Θα ξεκινήσω απ’ το πρόβλημα που με οδήγησε εδώ, στη λευκή σελίδα του word, στο πώς θα τη γεμίσω, στο τι θα γράψω, στο πώς θα βάλω τις σκέψεις μου σε μια «σωστή» σειρά ώστε να πω όλα όσα θέλω να πω.
Αλλά για ποιο θέμα; Με τι θα ασχοληθώ αυτή τη φορά; Κι εκεί ήρθε η έμπνευση. Κολλούσα γιατί φοβόμουν. Δίσταζα να ανοίξω το word και να γράψω ξανά ένα καινούριο κείμενο απ’ την αρχή. Και να ήταν μόνο για το κείμενο;
Δυστυχώς όλοι μας πολλές φορές διστάζουμε να κάνουμε πράγματα που επιθυμούμε. Φοβόμαστε, δεν τολμάμε και μένουμε στάσιμοι.
Θα μου πεις, «Γιατί; Αφού το θέλουμε». Το πρόβλημα φίλε δεν είναι μόνο η θέληση, δυστυχώς.
Θέλει και δουλειά. Θέλει να πιάσεις απ’ τον λαιμό τον μαλάκα κακό εαυτό σου, να τον καθίσεις κάτω και να του πεις να το βουλώσει. Να πέσεις με τα μούτρα στη δουλειά, να αρχίσεις να προσπαθείς. Να το παλέψεις.
Να σταματήσεις ή έστω να ελαττώσεις τις αρνητικές σκέψεις. Χάσιμο χρόνου η ηττοπάθεια, η θέληση κι η ελπίδα. Καλή αλλά από μόνη της δε φτάνει, θέλει και δράση για να αυξηθούν οι πιθανότητες της επιτυχίας.
Θες να προσπαθήσεις για μια δουλειά; Ετοίμασε το ρημάδι το βιογραφικό σου, στείλε το, δοκίμασε, προσπάθησε· κι ας μη σε πάρουν στη δουλειά. Ανέδειξε τις ικανότητες που έχεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πήγαινε σε εκείνη την συνέντευξη για δουλειά που όλο αναβάλλεις.
Θες να ζητήσεις μια γαμημένη συγγνώμη και φοβάσαι την αντίδραση; Τόλμησέ το. Κι ας σου κλείσουν την πόρτα ή το τηλέφωνο στα μούτρα. Αν γίνει, ίσως πονέσει αλλά θα έχεις κάνει την προσπάθειά σου. Τουλάχιστον δεν θα τα έχεις με τον εαυτό σου σκεπτόμενος πόσο δείλιασες.
«Κι αν πετύχαινε; Κρίμα που δεν προσπάθησα». Κρίμα να σε «φάει» το «τι θα γινόταν αν».
Όσον αφορά σχολεία, σχολές, διαβάσματα είναι απαραίτητο να δεις το βιβλίο σου με άλλο μάτι. Να σταματήσεις να κοιτάς μόνο το εξωφυλλάκι (του βιβλίου, όχι του facebook) και να γυρίσεις σελίδα. Να φύγεις από τις πρώτες και τα περιεχόμενα και να πάρεις στα σοβαρά το θέμα «για να πετύχω πρέπει να το δω από άλλη οπτική το θέμα». Κοινώς, να στρώσεις τον κώλο σου στο διάβασμα.
Κι αν είσαι καψούρης, μη κωλώσεις. Γιατί εκεί κι αν θα θυμώσεις με εσένα μετέπειτα, σκεπτόμενος το ότι δεν μίλησες.
Κι αν υπάρχει πρόβλημα, μίλα. Μίλα γαμώ της γης τον άξονα. Λύσε τις παρεξηγήσεις. Ζήτα συγγνώμη αν χρειαστεί. Πάτησε κάτω τον εγωισμό σου. Και πες αν χρειαστεί τις δύσκολες φράσεις όπως είναι το «Μου λείπεις».
Λένε πως ένα κομμάτι της επιτυχίας είναι η τύχη αλλά θεωρώ πως είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με την προσωπική προσπάθεια του καθένα. Πάντα θα αμείβεσαι για τους αγώνες σου.
Εξάλλου ο Οδυσσέας Ελύτης είχε πει πως τα τρία Τ της επιτυχίας είναι τα : «Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη».
Κι έρχομαι εγώ και σου λέω, αγωνίσου στα θέματα που πιστεύεις ότι το’ χεις, ότι τα καταφέρνεις, σε αυτά που έχεις ταλέντο. Τόλμησε να διεκδικήσεις αυτά που σου αξίζουν. Προσπάθησε να τα κάνεις δικά σου.
Αν το ταλέντο κι η τόλμη μαζί μετράνε ένα 80% η τύχη αποτελεί το υπόλοιπο εικοσαράκι. Το 20% το τελευταίο που απομένει για το 100%, για την επιτυχία. Άσε που είναι και το άλλο, η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.
Κι έπειτα είναι κι ο κίνδυνος που λέγεται σύγκριση. Μην το κάνεις! Μη κάνεις το λάθος να συγκρίνεις εσένα με τους άλλους. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός με ξεχωριστές ικανότητες, δυνατότητες, δυνάμεις, ταλέντα. Με άλλες γνώμες, χόμπι, προτιμήσεις.
Να μη φοβηθείς ούτε τους καλύτερους ούτε τους χειρότερους. Να πιστέψεις σε εσένα. Πάντα θα υπάρχουν και καλύτεροι και χειρότεροι από εσένα. Όμως εκεί που ίσως εσύ να μην τα καταφέρνεις και τόσο καλά, σε κάποιο άλλο θέμα θα είσαι εσύ ο αποδοτικότερος, ο καλύτερος.
Οπότε δεν έχεις και πολλές επιλογές. Ή που θα παραμείνεις στο στάδιο του φόβου και της στασιμότητας ή που θα τολμήσεις και θα αρχίσεις τις προσπάθειες για να πετύχεις. Ή που θα μείνεις στην αδράνεια ή που θα την διώξεις από πάνω σου. Εσύ αποφασίζεις.
Συντάκτης: Ραφαηλία Εβελζαμάν
