Βασίλης Γιαννούλης

Μεγαλωμένος σε μια παραθαλάσσια πόλη σαν νησί του χειμώνα,αγαπώ τις θάλασσες του Νοέμβρη, τους βρεγμένους δρόμους και τις φυγές.Τα ουσιαστικά με δεσμεύουν· τα φοβάμαι κιόλας.Γι’ αυτό προτιμώ να μιλώ με ρήματα· παίζω μουσική, κάνω ραδιόφωνο, γράφω, φτιάχνω δόντια.Τα βράδια ούτε κοιμάμαι ούτε ονειρεύομαι και στα μαξιλάρια ξαπλώνουν τα έργα των αγαπημένων μου· Ντόστο, Κάφκα, Τένεσι Ουίλιαμς, Χριστιανόπουλος, Γώγου, Μάλαμας, Θανάσης, Άλκης.