Επηρεασμένοι από την ταινία «9 ½ εβδομάδες», πολλοί είναι εκείνοι που ταΐζουν το ταίρι τους στο στόμα. Για όσους δε γνωρίζουν την εν λόγω ταινία ή εάν χρειάζονται μια υπενθύμιση, για πολλούς σινεφίλ, η πιο ερωτική σκηνή, ανάμεσα στις πολλές που έχει η ταινία, είναι εκείνη που ο Τζον (Μίκι Ρουρκ) ταΐζει στο στόμα την Ελίζαμπεθ (Κιμ Μπάσιντζερ) διάφορα φαγητά, μερικά απ’ τα οποία είναι κεράσια, φράουλες, λευκό κρασί, ζυμαρικά ενώ δε δίστασε να χρησιμοποιήσει ακόμα και ένα σιρόπι για το βήχα. Η Ελίζαμπεθ απ’ την άλλη, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας είναι με κλειστά τα μάτια κι η όλη σκηνή απορρέει ερωτισμό. Η σκηνή τελειώνει με τον Τζον να καλύπτει με μέλι την Ελίζαμπεθ κι ύστερα και οι δύο μαζί να απολαμβάνουν στιγμές έντονου πάθους.

Βγαίνοντας από τα όρια της ταινίας, το να ταΐζεις στο στόμα το ταίρι σου από τη μια είναι ένα πολύ δυνατό παιχνίδι. Επίλεξε φαγητά που τρώγονται με τα χέρια και δίνουν την ευκαιρία να χαϊδέψεις τα χείλη του ή της συντρόφου σου. Επίσης, υπάρχουν τρόφιμα που τα έχουμε συνδυάσει με την ίδια την πράξη όπως είναι τα φρούτα, τα θαλασσινά ή ακόμα και κάποιο γλυκό με σοκολάτα. Κι εάν θέλεις να γίνει λίγο πιο πικάντικο το παιχνίδι, το ταίρι σου μπορεί να παίζει με τη γλώσσα του με τα δικά σου δάκτυλα, μόλις αυτά πλησιάσουν στο στόμα του. Αυτοί είναι κάποιοι ελάχιστοι τρόποι που θα ξυπνήσουν ένα πρωτόγνωρο και για τους δύο πάθος.

Ο Φρόιντ όμως το πήγε ένα βήμα παρακάτω. Θεώρησε πως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο μητρικό τάισμα και το ερωτικό. Η σχέση που έχουν οι περισσότεροι εραστές με το στήθος δεν έχει να κάνει τόσο με το ερωτικό στοιχείο, όσο με το γεγονός πως ασυναίσθητα το παρομοιάζουν με εκείνο της απόλαυσης του θηλασμού. Προτού όμως δημιουργηθεί κάποια παρεξήγηση, πρέπει να αναφέρουμε πως δεν έλκονται ερωτικά από τη μητέρα, αλλά αναζητούν στο ταίρι τους το «χαμένο κομμάτι». Τι είναι αυτό; Είναι μια θεωρία πως κατά τη βρεφική ηλικία νιώθουμε πλήρεις, αφού οι ανάγκες μας είναι πολύ απλές: φαγητό, ύπνος και καθαριότητα. Το να σου προφέρει λοιπόν κάποιος τρίτος μια από αυτές τις βασικές ανάγκες, δηλώνει στο υποσυνείδητο πως είσαι ικανοποιημένος και κατ’ επέκταση και ευτυχισμένος.

Αναλύοντας λοιπόν τη θεωρία του Φρόιντ, το να ταΐζει ο ένας σύντροφος τον άλλο στο στόμα, αυτόματα γίνεται μια αντιπαραβολή με το μητρικό πρότυπο, το πρότυπο δηλαδή της τροφού, με αποτέλεσμα ενδόμυχα να δένεται με εκείνη. Το φύλο φυσικά δεν παίζει κανένα ρόλο, αφού μέσα στην ψυχή μας η «τροφός» δε χαρακτηρίζεται από αυτό αλλά από το αίσθημα της πληρότητας που μας προκαλεί.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον ψυχολόγο Ντίνερ Ανζιώ (Didier Anzieu) το δέρμα μας, εκτός από εξωτερικό όργανο, είναι και ψυχικό. Μέσα από την επαφή μεταφέρονται σημαντικά μηνύματα στην ίδια την ψυχή μας. Κάποια κιόλας χαράσσονται για πάντα. Η απουσία αγγίγματος, μια τραυματική εμπειρία ή μια πολύ δυνατή αγκαλιά από κάποιον που σημαίνει πολλά για μας μπορεί να περάσει από το επιφανειακό επίπεδο του δέρματος τόσο βαθιά μέσα μας που μπορεί ακόμα και να μας αλλάξει ριζικά. Σκέψου λοιπόν σε αυτό το κομμάτι το πόσο σημαντική είναι η επαφή δύο ατόμων που μοιράζονται κοινά συναισθήματα.

Σε αυτή την εξίσωση προσέθεσε και το γεγονός πως το δέρμα γύρω από το στόμα είναι εξαιρετικά λεπτό και με χιλιάδες νευρικές απολήξεις, οπότε μπορείς να καταλάβεις πόσο ευαίσθητο είναι, ώστε να μπορεί να μεταφέρει στον εγκέφαλο το άγγιγμα από το φαγητό σε συνδυασμό με το χέρι από το οποίο προέρχεται.

Τέλος δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως σε όλη αυτή τη διαδικασία του ταΐσματος δεν εμπλέκεται μόνο η γεύση και η αφή, που από μόνες τους μπορούν να απογειώσουν μια εμπειρία, αλλά και η όραση και η όσφρηση. Βλέπεις το χέρι με την τροφή να έρχεται προς εσένα και φυσικά όσο πλησιάζει μπορείς και να μυρίζεις το φαγητό και να το περιμένεις με ανυπομονησία. Κι όπως όλοι γνωρίζουμε, το να συμμετέχουν όλες ή σχεδόν όλες οι αισθήσεις σε μια κατάσταση, αυτό μπορεί να τη μετατρέψει από «ουδέτερη» σε «εξαιρετική».

Δε χρειάζεται το ταίρι σου να είναι ανήμπορο για να πιάσεις το πιρούνι του και να το ταΐσεις στο στόμα. Είτε είσαστε μόνοι στο σπίτι είτε σε ένα εστιατόριο κατά τη διάρκεια ενός ρομαντικού δείπνου για δύο, το να του δώσεις μια μπουκιά φαγητό  μπορεί να του ξυπνήσει μια φλόγα. Μη φοβάσαι λοιπόν να λερώσεις τα δάχτυλά σου, αφού αργότερα θα λάβεις μια πολύ σημαντική ανταμοιβή και ικανοποίηση για αυτήν σου την πράξη.

Συντάκτης: Ελίνα Μυζίθρα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου