει το πράγμα. Κι ενώ λοιπόν ξέρουν όλοι πως προσέχεις γιατί κάνεις διατροφή, εκείνοι παραγγέλνουν αναίσχυντα τις πίτσες τους, τις κρέπες τους, τα πιτόγυρά τους, κι εσύ αναγκάζεσαι να ψάχνεις τι υπάρχει από χλωρίδα στον κατάλογο, γιατί αν κανείς cheat πέρα απ’ τις δικές σου τύψεις, δε θα γλυτώσεις την καζούρα απ’ την παρέα. Πίκρα!

Και, εντάξει, δεν είπαμε να μείνουν νηστικοί, αλλά είναι φίλοι μας και πρέπει μας καταλαβαίνουν και να μας στηρίζουν. Ναι, κι εσύ δεν είσαι μωρό να μην μπορείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου, αλλά πιθανόν να υπάρξουν στιγμές που θα λυγίσεις μπροστά στις μυρωδιές. Είναι επικίνδυνο να βρίσκεσαι τόσο κοντά στον πειρασμό κι οριακά αδύνατο να παραμείνεις ατάραχος μπροστά σ’ ένα μπέργκερ με πατάτες, όσο τρως μαρούλια.

Δεν μπορείς, βέβαια, να ρίξεις και το φταίξιμο σε αυτούς. Αυτοί γιατί να στερηθούν τον γευστικό οργασμό τους, επειδή εσύ κάνεις διατροφή; «Ποιος θα βγει, όμως κορμάρα το καλοκαίρι στην παραλία, ενώ ο άλλος θα κρύβεται με την πετσέτα και θα εύχεται τα πιτόγυρα που είχε φάει να ήταν σαλάτες;» σκέφτεσαι για να σου δώσεις κουράγιο. Μεταξύ μας, όμως, δεν ενοχλεί και κανέναν ούτε η πετσετούλα ούτε η κοιλίτσα. Αντιθέτως εσένα σε ενοχλεί υπερβολικά η φρουτοσαλάτα σου δίπλα στο σουφλέ σοκολάτα του κολλητού.

Το θέμα σαφώς είναι να ‘χεις αυτοσυγκράτηση, να ‘σαι αποφασισμένος και πειθαρχημένος. Δε θα ήταν κι άσχημα, όμως, αν σε βοηθούσαν και τα φιλαράκια σου σε αυτό.  Να σε στηρίξουν στην επιλογή σου και την προσπάθεια που κάνεις, και να θυσιάσουν μια μέρα το πιτόγυρο για να σου κάνουν παρέα με τη σαλάτα. Εξάλλου, τη γουρουνιά τους μπορούν να την κάνουν και μόνοι τους στο σπίτι. Εντάξει, ίσως και να ‘ναι παράλογη η απαίτηση αυτή, αλλά η πείνα φταίει για τα νεύρα.

Κι επειδή, οι καλοί φίλοι στα ζόρια φαίνονται, την επόμενη που θα βρεθείς δίπλα σ’ ένα φιλαράκι που προσπαθεί να αδυνατίσει, κάνε μια θυσία και για συμπαράσταση παράγγειλε κι εσύ κοτόπουλο με μπρόκολο. Θα σε ευγνωμονεί γι’ αυτή σου την ηρωική πράξη.

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Τσεσμετζής
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη