Έχουμε μάθει να σκαλίζουμε το μέσα μας όταν το κρίνουμε απολύτως αναγκαίο. Κι αν μένουμε κάποιες φορές στην επιφάνεια των πραγμάτων που αφορούν τη ζωή μας, συμβαίνει γιατί εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε την επιφάνεια κι όχι το βάθος. Σαν άμυνα προς όλα εκείνα που θεωρούμε πως θα μας βλάψουν. Για να μην πονέσουμε. Για να μην αναγκαστούμε ν’ απολογηθούμε προς τον εαυτό μας.

Η απολογία λένε πως είναι μια διαδικασία κάθαρσης. Κι ο απολογισμός που είθισται να κάνουν οι πιο πολλοί τον τελευταίο μήνα του χρόνου είναι πλέον μια αγαπημένη θα λέγαμε συνήθεια. Κάποιοι το υιοθετούν ως μια τάση μόδας, νεοφερμένη κυρίως από το εξωτερικό και πολυφορεμένη σε glossy περιοδικά πλάι στα “must do” της εορταστικής περιόδου. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που κάνουν κάθε χρόνο τέτοια περίοδο τον δικό τους απολογισμό για τη χρονιά που πέρασε. Σαν μια προσωπική κάθαρση.

Ξέρετε κάτι όμως; Ο πιο σημαντικός απολογισμός είναι εκείνος που έχει να κάνει με την καθαρά προσωπική μας ζωή. Με τις συναισθηματικές καταστάσεις που βιώσαμε μέσα στο χρόνο που φεύγει. Ένα ξεσκαρτάρισμα σε σχέσεις, έρωτες, αγάπες, ρομάντζα κι ευτυχισμένες στιγμές. Μια αναδρομή σε πάθη, τυχόν προδοσίες, ψέματα κι όλα εκείνα τα συναισθηματικά κομμάτια που αν σε βάλουν να τα σημειώσεις, ίσως να προσποιηθείς πως δε θυμάσαι. Γιατί απλώς δε θέλεις να θυμάσαι.

Ξεκινάς λοιπόν από τα βασικά. Φωτογραφίες και στιγμές. Κάνεις μια εικονική αναδρομή σ’ έναν χρόνο που μπορεί να σου χάρισε προσωπική ευτυχία. Βλέπεις το πρόσωπό σου. Αναγνωρίζεις τις ευτυχισμένες σας στιγμές. Νιώθεις ευγνώμων που έζησες έναν έρωτα ή που αναθέρμανες ίσως μια παλιά σου σχέση. Αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου αν έκανες κάποια υπέρβαση. Δίνεις βάση σε λεπτομέρειες που ίσως να μην είχες προσέξει. Κι αν όσο θυμάσαι, χαμογελάς, σημαίνει πως κάτι πήγε πολύ καλά.

Αφού τελειώσεις με τις καλές στιγμές πάμε τώρα στα δύσκολα. Στο ξεσκόνισμα των αναμνήσεων που πονάνε για τη χρονιά που φεύγει. Μπορείς να χαζέψεις αντικείμενα που σας άρεσε να έχετε ή πράγματα που επιλέξατε μαζί. Μπορείς ν’ ανοίξεις εκείνο το κουτί με τα δώρα που σου χάρισε ή τα πράγματα που έκρυψες εκεί για να μη σε τσιμπάνε. Ίσως να διαβάσεις μηνύματα που ανταλλάξατε κι έτσι να θυμηθείς ακόμη πιο πολλά. Κι ας σε θυμώνει. Ας πονάει σαν διαολεμένος κάλος που δε λέει να καταλαγιάσει για ν’ απαλλαχθείς, ώστε να πας παρακάτω.

Και φτάνουμε στο κομβικό σημείο του προσωπικού απολογισμού. Ή θα σκεπάσουμε όσα μας πόνεσαν ή θα τ’ ανακαλύψουμε ίσως περισσότερο από ποτέ. Ελπίζω να μην επιλέξετε το πρώτο. Άλλωστε, ένας χρόνος που φτάνει ν’ ολοκληρωθεί και να μας αποχαιρετήσει δε γίνεται να είναι ένα συνονθύλευμα από καλές στιγμές μόνο. Ουτοπία θα ήταν δε νομίζετε;

Απολογισμός σημαίνει παράλληλα αποδοχή και συγχώρεση. Αν εξαπατήθηκες σε μια σχέση δίνεις μια σ’ αυτή την ανάμνηση να πάει στην ευχή και πας παρακάτω. Πετάς το φορτίο του θυμού. Ελαφρύνεις τις πλάτες σου από κάθε είδους ευθύνη κι απογοήτευση. Δε φταις. Δεν εκτιμήθηκες. Δε θα πρέπει να νιώθουμε ανεπαρκείς ως προς την αγάπη που δώσαμε αν δεν κατάφερε να επιβιώσει μια σχέση. Κι επειδή ένα νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις, ο απολογισμός σου πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τα δικά σου λάθη. Θέλει θάρρος αυτό αλλά δίνει μαθήματα για να μην πέσεις στην παγίδα των ίδιων λαθών. Ερωτεύτηκες αλλά δεν το έδειξες; Αγαπάς αλλά κρατάς μια πιο επιφυλακτική στάση γιατί φοβάσαι την απόρριψη; Πλήγωσες το άτομο που αγαπούσες με ψέματα που δεν έπρεπε εξ’αρχής να έχεις πει; Περίμενες πολλά περισσότερα κι απογοητεύτηκες; Μελανά σημεία που αξίζουν το μελάνι τους, όμως.

Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι όταν μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε απολογισμό. Κι αφού γίνει το ξεκαθάρισμα, αφού κλάψουμε ή γελάσουμε ανάλογα, περνάμε στους στόχους μας. Αραδιάζουμε κάτω τα κλισέ, τα συγκεντρώνουμε όλα μαζί και τα πετάμε. Πάμε τώρα στην ουσία. Που δεν είναι άλλη από μια πιο ισχυρή σύνδεση με τον κόσμο και το μέσα μας. Να μας νοιάζει περισσότερο, να αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας, να μην περιμένουμε ν’ αγαπηθούμε εγωιστικά.

Πάει λοιπόν και το 2022, κι ας μην έγιναν όλα όπως τα ήθελες. Άλλωστε, γίνονται και ποτέ; Το θέμα είναι να μη χρωστάμε λεφτά, φιλιά και φροντίδα.

 

Αφιερωμένο στους απολογισμούς που δεν αφήνουν χρέη.

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου