2 απλές τεχνικές για να ζεις με ενσυνειδητότητα

Ας ξεκινήσουμε με μια κοινώς αποδεκτή αλήθεια. Ο χρόνος είναι ο ίδιος για όλους. Είτε είναι κάποιος φτωχός, είτε πλούσιος, είτε τυχερός είτε άτυχος, έχει στη διάθεσή του ακριβώς το ίδιο χρονικό πλαίσιο, ένα 24ώρο. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος διαχείρισής του. Επίσης, η αίσθηση που έχουμε για τον χρόνο είναι διαφορετική. Άλλοτε νιώθουμε πως περνάει σαν «νεράκι» κυρίως όταν κάνουμε δραστηριότητες που μας γεμίζουν κι άλλοτε αισθανόμαστε πως το ρολόι έχει κολλήσει, ειδικά όταν πλησιάζει η ώρα για να ολοκληρώσουμε μια άχαρη διαδικασία.

Καμιά φορά οι άνθρωποι, όμως, λειτουργούν με την πεποίθηση πως έχουν όλο τον χρόνο του κόσμου στη διάθεσή τους και δεν αγχώνονται για το αύριο, λειτουργώντας σαν να έχουν προσωπική πίστωση, ή αγχώνονται τόσο που επιλέγουν να μην ασχολούνται μαζί του, να μην προγραμματίζουν, να μην οραματίζονται. Με άλλα λόγια, ζουν σ’ ένα mode αναβολής επ’ αόριστον. Θέλουν να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά καταλήγουν να τους μεταθέτουν σε μια αόριστη ημερομηνία που τη συνδέουν, μάλιστα, με συγκεκριμένες εξωτερικές συνθήκες, άστρα, πλανήτες, τύχη, συγκυρίες. Ως αποτέλεσμα, καθιστούν απαγορευτική την υλοποίηση των επιθυμιών τους.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, δε ζουν στο παρόν, αλλά στο μέλλον, κάνοντας αυτό ακριβώς που προσπαθούν να αποφύγουν, να ασχοληθούν με τον χρόνο. Είναι στον «αυτόματο πιλότο» καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και διεκπεραιώνουν τις καθημερινές υποχρεώσεις τους υπό τον φόβο πως αν αφεθούν σε μια πιο συνειδητή παρουσία, θα τους φάει το ρολόι. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη απόλαυσης παρά μόνο άγχος για το πότε θα έρθει η κατάλληλη στιγμή για να πετύχουν τους στόχους τους -μην τυχόν και χάσουν το σημάδι- και μέχρι τότε η χαρά θα φαντάζει ως μακρινός παράδεισος.

Είναι όμως κι εκείνοι που ζουν τη στιγμή κι επικεντρώνονται σ’ αυτό που κάνουν, απολαμβάνοντάς το χωρίς να παρεμβάλλονται σκέψεις κι ανησυχίες που να τους αποσπούν την προσοχή. Είτε διαβάζουν ένα βιβλίο, είτε είναι με την οικογένειά τους, είτε εργάζονται, είναι 100% παρόντες σ’ αυτή τη διαδικασία κι είναι απορροφημένοι σε τέτοιο βαθμό, που δεν έχουν καμία αίσθηση του χρόνου.

Το ερώτημα λοιπόν που ανακύπτει είναι το ακόλουθο: Πώς μπορεί να απολαμβάνει κάποιος τη ζωή και να ζει στο παρόν με ενσυνειδητότητα; Κι αν το κάνει, σημαίνει πως αψηφά εν τέλει, ή σέβεται περισσότερο τον χρόνο;

Αρχικά, για να ζεις συνειδητά, αρκεί και μόνο η συνειδητοποίηση πως το παρόν μετράει, αφού είναι το μόνο που έχουμε. Μόνο με αυτή τη γνώση είμαστε πλούσιοι. Κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί για το μέλλον, καθώς ως γνωστόν «τα πάντα ρει». Το δε παρελθόν σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, έχει «παρέλθει», άρα δε μας ανήκει πια. Για να μπορέσουμε λοιπόν να ζήσουμε στο παρόν, δε χωρούν σκέψεις για το παρελθόν ή το μέλλον. Αρκεί να «βυθιστούμε» στη στιγμή που κάθε φορά ζούμε. Για να το πετύχουμε αυτό, έχουμε ως σύμμαχο τη δεξιότητα της ενσυνειδητότητας, ή αλλιώς, γνωστή ως mindfulness. Ευτυχώς, αυτή τη δεξιότητα μπορούμε να την καλλιεργήσουμε σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας και δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις. Απαιτεί όμως καθημερινή εξάσκηση.

