Παθητική ή επιθετική στάση; Ενεργός ή σβηστός; Ο κινών τις μαριονέτες ή η μαριονέτα; Όλες οι ερωτήσεις που προηγούνται -κι ας αποτελούνται από δίπτυχα αντίθετων κατευθύνσεων- καταλήγουν σε μια τελική ετυμηγορία: θέμα με τον έλεγχο ή θέμα με τον έλεγχο. Εκείνοι που κινούνται από μια άσβεστη δίψα για έλεγχο, κι εκείνοι που παγώνουν, ακινητοποιούνται από την απόλυτη έλλειψή του. Ίσως κι όχι ακριβώς έτσι: η διατύπωση είναι αρκετά ασπρόμαυρη, τόσο που χάνει λίγο από την ουσία της. Σωστά; Ίσως την απάντηση οφείλει να τη δώσει ο αναγνώστης.

Πόσο μεγάλη ήταν η αντίδραση του αναγνώστη λοιπόν στις παραπάνω δηλώσεις; Πόσο γρήγορη; Μήπως δεν έκλινε ποτέ ο νους του, ούτε καν προς την αμφισβήτησή της; Ποια η σχέση του με τον έλεγχο- μιας ιδεολογίας η οποία μπορεί να προωθείται στο κεφάλι του από κάποιο άκυρο άρθρο εντός του διαδικτύου; Με τον έλεγχο δηλαδή της δικιάς του ζωής και προσωπικής αντίληψης, ακόμα κι εντός ενός τέτοιου μικροσκοπικού, εμπρός των μεγάλων καταστάσεων και στιγμών από τις οποίες αποτελείται η ζωή.

Υπάρχει μια τεχνική που ακολουθούν οι ψυχολόγοι Gestalt: Ο ψυχολόγος, δίχως να ενημερώσει το άτομο για τον σκοπό της άσκησης, φουσκώνει ένα μπαλόνι, το οποίο στηρίζουν από αντίθετες πλευρές κι οι δύο τους, τοποθετώντας τις παλάμες τους απαλά στη κάθε πλευρά του. Ο ψυχολόγος δίνει ξεκάθαρες οδηγίες στο άτομο που βρίσκεται απέναντί του: «Με απαλές κινήσεις, θα κουνάω σιγά το μπαλόνι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι ν’ ακολουθείς με τον ίδιο απαλό τρόπο τις κινήσεις μου, ώστε να κινείται το μπαλόνι.»

Αφού πραγματοποιηθεί η άσκηση, ακριβώς όπως την περιέγραψε ο ψυχολόγος, εκείνος ξαφνικά σπρώχνει το μπαλόνι όλο και πιο έντονα κι απότομα προς το άτομο που στέκεται απέναντί του. Η αντίδραση είναι ενστικτώδης και φανερώνει με ακρίβεια τη σχέση που υπάρχει με τον έλεγχο, τη στάση απέναντι σε κάποιον που προσπαθεί χωρίς προειδοποίηση να στον κλέψει. Θα σπρώχνατε το μπαλόνι κρατώντας τη θέση σας, ή μήπως θα οπισθοχωρούσατε, προτιμώντας ν’ ακολουθήσετε τη ροή που προσπαθεί να δώσει κάποιος άλλος, όχι μόνο στην κίνηση του μπαλονιού, αλλά και τη δική σας πλέον; Αλήθεια, μπορείτε πράγματι ν’ απαντήσετε με σιγουριά σ’ αυτή την ερώτηση;

Για μια ακόμη φορά, η απάντηση, είτε θετική, είτε αρνητική, αλλά κι η ταχύτητα με την οποία ανταποκριθήκατε σε αυτή, φτάνοντας στο πόρισμά σας, δείχνει μερικά πράγματα. Θετική κι επισπευσμένη; Αν τα ηνία δε βρίσκονται στα χέρια σας, σίγουρα τα αναζητείτε σε μόνιμη βάση, σε όλες τις καταστάσεις που σχηματίζουν την καθημερινότητά σας. Στην αντίθετη περίπτωση, κι ενώ υπάρχει αμφιβολία σε κάποιο βαθμό για το τι θα κάνατε και πώς θα αντιδρούσατε, μπορούμε απλώς να πούμε πως αυτό είναι ένα σημάδι που σας κατατάσσει περισσότερο προς την παθητική πλευρά του άξονα.

Πιθανόν να βρισκόμαστε πλέον στο στάδιο του προβληματισμού. Σκέψεις σχετικές με τα διάφορα κομμάτια της ζωής μας, τις ερωτικές μας σχέσεις, τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες, τις αντιδράσεις μας σε καταστάσεις κινδύνου κι έντασης, όλες έρχονται στο προσκήνιο. Ελέγχουμε περισσότερο απ’ ό,τι μας ελέγχουν; Το αντίστροφο; Ποια είναι η υποσυνείδητη τάση μας στην πραγματικότητα; Μπορούμε να την αναγνωρίσουμε;

Σε ό,τι πόρισμα κι αν έχετε φτάσει, το γεγονός είναι ένα: όλοι μας έχουμε κάποιο θέμα με τον έλεγχο. Είτε τείνουμε προς την κατάκτησή του, είτε μας απασχολεί, είτε τον ποθούμε χωρίς να τον έχουμε, η αλήθεια είναι πως ο έλεγχος κι η έλλειψη αυτού, αποτελούν στοιχειώδη κομμάτια των ζωών μας, των προσωπικοτήτων μας. Και καλό θα ήταν τουλάχιστον να μάθουμε να ισορροπούμε επιτυχώς μεταξύ τους. Γιατί ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι αδύνατον να ζήσουμε στη μία, ή την άλλη άκρη, τουλάχιστον χωρίς να πνίξουμε τον εαυτό μας. Γιατί όσο αξίζουν οι στιγμές στις οποίες νιώθεις ότι έχεις τον απόλυτο έλεγχο της ζωής σου, άλλο τόσο αξίζουν κι αυτές κατά τις οποίες αφήνεσαι.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ξαν Γεωργίου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου