Κι αφού θα επιβιώσουμε με τον ένα ή άλλο τρόπο καλά θα κάνουμε να αποδεχτούμε την κατάσταση ως έχει. Να μην προσφύγουμε σε μάταιους κύκλους άρνησης. Να φανούμε αντάξιοι του ρεαλισμού μας και να έρθουμε σε ειρήνη με τα δεδομένα και τα εσώτερα. Το χάος και οι φωνές στο κεφάλι μας είναι πέρα για πέρα φυσιολογικά. Είμαστε ταπεινοί θνητοί. Έχουμε το προνόμιο να είμαστε τρωτοί. Να πονάμε. Κι ήρθε η στιγμή να ανακαλύψουμε το μεγαλείο του πόνου μας.
Έχει χρονοδιαγράμματα το πότε ξεπερνάς κάποιον που αγάπησες πολύ;
Να αφήσουμε τον εαυτό μας να ζήσει όλα τα συναισθήματα που μπορεί να αποκομίσει από την παρούσα κατάσταση. Και δε θα υπάρξουν μόνο αρνητικά. Φτάνει να μας αφήσουμε ελεύθερους. Να μη μας καλουπώσουμε σε κάτι «πρέπει» εγωισμού, σε κάτι ουτοπικές προσδοκίες άμεσης επούλωσης. Να βιώσουμε την απογοήτευση στο βαθμό που του αντιστοιχεί. Είναι μια εμπειρία, ένας σταθμός της ζωής μας από τον οποίο πρέπει να περάσουμε. Αν άξιζε, θα πονέσει.
Κι αν αρνηθούμε τον πόνο, αν προσφύγουμε σε εύκολες λύσεις, αν επιδοθούμε με σθένος σε άρνηση της πραγματικότητας, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να πιαστούμε σ’ ένα φαύλο κύκλο ψευδαισθήσεων. Κι όταν έρθει η στιγμή του ξεσπάσματος ας τον καλωσορίσουμε σαν ένα παλιό γνώριμο φίλο. Να αφήσουμε τα δάκρια να ξεπλύνουν τη ψυχή μας. Να μη συγκρατήσουμε τίποτα. Μέχρι να βγει από μέσα μας.
Ο χωρισμός είναι μόνο μια λέξη. Μην τη φοβάσαι.
Ήρθε η ώρα για το πολυπόθητο “Get Over It!”.
Κατέβασε εδώ το e-book για όλες τις συσκευές σου!
