Όλοι έχουμε ένα παρελθόν, συντρόφους, σχέσεις προσωρινές ή μακροχρόνιες, επιπόλαιες ή ουσιαστικές. Κάποιες τις θυμόμαστε και γελάμε, άλλες τις θυμόμαστε και νευριάζουμε, ενώ άλλες τις θυμόμαστε και κοκκινίζουμε. Το παρελθόν το ξέρουμε εμείς κι όταν έρχεται η ώρα της εμφάνισης ενός νέου συντρόφου στη ζωή μας, συνήθως πάντα ξεκινάει μια αναμόχλευση και συζήτηση για τις προηγούμενες σχέσεις. Έρχεται η ώρα της ερώτησης που όλοι λατρεύουμε να ακούμε: «Και πόσες σχέσεις έχεις κάνει;», «Πόσες ολοκληρωμένες σχέσεις είχες», «Πόσους συντρόφους είχες;» «έχεις μεγάλη εμπειρία;» κι άλλες ευφάνταστες παραλλαγές.

Εδώ, πάντα, γίνεται μια παύση, τα μάτια στρέφονται προς τα πάνω αφηρημένα κι αρχίζουν οι μαθηματικές πράξεις προσθαφαιρέσεις, διαιρέσεις, ακόμα και πολλαπλασιασμοί. Πράξεις κατακλύζουν τον εγκέφαλό μας. Άλλοι προσθέτουν, άλλοι αφαιρούν, άλλοι μπαίνουν σε ψυχολογικές αναλύσεις και συνδέσεις για το ποια είναι η καταλληλότερη απάντηση, αναλόγως του ποιου έχουν απέναντί τους και του τι θα ήθελε να ακούσει για να προχωρήσει παρακάτω η γνωριμία.

 

 

Πώς μπορείς να ανταποκριθείς στις ερωτήσεις του νέου συντρόφου σου για το ερωτικό σου παρελθόν, χωρίς όμως να δημιουργήσεις την εντύπωση ότι κάτι κρύβεις, αλλά και χωρίς να φέρεις στο προσκήνιο καταστάσεις που μπορούν να δημιουργήσουν ανασφάλεια, στοιχειώνοντας τη σχέση με τα φαντάσματα των πρώην.

Χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί, ευελιξία, διπλωματική σκέψη και στόχευση στο παρόν και το κοινό μέλλον. Όταν δέχεσαι μια απάντηση σχετικά με το ερωτικό παρελθόν, μπορείς να αναφέρεσαι σε συναισθήματα και καταστάσεις από τη δική σου σκοπιά, αλλά αποφεύγοντας να εκθειάσεις ή να κατηγορήσεις τον άλλον. Καλύτερα να αναφέρεσαι στον εαυτό σου, ιδανικά να απαντάς σαν να έχει γίνει delete, από τη στιγμή που αυτός ο άνθρωπος δεν είναι πια στη ζωή σου, λέγοντας κάποια γενικά κι αφηρημένα, όπως το ότι οι σχέσεις είναι δύσκολες, δεν ταιριάζεις εύκολα με όλους τους ανθρώπους κι άλλα τέτοια που σε βγάζουν από τη δύσκολη θέση. Να στοχεύεις στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και να προσπαθείς να βρεις τι είναι αυτό που σου αρέσει σε αυτόν και να το τονίσεις. Επίσης τόνισε ότι δε είσαι αυτός που ήσουν στο παρελθόν, ότι όσο ωριμάζεις αναθεωρείς ή ψάχνεις άλλα, πιο ουσιαστικά θέματα.

Το να κάνεις ξεκάθαρο ότι ζεις στο παρόν και σκέφτεσαι το κοινό σας μέλλον είναι επίσης μια σημαντική οπτική. Μαζί θέλεις να δοκιμάσετε τα πάντα γιατί όλα γίνονται πρώτη φορά για σένα, αφού πρώτη φορά είστε μαζί. Έτσι καθετί είναι καινούργιο και μοναδικό. Θέλει προσοχή στις απαντήσεις, ιδίως εάν ο άλλος γίνεται πιεστικός. Μια καλή ιδέα είναι να στοχεύεις ξανά στον εαυτό σου εξηγώντας ότι με το να αναφέρεσαι σε παρελθοντικές καταστάσεις, αφού δεν είναι πλέον ενεργές, είναι κάτι που χαλάει τη δικιά σας μαγεία και στιγμή.

Επίσης με το να μην κάνεις κι εσύ πολλές ερωτήσεις για το ερωτικό παρελθόν του άλλου, αποφεύγεις το να ξεκινήσει μια συζήτηση που μοιραία θα πάει και στις δικές σου εμπειρίες. Όχι υπερανάλυση, χαρακτηρισμοί, δράματα, κλάματα και πολλές κουβέντες. Τα φαντάσματα των πρώην στοιχειώνουν πάρα πολύ εύκολα και την πιο άνετη σχέση. Γενικά σχόλια του τύπου «πάντα μου άρεσαν οι έξυπνοι άνθρωποι» ή «επιλέγω πολύ προσεκτικά ποιους θα έχω δίπλα μου» είναι αναφορές που δεν εκθέτουν κανέναν και είναι άσσοι στο μανίκι. Το να τονίζεις σωματικά χαρακτηριστικά των πρώην συντρόφων, επιδόσεις, κατορθώματα ή αντικειμενικά στοιχεία που δεν αλλάζουν, όπως ηλικία, ύψος, είναι μια τακτική που θα οδηγήσει και τον πιο καλοπροαίρετο σύντροφο σε συγκρίσεις.

Δείξε ότι ζεις στο μαζί και στο τώρα. Κοίταξε τον άλλον βαθιά στα μάτια. Γύρε γλυκά το κεφάλι σου στον ώμο του άλλου και πες: «Όταν είμαστε μαζί ξεχνάω τα πάντα, πες μου τι θέλεις να κάνουμε οι δύο μας;». Εάν δεν αφήσεις τα περιθώρια για το παρελθόν σου να εισχωρήσει στο παρόν σου, σύντομα όλες αυτές οι αμήχανες στιγμές κι ερωτήσεις θα πάψουν, αφού ο σύντροφός σου θα καταλαβαίνει ότι το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν κι ευθύνεται μόνο στο πόσο μπορείς να αναγνωρίζεις αυτόν που έχεις δίπλα σου τώρα.

 

Συντάκτης: Αιμιλία Λυμπέρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου