Οι σχέσεις ξεκινούν με τις καλύτερες προδιαγραφές και ένα σχεδόν βέβαιο «για πάντα» που συνοδεύεται από ένα λαμπερό χαμόγελο. Μα όλα τα πράγματα έχουν μία αρχή και ένα τέλος σύμφωνα με τους νομοτελειακούς υποστηριχτές και εσύ το γνώριζες αλλά μάλλον το αψήφησες.

Τα πράγματα δεν πάνε και δεν εξελίσσονται πάντα όπως θέλουμε. Ίσως στην πορεία κάτι να μη βγει ή να μην ξεκινήσει και ποτέ, ίσως πάλι να μην καταφέρει να έχει διάρκεια. Ώσπου επέρχεται το πιο επίπονο και επώδυνο μέρος αυτής της πράξης, ο χωρισμός. Δεν έχει και πολλή σημασία ποιος επέλεξε οι δρόμοι να χωρίσουν γιατί τα συναισθήματα και των δυο πλευρών δεν απέχουν ιδιαίτερα, καθώς η απόρριψη που λαμβάνει ο ένας και το να κοιτάξεις τον ως τότε «άνθρωπό» σου στα μάτια και να του ρίξεις αυλαία είναι το ίδιο επίπονα.

Αφού έχεις χωρίσει και απομονώνεσαι από φίλους, γνωστούς και μη, ώστε να το αντιμετωπίσεις και να το διαχειριστείς, στις σκέψεις σου εμφανίζεται μια εύλογη απορία. Αν συναντήσεις τον/την πρώην τι θα κάνεις; Το σενάριο είναι πιθανό καθώς ο κοινωνικός περίγυρος και τα στέκια είναι κοινά και δε θα αποκοπείς εσύ από τις αγαπημένες σου συνήθειες για να μην πέσετε μούρη με μούρη.

Κάθε άνθρωπος αποφασίζει να διαχειριστεί τον χωρισμό διαφορετικά. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το πως και γιατί επήλθε. Βέβαια δεν ξέρω πώς κάποιοι καταφέρνουν να παραμένουν φίλοι και να γελούν τα Σάββατα παρέα ανάμεσα σε φώτα και αλκοόλ, με μουσική να συνοδεύει την όλη ατμόσφαιρα. Αν μάθετε, να μου πείτε κι εμένα.

Υπάρχει όμως κι εκείνη η πλευρά που επιλέγει να μην κρατήσει καμία επαφή με τον άνθρωπο που μοιραζόταν την καθημερινότητα και αυτό όχι απαραίτητα γιατί πληγώθηκε ή πονά ακόμα. Απλώς δε θέλει. Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να βάζουν ένα τέλος οριστικό και ολοκληρωτικό και να μην ανοιγοκλείνουν συνέχεια τα ίδια παράθυρα. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα εφικτό καθώς η άλλη πλευρά συχνά επιδιώκει επικοινωνία που ορισμένες φορές μπορεί να γίνει πιεστική ή και ενοχλητική. Συχνά ακούς συμβουλές που σου λένε να μην  απαντάς, να περιμένεις να σταματήσει, να κάνεις μπλοκ στα social ή φραγή εισερχομένων κλήσεων. Όχι! Έναν άνθρωπο που είχες επιλέξει να είσαι μαζί του, που σας συνέδεσαν συναισθήματα όπως αγάπη, σεβασμός και κατανόηση, δεν τον αφήνεις στο διαβάστηκε ούτε τον μπλοκάρεις σαν να είναι ένας ενοχλητικός ξένος .

Του μιλάς, απαντάς στα μηνύματα και στις κλήσεις του και του ζητάς μια συνάντηση από κοντά. Νομίζω του αξίζει, μη σου πω πως το δικαιούται κιόλας. Τον μέχρι πρότινος άνθρωπό σου πρέπει να τον κοιτάξεις στα μάτια και με καθαρά λόγια να του εξηγήσεις γιατί δε θέλεις μετά τον χωρισμό σας να υπάρχει καμία επαφή και επικοινωνία, εάν τα συναισθήματα σου είναι ακόμη νωπά και δεν μπορείς να το διαχειριστείς, αν έχεις θυμό συσσωρευμένο. Καλό θα ήταν να εξηγήσεις στο πρώην ταίρι σου γιατί επέλεξες να υιοθετήσεις αυτή τη συμπεριφορά .

Οι άνθρωποι που διαλέξαμε ως ενήλικες να είναι κομμάτι της προσωπικής μας ζωής για μεγάλα ή μικρότερα χρονικά διαστήματα μάς μάθανε πράγματα και μας δώσανε νέες συντεταγμένες για τη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα μας. Γι’ αυτό και μόνο θα πρέπει να τους εκτιμούμε. Μην επιλέγεις την εξαφάνιση. Δε θα ήσουν χαρούμενος αν συνέβαινε σε σένα. Δώσε λοιπόν μια εξήγηση κι ας μην την οφείλεις, γιατί μπορεί να κάνεις τον άλλο να νιώσει πολύ καλύτερα.

Συντάκτης: Αγγελική Μαλιόρα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.