Φαντάσου έναν κόσμο όπου κάθε μέρα θα σου δίνεται η ευκαιρία να μάθεις και κάτι καινούργιο, να εξερευνήσεις κάτι διαφορετικό, όπου η απουσία της πολύκροτης τεχνολογίας θα σου επιτρέπει να βιώνεις την καθημερινότητά σου σ’ ένα άλλο επίπεδο πιο συνειδητοποιημένο. Ενώ παράλληλα θα καταπιάνεσαι με πρωτόγνωρες ενδιαφέρουσες ασχολίες και δραστηριότητες, θα βλέπεις τον εαυτό σου να γίνεται δημιουργικός, προσαρμοστικός, εφευρετικός, να αισθάνεται πραγματικά ελεύθερος και ζωντανός μέσα του. Έναν κόσμο όπου βιώνεις την έννοια του σεβασμού προς τη φύση και το συνάνθρωπό σου μ’ άλλο μάτι, όπου έχεις τη δυνατότητα να απολαύσεις, δίχως τέλος, ομορφιές που σου είναι αδύνατο να διακρίνεις μέσα στην πόλη, καθώς κρύβονται πίσω από τα μουντά γκρίζα κτίριά της και χάνονται μέσα στον χρόνο.

Αυτός ο κόσμος υπάρχει και φυσικά δεν είναι άλλος από τον κόσμο του κάμπινγκ. Ένας κόσμος που αξίζει να το γνωρίσουν όλοι έστω και μια φορά στη ζωή τους. Κι ενώ όταν μιλάμε για κάμπινγκ, αυτόματα το μυαλό κάνει εικόνες καλοκαιριού και παραλίας, αφού είναι και το πιο γνωστό και διαδεδομένο, παρ’ όλα αυτά δεν είναι το μοναδικό είδος που υπάρχει. Ένα εξίσου απολαυστικό, αλλά ακόμη πιο ενδιαφέρον και πρωτότυπο, είναι το χειμερινό, το οποίο έχει να μας προσφέρει τις εξής μοναδικές και ιδιαίτερες εμπειρίες.

 

1. Βιώνεις την πραγματική ησυχία και ηρεμία

Κατά πάσα πιθανότητα, το χειμώνα οι πλείστοι άνθρωποι προτιμούν να μείνουν σπίτι τους, στη ζεστασιά τους, έτσι ο «έξω κόσμος» και δη οι χώροι που προσφέρονται για κάμπινγκ μοιάζουν πιο ερημωμένοι, έτοιμοι προς κατάκτηση κι απόλαυση από τους τολμηρούς. Όλα είναι πιο ήσυχα, πιο απομονωμένα, έχουν κάτι το πιο μυστηριακό κι απόκοσμο, που επιτρέπει στους ήχους και τα κάλλη της φύσης να είναι πιο διακριτά και να αναδύονται μπροστά σου ώστε να τα απολαύσεις απρόσκοπτα, αφού δε χάνονται μέσα στην πολυκοσμία, βαβούρα και φωνές άλλων ανθρώπων των οποίων οι σκηνές βρίσκονται αναρίθμητες στα κατά τόπους σημεία. Ακούς τον αέρα καθώς μπλέκεται στις φυλλωσιές των δέντρων, αλλά και τον αισθάνεσαι να χαϊδεύει το πρόσωπό σου.  Αφουγκράζεσαι τα κύματα που σκάνε στα βράχια, το νερό που τρέχει ζωηρό στον ποταμό ή που πέφτει δίχως τέλος από τον ατελείωτο ουρανό.

Έχεις την αίσθηση ότι ο χώρος σού ανήκει, χάνεσαι μέσα σ’ αυτόν και αφήνεσαι να παρασυρθείς από τους ήχους και τις αισθήσεις σου που οξύνονται, κάνοντας  ένα νοερό ταξίδι που σε αποσυνδέει από την πραγματικότητα. Ένα ταξίδι που φέρει το χαρακτήρα του φυσικού διαλογισμού, που τρέφει κι αναζωογονεί το μυαλό, μα ιδίως την ψυχή σου.

 

2. Μύηση στην τέχνη του μινιμαλισμού

Αν κάποιος είχε στο μυαλό του το κάμπινγκ ως «παίρνω όλα τα υπάρχοντά μου και τα μεταφέρω κάπου έξω όπου και κατασκηνώνω», τότε καλή τύχη με το χειμερινό. Εξαιτίας των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών και του κρύου που επικρατεί, απαιτείται και συγκεκριμένος εξοπλισμός αλλά και ρούχα, ώστε κάποιος να μπορεί να παραμείνει ζεστός κι ασφαλής κάτω από τέτοιες συνθήκες. Μάλιστα μπορεί να είναι και πιο πιθανή η ανάγκη για μετακίνηση από ένα σημείο σ’ άλλο, αναλόγως και της αστάθειας και του απρόβλεπτου του καιρού, κάτι που γίνεται πιο εφικτό μόνο αν κάποιος έχει τα απολύτως απαραίτητα μαζί του ώστε να μπορεί να μετακινείται εύκολα, γρήγορα κι αποτελεσματικά.

Οπότε είναι ευκαιρία το σλόγκαν “less is more”, να γίνει το ευαγγέλιό σου. Αναγκάζεσαι να σκέφτεσαι και να ζεις πιο μινιμαλιστικά, αφήνοντας πίσω «καθημερινές πολυτέλειες» που στην τελική μπορεί και να διαπιστώσεις πως αρκετές από αυτές δε σου είναι και τόσο αναγκαίες όσο πίστευες, αλλά είναι φτιαχτές, δημιουργήματα του υλιστικού κόσμου στον οποίο ζούμε.

 

3. Ανακαλύπτεις μια νέα γεύση του ζεστού καφέ σου

Δε θα πιεις τον καφέ σου το πρωί απλά για να ξυπνήσεις. Δε θα βιαστείς να τον φτιάξεις με αποτέλεσμα να ξεχάσεις να βάλεις ζάχαρη, να μη ζεστάνεις αρκετά το γάλα, να βάλεις πολύ νερό και να μην πίνεται. Δε θα τον πιεις στο πόδι, ούτε σε 5 λεπτά γιατί τόσα διαθέτεις. Δε θα καταναλώσεις ακόμη ένα τσάι για να περάσει η ώρα στο γραφείο. Γενικά δε θα το κάνεις μηχανικά όπως κάθε άλλη μέρα, αντίθετα θα γίνει πιο ιεροτελεστικά, πιο συνειδητοποιημένα. Ο χρόνος θα μοιάζει απέραντος ή καλύτερα θα απαλείφεται, και θα σου επιτρέπει σε κάθε γουλιά του να ανακαλύπτεις ένα νέο κόσμο γεύσεων κι αισθήσεων που δεν είχες συνειδητοποιήσει προηγουμένως. Οι γευστικοί σου κάλυκες θα οξυνθούν, αφού η προσοχή σου θα είναι μονάχα στραμμένη σ’ αυτό που κάνεις εκείνη ακριβώς την στιγμή, να απολαμβάνεις το ζεστό σου ρόφημα ενώ η ανατολή, το ηλιοβασίλεμα ή τα άστρα ξεδιπλώνουν τη μαγευτική ομορφιά τους μπροστά σου.

Ενώ παρατηρείς τα χρώματά τους να δημιουργούν ένα φανταστικό αφηρημένο κάδρο, ή κοιτάς τις νιφάδες χιονιού να πέφτουν αέρινες επάνω στο μπουφάν σου. Ενώ μυρίζεις το νωπό χώμα μετά τη βροχή και τη μυρωδιά από τα βρεγμένα φύλλα του πεύκου. Ενώ βρίσκεσαι στην αγκαλιά του συντρόφου σου ή κάνεις παρέα με φίλους. Και κάπως έτσι, η γεύση αυτού του ροφήματος δε θα είναι όμοια με καμία άλλη που δοκίμασες μέχρι στιγμής.

 

4. Νύχτες με ξαστεριά

Ίσως αυτό να ακούγεται παράξενο σε κάποιον, αλλά λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών -νοουμένου πάντα ότι δεν υπάρχει ομίχλη- κι εν απουσία της υγρασίας που «θολώνει» το τοπίο, τα αστέρια στο νυχτερινό ουρανό φαίνονται πολύ πιο καθαρά. Μάλιστα σύμφωνα με επιστήμονες, κατά τη χειμερινή περίοδο αυτά λάμπουν εντονότερα, ενώ τόσο εκείνα όσο και ο ουρανός μοιάζουν να είναι πολύ πιο κοντά μας από ποτέ άλλοτε. Έτσι προσφέρεται ένα καθόλα μυστηριακό τοπίο για θέαση, που εγείρει τη φαντασία και την περιέργειά μας. Ενώ το μεγαλείο αυτό του απέραντου ουρανού, μας κάνει να αισθανόμαστε τόσο μικροί κι ασήμαντοι, που με κάποιο περίεργο τρόπο αυτό μας κάνει πιο πρόθυμους να ανοιχτούμε και να μοιραστούμε πράγματα με τα άτομα δίπλα μας.

Συνδυαστικά μάλιστα και με το κρύο, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό κάτω από τέτοιες περιστάσεις να έρθουν πιο κοντά, τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά.  Η εικόνα λοιπόν ενός ζευγαριού να κάθεται αγκαλιά με μια κουβέρτα, ένα ποτήρι κρασί, μια φωτιά γύρω και να κοιτάει μέσα στην απόλυτη ησυχία τα άστρα, ή μιας παρέας φίλων που με αφορμή αυτά μοιράζονται διάφορες ιστορίες πραγματικές ή φανταστικές, είναι άκρως υποσχόμενη, θελκτική και ειδυλλιακή.

 

5. Knowing me knowing you

Το κρύο, που εγγυημένα θα έχει κάποιος να αντιμετωπίσει, δεν σπάει μόνο κόκαλα, αλλά και τα νεύρα ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τρόπους να κρατήσει το σώμα του ζεστό κάτω από πρωτόγνωρες γι’ αυτόν περιστάσεις. Τις πρώτες ώρες και ημέρα κυρίως, μέχρι να προσαρμοστεί κιόλας, η γκρίνια, η κακή διάθεση και η δυσανασχέτηση ενδεχομένως να παίζουν πολύ στο σενάριο. Εδώ είναι που θα φανεί κι ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά των ατόμων που είναι μαζί σου στο κάμπινγκ. Πώς χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις, πώς αντιδρούν τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο κι αλληλεπιδραστικά με τους υπόλοιπους.

Το «εκτός έδρας» παιχνίδι λοιπόν, θα σε βοηθήσει να μάθεις και την ανάποδη πλευρά των ανθρώπων δίπλα σου. Ακόμη κι αν αυτό ακούγεται αρνητικό, εντούτοις δεν είναι, διότι έτσι σου δίνεται η ευκαιρία να ζήσεις τον αληθινό ολόκληρο εαυτό ενός ανθρώπου κι όχι μονάχα την καλή, ευχάριστη και χαρούμενη εκδοχή του, που ενδεχομένως να έχεις μάθει στις πιο συνηθισμένες μεταξύ σας συναναστροφές.

 

6. Οργάνωση τύπου Monica Geller

Το χειμερινό κάμπινγκ μπορεί να είναι από τα πιο ωραία εμπειρικά, αλλά είναι επίσης κι από τα πιο απαιτητικά του είδους του. Δε νοείται λοιπόν κάποιος να αποφασίσει έτσι αυθόρμητα κι αυθαίρετα να το κάνει χωρίς να έχει προετοιμαστεί καταλλήλως και πλήρως, αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε πολλές ανεπιθύμητες εκπλήξεις, κάποιες από τις οποίες μάλιστα με μεγάλο ρίσκο ως και για τη ζωή κάποιου. Άρα δε χωράνε και πολλά περιθώρια λάθους εδώ. Χρειάζεται πάρα πολύ καλή μελέτη του καιρού εκ των προτέρων, επιλογή κατάλληλης πιο ανθεκτικής σκηνής, αγορά θερμαινόμενου υπνόσακου κι άλλων συσκευών παραγωγής θερμότητας, επιλογή ζεστών ρούχων και μάλιστα επιπλέον ώστε να υπάρχουν σαν απόθεμα σε περίπτωση που συμβεί κάτι και βραχούν/σκιστούν, πολύ καλή γνώση της περιοχής στην οποία θα κατασκηνώσουν κ.τ.λ.. Το κρύο δεν μπορεί να αψηφάται, οι υποθερμίες ή τα κρυοπαγήματα είναι πάρα πολύ πραγματικά και διόλου παίξε γέλασε, χωρίς απαραίτητα κάτι τέτοιο να αποτελεί κίνδυνο μόνο αν υπάρχει βαρυχειμωνιάς ή χιόνια.

Χρειάζεται επίσης πρόνοια για νερό και για τρόφιμα για περισσότερες μέρες από αυτό που υπολογίζει κάποιος να μείνει, καθώς εξαιτίας και της εποχής και του καιρού μπορεί να μην υπάρχουν διαθέσιμα ανοιχτά σημεία ανεφοδιασμού στη γύρω περιοχή. Αυτά και πολλά άλλα, είναι υψίστης σημασίας να καταγραφούν και να προγραμματιστούν έγκαιρα, οπότε μια τακτική του φλου και της τελευταίας στιγμής είναι καταδικασμένη σε εγγυημένη αποτυχία.

 

Η μεγαλύτερη παρανόηση που μπορεί να υπάρχει γύρω από το χειμερινό κάμπινγκ είναι ότι κάτι τέτοιο θα αποτελέσει μια απαίσια εμπειρία, εξαιτίας του κρύου και των καιρικών συνθηκών. Ναι, σίγουρα μια περισσότερη οργάνωση και προγραμματισμός χρειάζονται, αλλά αυτό δεν είναι επουδενί αποτρεπτικό ώστε κάποιος να διστάσει να το δοκιμάσει και να χάσει από τα τόσα όμορφα που έχει να του προσφέρει, καθαρά και μόνο από φόβο.

Άλλωστε το πώς, πού και για πόσο είναι στο χέρι σου να το διαλέξεις, όπως και το επίπεδο δυσκολίας. Δε είπε κανείς να επιχειρήσεις για πρώτη φορά να κατασκηνώσεις στην Αλάσκα. Ένα βουνό μας κάνει. Για τους πιο τολμηρούς, μας κάνει κι ο Όλυμπος.

 

Θελουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ

Συντάκτης: Άννα Μετόχη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου