Σε χτύπησε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Καταριέσαι ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ; Ψάχνεις κάποιον απεγνωσμένα και δεν έχεις πού να το πεις; Το pillowfights έχει τη λύση για σένα! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα email με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info @ pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.

 

1.

Κυριακή 16/5, πλατεία Αγίας Παρασκευής. Ήσουν με 5 φίλους σου ακριβώς μπροστά μας. Ανταλλάζαμε βλέμματα όση ώρα ήσασταν κι εσείς εκεί. Ήρθες να μου ζητήσεις χαρτομάντιλο αλλά ως εκεί. Σε ψάχνω.

 

2.

Σάββατο, 22/5, ήσουν στον Λευκό κάπου στις 12 το βράδυ και πανηγύριζες με τους φίλους σου το κύπελο. Παοκτσάκι τρελό είσαι απ’ ότι κατάλαβα και η χαρά σου φαινόταν από χιλιόμετρα. Περάσαμε με την κολλητή μου από δίπλα σας και είπες να κάτσουμε παρέα να τα πούμε μέχρι να φτάσει η αποστολή. Γελάσαμε, σου ευχήθηκα και του χρόνου το double και συνεχίσαμε τη βόλτα μας! Λίγο αργότερα το μετάνιωσα, ξαναγυρίσαμε να σας βρούμε αλλά στο πλήθος κόσμου δεν καταφέραμε να σας εντοπίσουμε. Είσαι να δούμε παρέα το επόμενο ματς;

 

3.

Σάββατο 22/5 στο Αγριολιβάδι στην Πάτμο. Είχε τόσο αέρα που καταλήξαμε να είμαστε στην παραλία μόνο 2 παρέες, εσείς στη μία άκρη κι εμείς στην άλλη. Φύγατε πρώτοι, στην έξοδο χαμογέλασες, μας χαιρέτησες κι ας μην είχαμε πει κουβέντα. Όταν πήγαμε να φύγουμε κι εμείς μας είπε το παιδί από το μπαρ ότι ήταν όλα κερασμένα «από το παιδί με το μπλε μαγιό». Πού είσαι να βρεθούμε να σε ευχαριστήσω κι από κοντά;

 

 

4.

Ξάνθη 23/5 στο Mezebar. Καθόμασταν σε διπλανά τραπέζια. Απ’ τα λίγα που έπιασα ήσουν με την οικογένειά σου -τους γονείς και τα δύο μικρότερα αδέρφια σου. Φορούσες μια κόκκινη μπλούζα κι ένα μαύρο παντελόνι. Είχες ένα λευκό τσαντάκι και άκουσα να σε φωνάζουν Ελένη. Ντράπηκα να έρθω να ζητήσω το τηλέφωνό σου, γιατί δεν ήξερα πώς θα αντιδράσουν οι γονείς σου. Αν το δεις, άσε ένα σχόλιο, θέλω να σε γνωρίσω.

 

5.

Μοναστηράκι, 18/5 γύρω στις 6, στον σταθμό του μετρό. Έτρεχες να προλάβεις και πάνω στη φούρια σου έπεσες πάνω μου. Μου ζήτησες συγγνώμη και τα επόμενα πέντε λεπτά που περιμέναμε δεν ξαναμιλήσαμε. Είμαι το ξανθό αγόρι που κοίταξες στα μάτια και μάλλον κάτω απ’ τη μάσκα χαμογέλασες. Τα ‘χασα εκείνη την ώρα, ενώ ήθελα τόσο να μάθω τ’ όνομά σου. Πού μπορώ να σε βρω;

 

Σύμφωνα με την πολιτική του site δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.

Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!

Καλούς έρωτες!