Σε βρήκε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Μετανιώνεις ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ; Ψάχνεις κάποιον απεγνωσμένα και δεν έχεις πού να το πεις; Το pillowfights έχει τη λύση για σένα! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα e-mail με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info@pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.

 

1.

13/3/2023. Εκείνη τη μέρα σε γνώρισα. Εκείνη τη μέρα που ήμουν χάλια, γιατί ήταν η πρώτη μέρα στη νέα μου δουλειά. Εσύ μ’ ένα χαμόγελο και μια καλή κουβέντα μου έφτιαξες την υπόλοιπη ζωή μου. Όχι μόνο την ημέρα μου. Από τότε, ένα πράγμα έχω στο μυαλό μου. Εσένα να με κοιτάς με το πιο γλυκό βλέμμα που μπορεί κανείς να κοιτάξει εκείνον που έχει ερωτευτεί. Αλλά μέχρι εκεί. Ύστερα με απέφυγες. Δε μου ξανά μίλησες. Ούτε με ξανακοίταξες στα μάτια. Με άφησες στη μέση του πουθενά. Στη μέση του σούπερ μάρκετ, στην όμορφη γωνιά που με γνώρισες. Από τότε σε ψάχνω. Σε ψάχνω για να διεκδικήσω την καλημέρα που μου πήρες! Εκείνη που μου χρωστάς.

 

2.

Παρασκευή 17/3 γύρω στις 20:00 ήσουν στο Burger Ink στο Κορωπί με μια φίλη σου. Μπήκα στο μαγαζί -μόλις είχα σχολάσει από τη δουλειά- και το πρώτο που είδα ήταν εσένα να χαμογελάς στην παρέα σου κι αμέσως ξέχασα την κούρασή μου. Φορούσες ένα ροζ μπλουζάκι, είχες τα μαλλιά σου κάτω κι είχες το πιο λαμπερό χαμόγελο που έχω δει ποτέ. Δεν τόλμησα να πλησιάσω έτσι κουρασμένος που ένιωθα. Ελπίζω όμως να σε βρω από δω.

 

 

3.

Σάββατο 18/03 ήσουν στο βόλτα στις Σέρρες κι έπινες λευκό κρασί, πίσω στους καναπέδες. Φορούσες ένα κόκκινο παλτό και μιλούσατε με τις φίλες σου για το πώς πάει μέχρι τώρα το 2023. Ήμουν δίπλα με την παρέα μου κι ανταλλάξαμε αρκετές κουβέντες όλοι μαζί. Μας συστήθηκες Κατερίνα αλλά ντράπηκα να σου ζητήσω Instagram. Eίμαι ο Σταύρος, το παιδί με το λευκό φούτερ, θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ.

 

4.

Θεσσαλονίκη, Κυριακή 19/03, γύρω στις 19.00. Έτρωγες παγωτό με τη φίλη σου κάτω από τον Λευκό Πύργο και φορούσες ένα περίεργο κάπως σαν ασημί παντελόνι με λευκά αθλητικά. Νομίζω με κοιτούσες, αλλά δεν είμαι και σίγουρος αν κοιτούσες εμένα ή τον σκύλο μου. Είμαι το παιδί που καθόταν απέναντί σου με το ιαπωνικό Ακίτα. Ξέρω, έπρεπε να σου μιλήσω τότε, αλλά κόλλησα. Θέλουμε να σε γνωρίσουμε. Κι εγώ κι ο Κίμπο.

 

5.

20/3 κάπου στις οχτώ το απόγευμα έβγαινες από ένα κτίριο με κάτι πανιά στην Εγνατία. Ρώτησα κι έμαθα ότι εκεί είναι η Καλών Τεχνών. Ήσουν σαν γοργόνα, με μαλλιά μέχρι τη μέση, υπέροχο λευκό δέρμα, κι ένα χαμόγελο άσ’τα να πάνε. Ήσουν με δυο φίλες, κάτι άκουσα για μια κατάληψη δεν κατάλαβα και πολλά, πρέπει να είσαι ηθοποιός, αυτό το συμπέρανα. Πώς θα γίνει να σε ξαναδώ; Να τη στήσω απ’ έξω;

 

 

Σύμφωνα με την πολιτική του site δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.

Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!

Καλούς έρωτες!