 Η τεχνική της ενεργοποίησης των 5 αισθήσεών μας

Μια πολύ απλή τεχνική που μπορεί να εφαρμοσθεί εύκολα κατά τη διάρκεια οποιαδήποτε στιγμής βιώνουμε, είναι η τεχνική της ενεργοποίησης των 5 αισθήσεών μας. Δηλαδή, το να εντάξουμε σε οτιδήποτε κάνουμε όλες μας τις αισθήσεις, έτσι ώστε η εμπειρία μας να βιώνεται «πολυαισθητηριακά». Πιο συγκεκριμένα, μέσω της αίσθησης της όρασης, μπορούμε να επικεντρωθούμε σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντός μας και να περιεργαστούμε όλες τις λεπτομέρειες (τα χρώματα, το σχήμα, τις διαστάσεις). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αποτρέπουμε να εισέλθουν οι απρόσκλητες επισκέπτες/σκέψεις που μας αποπροσανατολίζουν από αυτό που κάνουμε την παρούσα στιγμή. Ως αποτέλεσμα, μπορούμε να είμαστε παρόντες στην κάθε στιγμή που ζούμε, γινόμαστε η ίδια η στιγμή. Το ίδιο συμβαίνει και με τις υπόλοιπες 4 αισθήσεις (ακοή, όσφρηση, αφή, γεύση).

Εάν εντάξουμε αυτή την τεχνική σε οτιδήποτε κάνουμε, είτε περπατάμε, είτε κάνουμε μπάνιο, είτε πλένουμε τα δόντια μας, είτε τρώμε το φαγητό μας, θα απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε στο μέγιστο και θα αποκομίσουμε όλα τα δυνατά οφέλη. Μπορούμε να ενσωματώσουμε και το σώμα μας μέσα σε όλη αυτή την εμπειρία, μέσω των βαθιών εισπνοών που θα παίρνουμε. Με κάθε εκπνοή, μάλιστα, επιτρέπουμε στο σώμα να χαλαρώσει όλο και περισσότερο.

Η τεχνικη S.T.O.P

Μια άλλη σύντομη και πολύ εύκολη τεχνική που μπορεί να εφαρμοσθεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, είναι η τεχνική “Stop” όπου κάθε γράμμα αντιστοιχεί σε διαφορετική διεργασία του σώματος. Πιο συγκεκριμένα, το  S, σημαίνει να σταματήσουμε αυτό που κάνουμε και να διαλέξουμε μια χαλαρή στάση σώματος, είτε καθιστοί είτε ξαπλωμένοι. Το T, αντιστοιχεί με την αγγλική λέξη take, δηλαδή καλούμαστε να πάρουμε μερικές βαθιές αναπνοές μέσα από τη μύτη στην αρχή και μετά από τον στόμα. Το γράμμα O, ισοδυναμεί με τη λέξη στην αγγλική γλώσσα observe. Στην ουσία, παρατηρούμε το σώμα μας, για το αν υπάρχει οποιαδήποτε ένταση ή αίσθηση ανησυχίας, χωρίς να κρίνουμε. Τέλος το γράμμα P, αντιστοιχεί στην αγγλική λέξη proceed. Πιο συγκεκριμένα, προχωράμε, θέτοντας στον εαυτό μας το ερώτημα «τι χρειάζομαι τώρα;». Η πρώτη απάντηση που θα μας έρθει αυτόματα είναι αυτή που έχουμε ανάγκη να ικανοποιήσουμε τη δεδομένη στιγμή.

Εν κατακλείδι, για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη ζωή, θα πρέπει να αφεθούμε να βιώσουμε την κάθε στιγμή και χρησιμοποιώντας ως όχημα το σώμα μας μέσω των πέντε αισθήσεων, της βαθιάς εισπνοής και της αυτό-παρατήρησης, να αφουγκραστούμε καλύτερα τις ανάγκες του.