Οι ανικανοποίητοι στα ερωτικά παίζουν με το κινητό όταν είναι μαζί

Στις μέρες μας, όλο και περισσότερες καινούριες έννοιες ξεφυτρώνουν και πλέον μπορούμε να πούμε με μία μόνο λέξη αυτό που μας απασχολεί. Το αγγλικό λεξιλόγιο σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εκφράσει με μεγάλη ευκολία και στοχευμένα αυτό που θέλουμε να πούμε. Πλέον, το διαδίκτυο και τα social media έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και η χρήση τους ολοένα και αυξάνεται.

Μαζί, λοιπόν, με τα social media, έρχεται και η ορολογία του phubbing. Η λέξη αυτή είναι σύνθετη και αποτελείται από το «phone», που είναι το τηλέφωνο, και το «shubbing», το σνομπάρισμα. Ο όρος αφορά περισσότερο τους δεσμευμένους, αφού στην περίπτωσή τους παίρνει ακόμα περισσότερο σάρκα και οστά. Συγκεκριμένα, στο phubbing το ζευγάρι είναι μαζί και ο ένας από τους δύο πιάνει το τηλέφωνο, αγνοώντας τον άλλον και αφήνοντάς τον να τον κοιτάζει που χαζεύει με το διαδίκτυο. Ζευγάρια που βρίσκονται σε αυτό το στάδιο συνήθως δεν είναι τόσο ικανοποιημένα στην ερωτική τους ζωή.

Τα κινητά πλέον μπορούν να ικανοποιήσουν τις περισσότερες από τις ανάγκες μας, όπως το να πληρώσουμε έναν λογαριασμό, να βρούμε σπίτι μέσα από διάφορες εφαρμογές, να βρούμε σύντροφο, να ψωνίσουμε ρούχα και πολλά άλλα. Αλλά με αυτό τον τρόπο έχουν οδηγήσει στην απομόνωση. Πολλοί προτιμούν να ασχοληθούν με το τηλέφωνο παρά να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους. Η αποξένωση τονίζεται περισσότερο όταν θέλουμε να πούμε κάτι απλό και κολλάμε, αντί να μας βγαίνει φυσικά. Πολύ αναφέρουν πως το άτομο μπορεί να είναι ντροπαλό, αλλά στην ουσία μπορεί και να έχει ξεχάσει πως αλληλοεπιδρά με τον έξω κόσμο. Οπότε, κάπως έτσι οδηγούμαστε και σε ένα κοινωνικό ζήτημα.

Σε ερεύνα που έγινε στην Τουρκία, σε άνδρες και γυναίκες, διαπίστωσαν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ανικανοποίητων ζευγαριών είναι τα ζευγάρια που ασχολούνται με το τηλέφωνο. Όταν παραμελούμε το ταίρι, ουσιαστικά του δείχνουμε ότι δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για εμάς ή ότι έχουμε κάπως βαρεθεί. Όταν πάλι γινόμαστε αποδέκτες μιας τέτοιας συμπεριφοράς, αισθανόμαστε πως δεν καλύπτουμε τον άλλον. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ορισμένα άτομα να οδηγούνται ακόμα και σε κατάθλιψη σε περιπτώσεις νομοφοβίας (ο φόβος μη μείνει κανείς χωρίς τηλέφωνο), ή όταν εξαντλείται η μπαταρία του κινητού.

Μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν λίγο ακραία, αλλά δεν είναι. Μπορεί να θεωρήσουν ορισμένοι ότι το έχουμε τερματίσει, διότι δεν ευθύνεται για όλα ένα κινητό, αλλά μήπως πρέπει να το σκεφτούμε ξανά; Ειδικά για νέα παιδιά, το πρόβλημα της επικοινωνίας φαίνεται από το σημείο που προτιμούν να μιλήσουν σε ένα άτομο διαδικτύακα από ότι από κοντά. Και αυτό δυστυχώς δεν το έχουν μόνο νέα παιδιά στις μέρες μας. Μπορεί ένα πληκτρολόγιο ή ένα κινητό να δίνει την άνεση της έκθεσης ή την έκφραση της γνώμης σε άτομα που δεν ξέρουμε, διότι δεν τους βλέπουμε εκείνη την ώρα τετ-α-τετ, αλλά αυτό εντείνει το πρόβλημα επικοινωνίας από κοντά.

Το θέμα είναι να μπορέσουμε να τα προλάβουμε αυτά όσο είναι ακόμα καιρός, διότι στο τέλος όλα θα καταλήξουν διαδικτυακά. Καλό είναι ορισμένες αξίες να παραμένουν, όπως η σημασία της δια ζώσης επαφής, ειδικά όταν μιλάμε για τον έρωτα. Αν το καλοσκεφτούμε, χωρίς επικοινωνία κι έρωτα, τι είμαστε;