Πολλές φορές έχει τύχει να αναφέρουμε σε συζητήσεις μας, με φίλους, συγγενείς ή και γνωστούς πως θα θέλαμε να έχουμε μια μέρα με περισσότερες ώρες, για να μπορέσουμε να χωρέσουμε περισσότερα πράγματα. Γιατί, η αλήθεια είναι πως δε μας φτάνει ποτέ ο χρόνος. Δουλειά, έξτρα υποχρεώσεις, οικογένεια, φίλους, αλλά κι ώρα για χαλάρωση, δε βγαίνουν με τους σύγχρονους ρυθμούς. Σαφώς βάζεις προτεραιότητες, αλλά ποτέ δεν είναι σωστά ρυθμισμένες για να τα καταφέρεις όλα. Στο τέλος της ημέρας, καταλήγεις στον καναπέ και στην τηλεόραση, να κοιτάς το ταβάνι και να λες πόσο ωραία είναι η ζωή όταν κάθεσαι και δεν έχεις τόση βαβούρα μέσα στο μυαλό σου.

Όμως, κανείς ποτέ δεν μπορεί να διαχειριστεί μια ζωή που να κάθεται και να μην έχει μια γλυκιά φασαρία να αιωρείται πού και πού στον αέρα. Απλώς, θέλουμε να είναι όλα πιο βατά και να μη μας πνίγουν με τον όγκο και την ταχύτητα που μπορεί να έχουν. Πάνω σε αυτό το σκεπτικό δημιουργήθηκε ο κανόνας των 05:00, ως συνήθεια των επιτυχημένων ανθρώπων και ρουτίνα που ακολουθούν πολλοί διάσημοι επιχειρηματίες όπως ο Μπιλ Γκέιτς κι η Όπρα Γουίνφρι. Ο συγκεκριμένος κανόνας αναφέρει πως πρέπει να σηκωνόμαστε 05:00 το πρωί, για να μπορέσουμε να πάρουμε τον χρόνο που χρειαζόμαστε για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας και να την κάνουμε πιο παραγωγική, κάνοντας το πρωινό μας πιο αργό, προσθέτοντας χρόνο. Πολλοί φέρνουν τις αντιρρήσεις τους σαφώς, αναφέροντας πως είναι ένα περιττό καψόνι που δεν μπορεί να φέρει τα αποτελέσματα που υπόσχονται «οι πετυχημένοι». Ωστόσο, ας δούμε τι μας προτείνει πριν αποφασίσουμε αν κάνει για εμάς.

Αρχικά, η ημέρα μας πρέπει να ξεκινά στις 05:00 το πρωί ακριβώς. Όταν χτυπά το ξυπνητήρι, δεν πρέπει να πατάμε snooze και να κοιμόμαστε ξανά, αλλά να σηκωνόμαστε, όσο κι αν δε θέλουμε. Γενικά, η αναβολή δε θεωρείται λύση, διότι έτσι επιβαρύνουμε περισσότερο τον εαυτό μας. Άλλωστε, τι τώρα, τι σε δέκα λεπτά. Θα σηκωθούμε όπως κι αν έχει.

Προχωράμε προς την κουζίνα και φτιάχνουμε πάντα κάτι που θα μας τονώσει και θα μας κρατήσει μέχρι το δεκατιανό. Με άδειο στομάχι, δε λειτουργεί καλά η μέρα, διότι δεν έχουμε την απαραίτητη ενέργεια για να ξεκινήσουμε. Άρα, ένας σκέτος καφές το πρωί, δεν είναι και πολύ καλή συνήθεια. Μετά από αυτή την προετοιμασία, ξεκινά ο προγραμματισμός των στόχων που θα θέλαμε να καταφέρουμε μέσα στη μέρα, σαν προσωπικός οραματισμός. Δεν έχει σημασία πόσο μικροί ή μεγάλοι είναι αυτοί οι στόχοι, αλλά το να διαβάσουμε κάτι, να γράψουμε τι θα θέλαμε στο μέλλον ή το τι θέλουμε να πετύχουμε μέσα στη μέρα, μας υπενθυμίζει για το τι είμαστε ικανοί και το πόσο ψηλά θέλουμε να φτάσουμε, χωρίς να ξεχνάμε από πού ξεκινήσαμε. Έπειτα, προσθέτουμε ένα δεκάλεπτο με μισάωρο κάρντιο με γυμναστική. Με αυτά κι εκείνα έχει πάει εφτά και μπορούμε πια να φύγουμε για τη δουλειά μας.

Η ιδέα είναι ότι μέσα στη μέρα θα πρέπει να υπάρχει «η στιγμή του μυαλού κι η στιγμή του σώματος». Με την προηγούμενη διαδικασία έχουμε δώσει τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο στον εαυτό μας να προετοιμαστεί για την ημέρα και στο σώμα μας, να ξυπνήσει. Την ώρα της εργασίας μας, κάνουμε ό,τι κάναμε και πριν, με τη διαφορά πως οι στόχοι που βάλαμε μπορούν να μας δώσουν λίγη περισσότερη ώθηση για να τους πετύχουμε κι ο οργανισμός μας είναι πιο δυνατός, αφού φουλάραμε την ενέργειά του.

Στην επιστροφή μας στο σπίτι, χρησιμοποιούμε το ντους σαν διαδικασία εξαγνισμού, διότι αποβάλλει την ένταση της ημέρας και σηματοδοτεί την ώρα της δημιουργικότητας και της σύνδεσης με τους άλλους. Αυτός ο χρόνος λοιπόν είναι για να ασχοληθούμε με την οικογένειά μας, να δούμε τους φίλους μας, να φλερτάρουμε, να συζητήσουμε. Πριν πάμε για ύπνο κι ακολουθήσουμε τις βραδινές μας ρουτίνες, βλέπουμε από τις πρωινές μας σημειώσεις τι καταφέραμε και τι όχι. Ο εφτάωρος-οκτάωρος ύπνος, πρέπει να είναι στάνταρ, ώστε να δίνουμε την απαραίτητη ξεκούραση στον εαυτό μας.

Τώρα, για εκείνους που δουλεύουν απόγευμα, ο κανόνας 05:00 ισχύει, αλλά με την αντεστραμμένη μορφή του. Όσο κι αν τα πράγματα είναι δύσκολα να τα συνηθίσουμε, είναι η φόρτιση των πρώτων είκοσι ημερών που χρειάζεται λίγη πίεση από εμάς προς την αδράνειά μας. Μετά από αυτές τις ημέρες, ο οργανισμός μας θα βρει τον δρόμο του. Μέσα από όλα τα παραπάνω θα μπορούσαμε να δούμε τον κόσμο ή πιο απλά, την καθημερινότητά μας ν’ αλλάζει. Το μόνο που χρειάζεται είναι πίστη και ν’ αφήσουμε στις κινήσεις μας χρόνο για να δράσουν και να μας δώσουν τα αποτελέσματα που ζητάμε. Διότι, όλα από τη μια στιγμή στην άλλη, δε γίνονται.

Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου