Ζούμε στην εποχή που τα social media έχουν εισβάλει για τα καλά στις ζωές μας. Όλοι μας έχουμε από ένα λογαριασμό είτε αυτός είναι στο Facebook, Instagram , Snapchat ή Twitter -ενίοτε κι όλα μαζί.

Τα χρησιμοποιούμε καθημερινά και ξοδεύουμε πολλές ώρες της ημέρας ποστάροντας φωτογραφίες από ωραίες στιγμές με φίλους, την οικογένεια και τη σχέση μας, αλλά και τραγούδια με στιχάκια για να δείξουμε τη διάθεσή μας ή κι υπονοούμενα. Μοιραζόμαστε την προσωπική μας ζωή και τις σκέψεις μας με τους διαδικτυακούς μας φίλους. Προσπαθούμε να προβάλλουμε μια τέλεια εκδοχή μας, ακόμη κι αν τα πράγματα συχνά δεν είναι έτσι όπως φαίνονται.

Ιδίως όταν βρισκόμαστε σε σχέση έχουμε αυτή τη συνήθεια να την επιδεικνύουμε συνεχώς, προσθέτοντας στο Facebook την ένδειξη «In a relationship with…»  –ώστε να βεβαιωθούμε πως το μάθανε όλοι, γνωστοί και άγνωστοι–, δημοσιεύουμε  φωτογραφίες με το ταίρι μας με τρυφερές αφιερώσεις κι υποσχέσεις κι ερωτικά τραγούδια  στον τοίχο μας. Το περίεργο είναι πως αν δεν ανεβάσεις καμιά φωτογραφία για κάποιο μεγάλο διάστημα όλοι θα το ‘χουν δεδομένο πως χώρισες -έτσι έχουμε καταντήσει.

Η ασυμφωνία χαρακτήρων, η απουσία αμοιβαιότητας κι οι τσακωμοί, όμως, κάποια στιγμή μας ωθούν στο χωρισμό κι εκεί, παρέα με τον πόνο σου, έρχεται κι η στιγμή που πρέπει να ενημερώσεις τους φίλους σου πρώτα απ’ όλα αλλά και το «κοινό» σου στα social media γι’ αυτήν τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου.

Κάποτε ο χωρισμός ήταν απλός, το μόνο που σε ανησυχούσε ήταν αν λειτουργούσε το σταθερό στην περίπτωση που ήθελε να τηλεφωνήσει. Τώρα τα πράγματα έχουν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά. Σήμερα χωρίζουμε και το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να αλλάξουμε την κατάσταση μας σε «single» και να αλλάξουμε τη φωτογραφία προφίλ μας, να δείξουμε διαθέσιμοι κι ανανεωμένοι.

Η σχέση μπορεί να τελειώνει, αλλά τα συναισθήματα παραμένουν κι από εκεί και πέρα αρχίζει η διαδικτυακή μάχη του χωρισμού. Δημοσιεύματα φωτογραφιών ή βίντεο με φίλους και το νέο υποψήφιο αμόρε –ή όποια επαφή μας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σαν δόλωμα για να ζηλέψει–, δείχνουμε να περνάμε καλά με ψεύτικα χαμόγελα, check in από εξόδους με ποτά μέχρι το πρωί, τραγούδια ποσταρισμένα στο προφίλ μας του στιλ «περνώ και μόνη μου καλά», «μην ξαναρθείς» κτλπ.

Ταυτόχρονα μετατρεπόμαστε στον Sherlock Holmes που κρύβουμε μέσα μας παρακολουθώντας και τσεκάροντας εμμονικά  την κάθε λεπτομέρεια. Ελέγχουμε κάθε post/status updated στο Facebook, story στο Instagram και tweet. Πού πήγε; Τι τραγούδι δημοσίευσε; Ήταν υπονοούμενο; Άραγε, με έχει ξεπεράσει;

Άπαξ και ξεκινήσει το ψαχούλεμα, δύσκολα θα σταματήσει. Πρέπει για κάποιο διάστημα να μη λαμβάνουμε ειδοποιήσεις του, ακόμα και από κοινούς φίλους . Αν ακόμα είναι δύσκολο και θέλουμε να βρούμε την ηρεμία μας θα πρέπει να υπάρξει αυτοέλεγχος και να πράξουμε διαφορετικά κάνοντας unfriend και block που –όσο χαζό και παιδικό κι αν ακούγεται– μπορούν να μας βοηθήσουν. Έτσι με αυτόν τον τρόπο δε θα υπάρξει καμία ατυχής συνάντηση κάνοντας scroll down στην αρχική σελίδα.

Στο χωρισμό τα παίρνουμε όλα πιο προσωπικά και δραματικά, κάπως τελεσίδικα. Υπάρχουν πολλά χωρισμένα ζευγάρια που τα έχουν ξαναβρεί κι είναι, μάλιστα, καλύτερα από πριν, αν όμως υπήρχαν σοβαροί λόγοι που μας οδήγησαν εκεί δε θα έπρεπε να υπάρχουν πισωγυρίσματα.

Γι’ αυτό η καλύτερη λύση είναι χωρισμός με το πρώην, αλλά και με το κινητό μας. Μπορεί τώρα να υπάρχει νέα μόδα στην εποχή των social media, αλλά η συνταγή είναι παλιά: ο χρόνος. Αυτός είναι που τα γιατρεύει όλα.

Συντάκτης: Βαλέρια Μπόκια
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη