Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης μεγάλωσε στην Ορεστιάδα. Γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου του 1986 και ανήκει στο ζώδιο του Σκορπιού. Σπούδασε Φυσικός στη Θεσσαλονίκη, ενώ την καλλιτεχνική του φύση την έδειξε από νωρίς, καθώς βρισκόταν στο τρίτο έτος ως φοιτητής και τότε έγινε μέλος της θεατρικής ομάδας της ΘΟΠ, στο Πολυτεχνείο, ενώ ο Γιωργής Σφυρής, το (πλέον) θέατρο ΕΦ και οι C for Circus έμελλε να γίνουν το χρυσό εισιτήριό του προς την επιτυχία.

Είναι εκείνη η περίπτωση ανθρώπου που σου μοιάζει εξαιρετικά οικείος, ακόμα κι αν δεν έχει τύχει να ανταλλάξεις ούτε μια λέξη μαζί του. Κι αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στην καλύτερή του φάση. Τον πρωτοσυναντήσαμε τηλεοπτικά στη σειρά του alpha «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», όταν κούμπωσε τέλεια στον ρόλο του συντρόφου της τηλεοπτικής Βέλης, κατά κόσμον Μαρία Χάνου, δίνοντας μια διαφορετική και πιο νεανική πνοή στο τηλεοπτικό αυτό ζευγάρι, καθιστώντας το ένα από τα πιο πετυχημένα ζευγάρια που πέρασαν από τη σειρά.

 

 

Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης έχει ασχοληθεί και με το θέατρο, όπου συμμετείχε στις εξής παραστάσεις, Κάτι διαφορετικό (2013),  Άμλετ (2014), Σ3ξ Λέξικον- Η επιστήμη του έρωτα (2017), Το δαχτυλίδι της μάνας (2018), Νυφικό κρεββάτι (2019), οι Άθικτοι (2021). Πρόσφατη θεατρική παράσταση που συμμετείχε ήταν το 2023 στο κοινωνικό δράμα «Κι εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον» το οποίο κι απέσπασε πάρα πολύ καλές κριτικές. Με βάση πρόσφατη συνέντευξή του, στην εκπομπή mega Καλημέρα, παραδέχεται ότι δεν έχει σπουδάσει υποκριτική αλλά έχει πάει κατά καιρούς σε εργαστήρια κι έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια. Επίσης, θεωρεί πως ο κάθε σκηνοθέτης με τον οποίο κάθε φορά συνεργάζεται είναι πάντα ακόμα ένας δάσκαλος για εκείνον.

 

 

Ανήκει στην καλλιτεχνική ομάδα θεάτρου C. for Circus, μαζί με άλλα 8 άτομα που την απαρτίζουν. Ο ομάδα άνθισε με τα χρόνια κι έχουν φτάσει να ανήκουν στις πιο δυνατές θεατρικές παραγωγές, ενώ δουλειά τους έχει παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ Αθηνών κι Επιδαύρου, στα Αισχύλεια και στο international Shakespeare festival της Σερβίας, πάντα με βάση την ενημέρωση του επίσημου site τους. Ο ίδιος έχει αναφερθεί σε ένα περιστατικό που έγινε στις αρχές της δημιουργίας της ομάδας, λέγοντας ότι έπαιξαν σε άδειο θέατρο, με μοναδικούς θεατές, τρεις συγγενείς κάποιου ηθοποιού της ομάδας, πριν περίπου 10-12 χρόνια, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Πολύ λίγο καιρό όμως αργότερα, θα προσθέσω εγώ, οι παραστάσεις τους θα γίνονταν sold out σταθερά, και για πολλά χρόνια.

 

 

Από την καλλιτεχνική φύση του δε θα έλειπε σαφώς και το στοιχείο της φωτογραφίας, καθώς έχει εξελιχθεί σε έναν πολύ καλό φωτογράφο και συναντάμε πολύ συχνά πια την υπέροχη δουλειά του στα σόσιαλ μίντιά του. Ο ίδιος έχει αναφέρει πως μούσα του είναι το γυναικείο φύλο κι υπήρξε αφορμή να ξεκινήσει να ασχολείται με την τέχνη της φωτογραφίας. Μέσα από τα πορτρέτα και τις εξαίρετες φωτογραφίσεις του, ξεχωρίζει μια φωτογραφία μιας γυμνής κοπέλας δίπλα στον αναπηρικό της αμαξίδιο, όπου και επιλέχθηκε σε μια εκδήλωση από την ομοσπονδία αναπήρων του αθλητισμού, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας.

