Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής μας μαθαίνουμε την έννοια της προδοσίας. Αδάμ και Εύα, Κάιν και Άβελ. Ο αδερφός που ζήλεψε, ο σύντροφος που παραπλάνησε. Εξοικειωνόμαστε με τις έννοιες της παραπλάνησης, της προδοσίας, αλλά και του πειρασμού που μπορεί να έρθει ακόμη και από το πιο κοντινά σου άτομα, από εκεί που δεν το περιμένεις. Ακόμη μαθαίνουμε από παιδιά να προσέχουμε το πώς μας συμπεριφέρονται οι άλλοι, αλλά και να μην παραπλανήσουμε οι ίδιοι. Για πολλούς το να σε προδώσουν ή το να σου χαρίσουν μια μεγάλη απογοήτευση κοντινά σου άτομα μοιάζει αδιανόητο. Είναι όμως και αυτό κομμάτι της ζωής.

Αν δε συνέβαινε και σε σένα, ίσως να μην το πίστευες ή να θεωρούσες πως όλα όσα έζησες ήταν στα πλαίσια ενός κακού ονείρου που ήρθε να σε αναστατώσει. Θα έκανες εξάλλου τα πάντα για να μη νιώθεις το μίγμα των εναλλασσόμενων συναισθημάτων οργής, θυμού, απογοήτευσης, πικρίας, αλλά και κάποιων ψηγμάτων κατανόησης στην προσπάθειά σου να μπεις στη θέση του άλλου και κάπως να τον δικαιολογήσεις, να εκλογικεύσεις όσα έκανε. Σου είναι άλλωστε δύσκολο να πιστέψεις πως ένα τόσο κοντινό σου άτομο, ο κολλητός, ο φίλος, ο αδερφός σου, θα έφτανε σε σημείο να σε προδώσει και να βάλει σε μια δυνατή σχέση βασισμένη σε αγνά συναισθήματα την απογοήτευση, την αντιζηλία και τον φθόνο.

Δεν έχει σημασία η φύση της πράξης ή ακόμη και αν πρόκειται για σκέψη που δεν προχώρησε, σημασία έχει πως από εδώ και στο εξής για καιρό, αν όχι και για πάντα, στο πρόσωπο του ανθρώπου που θεωρούσες ολόδικό σου, θα βλέπεις ένα πρόσωπο που δεν ήταν ξεκάθαρο απέναντί σου. Η προδοσία μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Από το να χρησιμοποιήσει κάποιος πληροφορίες που του είχες εμπιστευτεί  εναντίον σου μέχρι να σου γυρίσει την πλάτη σε στιγμές που τον έχεις ανάγκη. Το μέγεθος φυσικά της απογοήτευσης εξαρτάται από το πόσο σημαντικός ήταν ο άνθρωπος αυτός για σένα. Όσο πιο κοντά σου ήταν και όσο μεγαλύτερη αξία του έδινες, τόσο μεγαλύτερη και η απογοήτευση ή ακόμη και η απόγνωση που μπορεί να νιώσεις.

Μπορείς να δοκιμάσεις πολλούς τρόπους για να το ξεπεράσεις. Μπορείς να μαλώσεις μαζί τους, να τους κόψεις ακόμη και την καλημέρα. Ωστόσο, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να πας παρακάτω είναι η συζήτηση. Πριν ρίξεις ευθύνες, ψάξε να βρεις τις δικές σου. Μίλα για τα συναισθήματά σου και όσα σε πλήγωσαν, ακόμη και αν χρειαστεί να μη γίνεις αρεστός. Πέρα όμως από μια συζήτηση με τον άλλο, καλό είναι να κάνεις μια συζήτηση και με τον ίδιο σου τον εαυτό. Σκέψου ποιος ήταν ο ρόλος που είχες εσύ σε αυτή την ατυχή κατάσταση, ζύγισε τα πράγματα και κάνε μια ειλικρινή καταγραφή όσων θεωρείς πως έπραξες σωστά και λάθος. Προσπάθησε να αποδεχτείς και να συνειδητοποιήσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι σήμερα χωρίς να ωραιοποιείς συναισθήματα και καταστάσεις, αλλά αναλαμβάνοντας και το δικό σου μερίδιο ευθύνης. Κάθε κατάσταση και κάθε συναίσθημα μπορεί να μας μάθει πολλά.

Και αν σκέφτεσαι τη στιγμή που όλα αυτά δε θα έχουν πια σημασία και θα έχεις πάει παρακάτω, να είσαι σίγουρος πως η στιγμή αυτή θα έρθει και θα είναι πολύ γλυκιά. Είτε επιλέξεις το δρόμο της συγχώρεσης και το να έχεις ξανά δίπλα σου τους ανθρώπους αυτούς είτε επιλέξεις να πας παρακάτω με νέους συνοδοιπόρους που μπορεί στην τελική να σου ταιριάζουν και περισσότερο, σημασία έχει πως από όλο αυτό θα βγεις τουλάχιστον πιο δυνατός και έμπειρος. Και αυτό είναι που έχει σημασία.

Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.