Για σένα που σήμερα γιορτάζεις όλο αυτό. Για ένα χρόνια πολλά. Για ένα σ’ αγαπώ. Γιατί ίσως να μην μπορέσω να σου πάρω κάποιο άλλο δώρο. Γιατί το μόνο δώρο που έχω να σου κάνω μόνο εάν γραφτεί μπορεί να πάρει κάποια υπόσταση.

Για σένα που σήμερα γιορτάζεις όλο αυτό. Για τις φορές που δε σου είπα τίποτα. Για τις φορές που σου είπα παραπάνω απ’ όσα έπρεπε. Για τον εαυτό μου που ανέχτηκες. Για τις φορές που δε σε χάρηκα. Για τις φορές που έφυγα και δε μάθαινα για τη ζωή σου. Για τις φορές που με παραμέλησες.

Για σένα όλο αυτό σήμερα. Για τις φορές που μαζί γελάσαμε. Για τις φορές που εξαιτίας σου έκλαψα. Για τις φορές που σε θύμωσα. Για τις φορές  που με υπέμεινες. Για όλες εκείνες τις φορές που διάβαζες κατεβατά μου. Για τις φορές που είχες μόνο ανωτερότητα να επιδείξεις όταν εγώ είχα το αντίθετο.

Για το κρασί που ήπιαμε μαζί  εκείνο το βράδυ και για τον καναπέ σου που με φιλοξένησε. Γιατί δεν μ’ άφησες να φύγω μέσα στη νύχτα. Για όλες τις φορές που η ακεραιότητά σου με αιφνιδίασε. Για τις φορές που έδειξες συγκατάβαση στην πρωτόγονή μου φύση.

Για τις σιωπές στα τηλεφωνήματα μας. Για όλα τα αμήχανα «τι έφαγες σήμερα;» που έκρυψαν άλλες ερωτήσεις που δεν έγιναν ποτέ. Για όλα όσα δε λες μην εκτεθείς. Για όλα όσα δε λες μη με στεναχωρήσεις. Για όλα όσα δε μάθεις ποτέ.

Για σένα που γιορτάζεις σήμερα όλο αυτό. Για όλα όσα ήσουν πριν σε γνωρίσω, για όλα όσα λαχταρώ να μάθω. Για όλα όσα έχω γράψει εξαιτίας σου. Για κάθε λεπτό που σε σκέφτηκα. Για κάθε λεπτό που δε με σκέφτηκες. Για τα χρόνια που ζούσες σε άλλη πόλη, για τα χρόνια που ίσως ζήσουμε χωριστά.

Για το στεγνωτήριό σου που με κάνει να γελώ, για τις φωνές που μιμείσαι και με κάνεις να ξεκαρδίζομαι. Για τη λίστα εκείνη που θα σου έγραφα με τους λόγους που σ’ αγαπώ. Θυμάσαι; Εδώ είναι αυτή η λίστα. Δώρο για σένα σήμερα που γιορτάζεις. Για σένα απόψε όλο αυτό.

Για το σκοτάδι που κρύβεις, για το φως αυτού που αισθάνομαι. Για όλα όσα είπες κάποτε θα κάνουμε. Για όλα όσα κάναμε με κόστος. Για τον εαυτό σου που δώρισες αδίκως τόσα χρόνια και για όλα όσα κρατάς κρυμμένα. Για όσα σε θυμώνουν, για όλα όσα σε γεμίζουν. Για όλα όσα συνθέτουν αυτό που είσαι.

Για τη χροιά της φωνής σου που αλλάζει ανάλογα με το τι αισθάνεσαι, για τη σιωπή που σε φουσκώνει από θυμό όποτε πω πράγματα που δε θες να ακούς.

Για τους μελλοντικούς σου έρωτες που ελπίζω να αφήσουν χώρο στη ζωή σου και για μένα. Για οτιδήποτε μελλοντικό μας χωρίσει ή μας ενώσει. Για όλα όσα εγώ θέλησα κι εσύ είπες όχι. Για όλα όσα εσύ θέλησες κι εγώ είπα όχι.

Για τους ήρωες των βιβλίων που σου κρατούν συντροφιά. Για τις φιγούρες που γεμίζουν τη βιτρίνα σου. Για τον ίδιο Θεό που πιστεύουμε και για τον ίδιο ουρανό που κοιτάμε.

Για τη δικαιοσύνη που «απονέμουμε» στις συζητήσεις μας και για τις αρχές μας που δε διαπραγματευόμαστε ποτέ. Για όσα ονειρευόμαστε και μοιραζόμαστε και για τις αδυναμίες που μόνο μεταξύ μας παραδεχόμαστε. Για την ξεροκεφαλιά σου που λατρεύω και για την κάθετη στάση που μπορείς να κρατήσεις χρόνια. Για τη γαλήνη του ησυχαστηρίου σου που μοιραστήκαμε και για τη φασαρία της ζωής μου που ανέχεσαι.

Για όλα όσα εγώ βλέπω σε σένα, για όλα όσα μόνο εσύ βλέπεις σε μένα. Για το λόγο απόψε που σου γράφω και για όλα όσα κάνουν τη στιγμή της γέννησής σου για μένα μαγική. Για τη δύναμη της ψυχής σου που μόνο εγώ διακρίνω και για όλα όσα κατάφερες.

Για την αγάπη που με κάνει απόψε να γράφω λίστες. Για όλα όσα μας ενώνουν και μας χωρίζουν, για το κρασί που απόψε πίνω στην υγειά σου. Για όλα όσα είσαι για μένα απόψε, ένα ευχαριστώ κι ένα χρόνια πολλά. Χρόνια πολλά, καλά, κοντά μου.

 

Συντάκτης: Ελευθερία Παπασάββα