 

 

Στην πλάτη του έχει ως γαλόνια κι άλλα επαγγέλματα, ορισμένα για βιοποριστικούς λόγους, όπως όλοι μας άλλωστε. Ξεκινώντας με ιδιαίτερα μαθήματα όντας φυσικός, κάτι που όπως έχει παραδεχθεί, δε θα το ξαναέκανε λόγω του ότι θεωρεί πως δεν το έχει με αυτό το κομμάτι, έπειτα πέρασε από τη δουλειά του σέρβις ενώ παράλληλα έχει πει σε συνέντευξή του, πώς κάποτε πληρωνόταν 200 ευρώ τον μήνα μόνο, από το θέατρο, μέχρι να μπορεί να τον συντηρεί. Ο ίδιος κυνήγησε τ’ όνειρο με πολύ μεράκι και προσωπική δουλειά, η οποία έφερε την αναγνώριση. Επιπρόσθετα, με βάση το άρθρο στο site parallaxi, ο ίδιος θεωρεί πως η δουλειά του ηθοποιού είναι ένα λειτούργημα. Κι αφού μπορεί να έχει τον δημόσιο λόγο, μπορεί μέσα από μια παράσταση, μια ταινία ή και μέσα από τη δουλειά του κάποιος, να ανοίξει έναν κοινωνικό διάλογο για ζητήματα που αφορούν τον ίδιο και την κοινωνία.

Όταν ο ηθοποιός βρέθηκε στην εκπομπή Μουσούδες, της Μαρίας Κωνσταντάκη στο Action24, μίλησε σχετικά με την περίοδο καραντίνας, αλλά και για την όμορφη γνωριμία του με την Όλιβ. Η Όλιβ μπήκε στη ζωή του μετά το τέλος της καραντίνας και είναι μια πανέμορφη σκυλίτσα, που τον βοήθησε, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, να βγει από τη μιζέρια, την κατήφεια και την κατάθλιψη.

 

 

Σήμερα, ο Σπύρος πρωταγωνιστεί στη σειρά «Ο πρώτος από εμάς» ενώ διατηρεί κι ένα υπέροχο «γιαγιαδίστικο fast food» στα Εξάρχεια με καταπληκτικά παραδοσιακά πιάτα, σπιτικές πίτες και comfort food (αν πάτε να φάτε οπωσδήποτε μπαλίκ εκμέκ και χυλοπίτες με τυρί και βούτυρο). Το όνομα αυτού, «Λόντζα της γειτονιάς», φόρος τιμής στη γιαγιά του και κάθε γιαγιά της Ελλάδας. Ο ίδιος για το όνομα έχει πει: «Στον Έβρο και στην Ορεστιάδα, απ’ όπου κατάγομαι, λόντζα είναι το σημείο όπου κάθε απόγευμα μαζεύονται οι γιαγιάδες, όπως κάνουμε εμείς τώρα, σε πεζούλια και καρέκλες και λένε τα νέα της ημέρας.»

 

 

Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης είναι το αγόρι της διπλανής πόρτας. Κάνει ελεύθερο στη Σαμοθράκη, αγαπά να βρίσκεται ξυπόλυτος σε ξύλινες σκηνές, σέβεται τις ρίζες του, την τέχνη του, τη ζωή. Σε κάνει να νιώθεις πως τον ξέρεις τόσο καιρό, χωρίς να τον γνωρίζεις καν. Είναι το τέλειο παράδειγμα του αυτοδημιούργητου ανθρώπου κι ένας ηθοποιός που σίγουρα θα μας χαρίσει πολλές ακόμα ωραίες δουλειές στο μέλλον.

Συντάκτης: Μαριάννα Σεργάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου