Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι… από φόβο δέσμευσης, όμως. Δε σημαίνει πως δεν εμφανίστηκαν ευκαιρίες για τη δημιουργία σχέσεων στη ζωή τους, ωστόσο είτε τις απέρριψαν εξαρχής είτε τις έληξαν πρόωρα λόγω μιας ενδόμυχης φοβίας δέσμευσης. Οι λεγόμενοι «δεσμοφοβικοί» δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, ίσα-ίσα γνωρίζει μια ακμή στην εποχή μας, καθώς οι άνθρωποι που θεωρούν, παρά τις ευνοϊκές συνθήκες, δύσκολο να διατηρήσουν μια σχέση συνεχώς πληθαίνουν. Αλλά γιατί να εμφανίζεται τόσο άγχος για μια ενδεχόμενη δέσμευση, όταν επιθυμία του δεσμοφοβικού είναι στην πραγματικότητα η εύρεση του ιδανικού συντρόφου;

Συνήθως το μεγαλύτερο εμπόδιο στο μυαλό κάποιου που φοβάται τις σχέσεις είναι η ανασφάλεια. Η κυριαρχία του φόβου της απόρριψης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση μιας σχέσης πριν καν τεθεί η αρχή της. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν άσχημες εμπειρίες απ’ το παρελθόν που πλήγωσαν τόσο πολύ, ώστε και μόνο η σκέψη βίωσης του ίδιου πόνου να φαντάζει σενάριο ταινίας τρόμου.  Ίσως ακόμη να ευθύνεται κι ο φόβος εγκλωβισμού σε μια σχέση που στην πορεία μπορεί να «βαλτώσει» και να κουράσει το δεσμοφοβικό, καθώς η ελευθερία του και η ανεξαρτησία του παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις αποφάσεις του.

Όποιοι κι αν είναι οι παράγοντες που αποτρέπουν συστηματικά κάποιον απ’ το να προχωρήσει ή να μείνει συνειδητά σε μια σχέση, το σίγουρο είναι πως θα διαγραφούν στην περίπτωση που τύχει τελικά να ερωτευτεί κι επιδιώξει κάτι σοβαρό. Γιατί τις περισσότερες φορές, εκείνοι που απεύχονται τη στιγμή που θα στεριώσει κάποια σχέση τους, είναι κι εκείνοι που κολλάνε σαφώς περισσότερο.

Αρχικά, και μόνο το γεγονός ότι μπήκαν στη διαδικασία όχι μόνο να ξεπεράσουν το φόβο τους, αλλά και να προσπαθήσουν για κάτι τελείως ενάντια στα όσα πρεσβεύουν, σημαίνει ότι το άτομο απέναντί τους αξίζει πολύ περισσότερα απ’ όσα έχουν επενδύσει σε προηγούμενες εφήμερες σχέσεις. Για να κάνουν στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών στη νοοτροπία τους, θα έχουν εξετάσει προσεκτικά κάθε μικρό και μεγάλο ελάττωμα του άλλου, ώστε να διαπιστώσουν αν πληροί τις προϋποθέσεις της ατελείωτης λίστας προσδοκιών τους.

Σίγουρα θα έχουν αναρωτηθεί, ουκ ολίγες φορές, αν το να επενδύσουν ανοιχτά τα συναισθήματά τους για να θεμελιώσουν κάτι ουσιαστικότερο θα επιφέρει επιτέλους αυτήν την αίσθηση της ικανοποίησης που τους έλειπε έντονα σ’ οποιοδήποτε άλλο υποψήφιο ταίρι.

Επιπλέον, η δέσμευση αυτή συνεπάγεται ότι το άτομο έχει απαντήσει μ’ ένα σαφές και απόλυτα ειλικρινές «ναι» στην εσωτερική του διαμάχη: αξίζει να ξεπεράσω την ανασφάλεια της απόρριψης γι’ αυτή τη σχέση;  Σημαίνει ότι έχει προσπαθήσει ν’ αλλάξει και ν’ ανοιχτεί, να θυσιάσει την ανάγκη του για ανεξαρτησία και ελευθερία, ούτως ώστε να δημιουργήσει την, όσο πιο κοντά στην τέλεια, σχέση επιθυμεί.

Έχει μετουσιώσει το άγχος και το φόβο σε ανάγκη δημιουργίας μιας εντελώς καινούριας αίσθησης, αυτή της σχέσης που οδεύει σε σοβαρά μονοπάτια. Δεν αντιλαμβάνεται εμπόδια πλέον, ούτε βλέπει θυσίες και συμβιβασμούς στο σενάριο «σχέση».

Στην τελική, κατέληξε ότι προτιμά να το ζήσει μέχρι τέλους κι ας πονέσει, παρά να παραιτηθεί εξαρχής.

Αν, λοιπόν, τύχει και βρεθείς στο δρόμο ενός δεσμοφοβικού, να ξέρεις πως αν μείνεις στη ζωή του, η απόφασή του θα είναι απόλυτα συνειδητή και θα κρύβει αναμφίβολα ένα χείμαρρο συναισθημάτων.

 

Συντάκτης: Χρύσα Παναγοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου