Ο έρωτας σού χτύπησε την πόρτα. Ζεις κι αναπνέεις για το πρόσωπο που έχεις δίπλα σου, λαχταράς να βρίσκεσαι δίπλα του κάθε ώρα και λεπτό, να μοιράζεσαι μαζί του κάθε στιγμή της ημέρας και κυρίως της νύχτας. Το χαμόγελό σου ξεπερνάει κι αυτό του Τζόκερ και στ’ αυτιά σου αντηχούν τιτιβίσματα πουλιών. Τι όμορφη εικόνα είναι. Και θα ήταν ακόμα ομορφότερη εάν τα δικά σου συναισθήματα τα συμμεριζόταν και το ταίρι σου.

Το ταίρι σου, λοιπόν, όσο εσύ ζεις στο συννεφάκι σου, για κάποιο λόγο που εσύ δεν καταλαβαίνεις, δεν έχει ενταχθεί στο κομμάτι αυτό που ονομάζεται «σχέση», το αντίθετο μάλιστα, θεωρεί εαυτόν διαθέσιμο στην αγορά. Είτε περνάει καλά μαζί σου -που για να συνεχίζει την ιστορία σας, περνάει πολύ καλά- αλλά ως εκεί, είτε σ’ έχει καταχωρήσει ως ελεύθερη σχέση, friends with benefits ή αλλιώς το fling του.

Τα τινά είναι δύο: είτε το γνωρίζεις αλλά το συναίσθημά σου είναι τόσο έντονο που δε σου επιτρέπει να αποχωρήσεις είτε –σε ακόμα χειρότερη κατάσταση– δεν έχεις ιδέα και τρως αμάσητο ένα υπέροχο παραμύθι. Ο δράκος όμως του εν λόγω παραμυθιού δεν είναι αυτός που νομίζεις, αλλά ο ίδιος ο πρίγκιπας ή η πριγκίπισσά σου. Και κάπως έτσι, το παραμύθι μετατρέπεται σε ουτοπία. Η τραγική ειρωνεία της όλης κατάστασης είναι πως πολλοί μπορεί να γνωρίζουν την πραγματικότητα, ο ήρωας όμως, δηλαδή εσύ, κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου.

Στο μεν πρώτο ενδεχόμενο, που το ταίρι σου είναι απόλυτα ξεκάθαρο μαζί πως «μου αρέσεις, με ελκύεις, σε θέλω, αλλά λυπάμαι δεν μπορώ να σου προσφέρω κάτι παραπάνω από αυτό που έχουμε», σε πιάνει το πείσμα σου και προσπαθείς πάσει θυσία να πείσεις τον άλλο πως είσαι ό, τι καλύτερο του έχει συμβεί. Είσαι πάντα εκεί, τρέχεις αμέσως μόλις στο ζητήσει, το τηλέφωνο δεν προλαβαίνει καν να χτυπήσει δεύτερη φορά γιατί είσαι μονίμως από πάνω του, γίνεσαι χαλί να σε πατήσει και γενικότερα προσπαθείς να δείξεις πόσο ωραία θα ήταν η ζωή σας εάν τη βιώνατε μαζί.

Εάν γνωρίζεις κιόλας τους λόγους που δε θέλει να δεσμευτεί, εάν για παράδειγμα δεν έχει ξεπεράσει μια πρώην σχέση ή εάν πληγώθηκε στο παρελθόν, προσπαθείς με κάθε μέσο να δείξεις πως εσύ ειδικά αξίζεις μια ευκαιρία, δεν είσαι σαν τους άλλους που πέρασαν από τη ζωή του και πως διαφέρεις όπως η μέρα με τη νύχτα. Όχι όμως με τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλιώς αυτή τη στιγμή δε θα κάναμε αυτή την κουβέντα κι εσύ θα διάβαζες ένα άρθρο με τίτλο «πώς να κρατήσεις τη σπίθα ζωντανή, όσα χρόνια κι αν περάσουν». Για να διαβάζεις όμως αυτές τις γραμμές, μάλλον οι προσπάθειές σου πέφτουν στο βρόντο.

Από την άλλη βέβαια, εάν εσύ ζεις στο δικό σου συννεφάκι και το άλλο σου μισό ζει ως ελεύθερο πουλί εν αγνοία σου, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Σου δίνει όσα θέλεις να πάρεις, σου λέει όσα χρειάζεσαι ν’ ακούσεις κι εκείνο από την πλευρά του δε νιώθει την ίδια δέσμευση απέναντί σου. Ικανοποιεί μια και μοναδική ανάγκη -όχι αυτή που φαντάζεσαι, στον εγωισμό αναφερόμαστε-. Κι απλά ένα πρωί, χωρίς λόγο κι αφορμή, όπως εσύ θα νομίζεις όμως, θα ανοίξει την πόρτα και θα πετάξει σ’ άλλη γη και άλλα μέρη, αφήνοντάς σε εσένα να κλαις για τη χαμένη αγάπη.

Εάν έχεις καταλάβει πως κάτι δεν πάει καλά και πως τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να προχωρήσεις αφήνοντας πίσω σου το πρόσωπο που δε συμμερίζεται τον ενθουσιασμό σου. Λυπάμαι που θα σου χαλάσω το όνειρο, αλλά είναι πολύ δύσκολο κάποιος που δεν ένιωσε κάτι από την αρχή, να ξυπνήσει ένα πρωί και να είναι φουλ ερωτευμένος. Δε σου λέω πως είναι απίθανο, αλλά εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να μας ενημερώσεις κι εμάς για να χαρούμε με τη χαρά σου και φυσικά να κάνουμε πειραματόζωο το ταίρι σου, μπας και βρούμε κι εμείς τη μυστική συνταγή.

Το ξέρω πολύ καλά πως όταν είσαι ερωτευμένος δε θέλεις με τίποτα να χάσεις το αντικείμενο του πόθου σου, ειδικά με δική σου απόφαση. Όμως, όπως λέει ο σοφός λαός «καλύτερα ένα τέλος με πόνο, παρά ένας πόνος χωρίς τέλος». Και κακά τα ψέματα, στις μονομερείς σχέσεις το άτομο που νιώθει, πονάει. Νιώθει πως κάτι του λείπει και πως ο άλλος δεν το θεωρεί ικανό κι άξιο για σύντροφό του. Και ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος με χαμηλή αυτοεκτίμηση και ψυχολογία στα τάρταρα.

Δε σου αξίζει κάτι τέτοιο. Σου αξίζει ένα άτομο που θα λιώνει στο άγγιγμά σου, που θα χαίρεται με τη χαρά σου και που ένα σου και μόνο χαμόγελο αρκεί για να πετάξει στα σύννεφα. Όσο λοιπόν αναλώνεις το χρόνο σου με κάποιον που δεν τα νιώθει αυτά, χάνεις τις ευκαιρίες σου να βρεις το άτομο που σου αξίζει να έχεις δίπλα σου. Δες λοιπόν τα θετικά στο ν’ αποδεσμευτείς από αυτήν την κατάσταση και θα δεις πως στο τέλος, μόνο υπέρ σου θα είναι.

 

Συντάκτης: Ελίνα Μυζίθρα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου