Η επαγγελματική αποκατάσταση είναι σίγουρα σημαντικός στόχος στη ζωή μας, καθώς αν δεν είναι σε καλή κατάσταση τα οικονομικά μας δύσκολα θα βρούμε ψυχική ηρεμία στους υπόλοιπους τομείς. Γι’ αυτό και από παιδιά θα θυμόμαστε τους δικούς μας να μας προτρέπουν να σπουδάσουμε, να βρούμε τι μας αρέσει, να μπούμε στην αγορά εργασίας, να ψάξουμε μια δουλειά με σχετική σταθερότητα και ικανοποιητικές απολαβές.
Όταν περνάνε τα όμορφα παιδικά χρόνια, κάποιοι ξεκινούν απευθείας να δουλεύουν, απ’ τη στιγμή της ενηλικίωσης, ενώ για άλλους το απολυτήριο του λυκείου ακολουθούν τα χρόνια των σπουδών. Υπάρχουν άτομα που χρειάζεται αυτή την περίοδο να εργαστούν, καθώς οι γονείς δεν καταφέρνουν να τους στηρίξουν εξ’ ολοκλήρου οικονομικά μέχρι να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν την τύχη να μη χρειάζεται να δουλέψουν και μπορούν να αφοσιωθούν αποκλειστικά στις σπουδές τους. Τα χρόνια που ‘σαι στο πανεπιστήμιο συνήθως είναι ξέγνοιαστα, δε σε πολυνοιάζει τι θα κάνεις μετά, βγαίνεις με φιλαράκια και στόχος σου είναι το πτυχίο στην ώρα του, στα τέσσερα χρόνια ή σε περισσότερα ανάλογα με τη σχολή που φοιτείς. Βάζεις στο πρόγραμμα το διάβασμα, είσαι επιμελής κι οι έγνοιες σου σταματάνε και ξεκινάνε στην εξεταστική. Τη στιγμή που καταφέρνεις να πάρεις επιτέλους το πολυπόθητο πτυχίο, ξεκινά η περίοδος της ανεξαρτησίας, κατά την οποία καλείσαι να βρεις πού θα εργαστείς και ν’ αντιμετωπίσεις τον πρωτόγνωρο ως τότε χώρο του εργασιακού περιβάλλοντος.
Το να βρεις δουλειά στις μέρες μας και μάλιστα στον τομέα σου, με καλές απολαβές και συνθήκες εργασίας, καμιά φορά δεν είναι τόσο εύκολο κι άλλοτε μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός. Μπορεί να ισχύει πως όποιος ψάχνει βρίσκει, όμως δε βρίσκει πάντα κάτι συναφές με το αντικείμενό του. Δεν είναι κακό να κάνεις μια δουλειά μη σχετική με αυτό που έχεις σπουδάσει, μιας και αποτελεί ένα ακόμα εφόδιο, αλλά το να μη δουλέψεις ποτέ σε αυτό που θεωρητικά σου αρέσει και έχεις μελετήσει, το να μη δικαιωθείς για όλα τα ξενύχτια κατά τη διάρκεια της εξεταστικής, είναι τουλάχιστον λυπηρό.
Φτάνουμε, λοιπόν, στο σημείο που τυπώνεις βιογραφικά, τα μοιράζεις και σε καλούν για συνέντευξη. Σε μία από αυτές είσαι ο υποψήφιος που επέλεξαν να προσλάβουν στη δουλειά. Πας με χαρά, όμως αντιλαμβάνεσαι απ’ την αρχή πως κάτι δε σου ταιριάζει στο περιβάλλον. Μπορεί η προσαρμογή να είναι πάντα δύσκολη, όμως κάποια πράγματα φαίνονται απ’ την πρώτη στιγμή και στην πορεία δεν αλλάζουν. Σίγουρα ξέρουμε ανθρώπους που δεν περνάνε καλά στη δουλειά και που οι σχέσεις τους με τα άτομα που συνεργάζονται δεν είναι κι οι καλύτερες.
Έστω, λοιπόν, ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στη δική σου περίπτωση και δεν τα πας καθόλου καλά με τους συναδέλφους σου. Είναι απορίας άξιο αν αξίζει ν’ αφήσεις μια δουλειά που πιθανόν να σ’ αρέσει, μόνο και μόνο γιατί τα πρόσωπα απ’ τα οποία περιβάλλεσαι δε σου φτιάχνουν τη μέρα. Μπορείς ν’ αδιαφορήσεις για τις σχέσεις με τους συναδέλφους κι απλώς να μείνεις στη θέση σου κάνοντας πως δεν υπάρχουν τις ώρες που εσύ εργάζεσαι; Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές ακόμα κι αν προσπαθήσεις να αγνοήσεις τα πρόσωπα γύρω σου διαταράσσεται η ψυχική σου ηρεμία κι αυτό συχνά επηρεάζει την απόδοση και την παραγωγικότητά σου.
Δεν είναι ανάγκη να είσαι φίλος με τους συνεργάτες σου, είναι όμως βασικό να μπορείτε να συνεργαστείτε και να επικοινωνείτε σε ό,τι αφορά θέματα δουλειάς. Εάν το περιβάλλον δεν είναι ιδανικό και νιώθεις άβολα, πρέπει να δεις τα πράγματα σφαιρικά. Αρχικά, να αναρωτηθείς γιατί οι συνάδελφοί σου έχουν τη συγκεκριμένη στάση απέναντί σου, αν φέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο μόνο σε σένα ή αν υπάρχει κάποια κλίκα απ’ την οποία σε κρατάνε εκτός. Αν αισθάνεσαι πως δεν μπορείτε να τα βρείτε και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πηγαίνει πίσω η δουλειά, προσπάθησε να κάνεις μια ειλικρινή κουβέντα μαζί τους, να τους ρωτήσεις αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα και να τους προτρέψεις να συνεργαστείτε αρμονικά για το κοινό καλό που δεν είναι άλλο από το όφελος της δουλειάς.
Στη δουλειά περνάμε πολλές ώρες της μέρας μας και σίγουρα θέλουμε να μην έχουμε προβλήματα. Ο χώρος μοιάζει με δεύτερο σπίτι μας και κανείς δε θέλει να νιώθει ένταση όταν βρίσκεται εκεί. Αν η δουλειά σου σε ικανοποιεί από άποψη αντικειμένου, εξέλιξης και απολαβών και το μόνο θέμα σου είναι με συναδέλφους, προσπάθησε να τους προσεγγίσεις και ρώτα τους τι συμβαίνει ή διαφορετικά προσπάθησε να τα βρείτε και να επικοινωνείτε έστω τυπικά. Εάν πάλι τόσο καιρό ψάχνεις αφορμή να φύγεις, ίσως τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία και πρέπει να το εκμεταλλευτείς!
Συντάκτης: Αγγελική Μαλιόρα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
