«Το χούι δεν κόβεται!» μου έλεγε πάντοτε η γιαγιά μου. Σοφή κι έξυπνη γυναίκα, γνωρίζοντας πώς να κουμαντάρει άβολες καταστάσεις με πρωταγωνιστές αδιάκριτους συγγενείς αλλά και φίλους. Παρατηρώντας την, λοιπόν, εφάρμοσα τις ίδιες τακτικές ή τουλάχιστον προσπάθησα να τις εφαρμόσω. Εδώ όμως είναι κι η τεράστια διαφορά μας. Εκείνη το πετύχαινε πάντα, ενώ εγώ ακόμη το παλεύω.

Οι αδιάκριτοι άνθρωποι αποτελούν μια φυλή από μόνοι τους. Υπάρχουν, ζουν ανάμεσά μας και το σίγουρο είναι πως είχες την τιμή κάποια στιγμή της ζωής σου είτε να είσαι ο αποδέκτης της αδιακρισίας τους είτε παρατηρητής αυτής προς άλλους.

Εγώ να καταλάβω την ανάγκη του άλλου να επιβεβαιώσει την ανασφάλειά του, πραγματικά να μπω σε αυτή τη διαδικασία και να το κάνω! Διότι σύμφωνα με τους ειδικούς όλα από εκεί ξεκινούν. Την ανασφάλεια του άλλου, όμως, που φρικάρει στην εικόνα να ανοίγει κάποιος τα ντουλάπια και τα συρτάρια του, ποιος θα την καταλάβει;

«Θα προτιμούσα να μην ανοίγεις την ντουλάπα μου, με ενοχλεί» θα έλεγε κανείς, ήπιων τόνων αλλά ξεκάθαρη ατάκα για να δώσεις το στίγμα σου. Έλα, όμως, που συνήθως τα ραντάρ της άλλης πλευράς δεν είναι προγραμματισμένα για να πιάνουν ένα τέτοιου είδους στίγμα. Είναι προγραμματισμένο για άλλες κινήσεις∙ να ψάξει, να δει, να ελέγξει!

Διότι πες μου εσύ πώς να δώσεις στην αγενή θεία να αντιληφθεί την αγαρμποσύνη της όταν, στο οικογενειακό τραπέζι, ζητώντας ευγενικά να σου πασάρει την τσάντα σου δεν εννοείς άνοιξέ την, έλεγξέ τα όλα κι έπειτα δώσε μου αυτό που ζήτησα. Φυσικά μετά από ένα τέτοιο συμβάν μη σου φανεί περίεργο αν κανονίσει απογευματινό καφεδάκι με έκτακτο ανακοινωθέν το περιεχόμενο της δικής σου τσάντας!

Έχεις καταλάβει ότι ίσως είναι πιο δύσκολο να σωπάσεις την αδιακρισία μιας φίλης απ’ τα παλιά παρά να κάνεις ανακύκλωση επί μια εβδομάδα ανελλιπώς; Επιμένοντας σε ερωτήσεις για να εκμαιεύσει απαντήσεις, σκέφτεσαι κι αυτοθαυμάζεσαι για το πόση υπομονή τελικά διαθέτεις ως άνθρωπος! Σε καμαρώνεις φυσικά, μα μέσα σου βράζεις γιατί σε μια παράλληλη διάσταση τώρα θα είχες αντιδράσει πιο δυναμικά. Κρατάς αυτήν την εικόνα, για ψυχολογικούς λόγους φυσικά, προς ηθική ικανοποίηση!

Με ποιο απαράβατο θεϊκό δικαίωμα η κομπλεξική συγγενής έχοντας προσφερθεί να μοιράσει τα καναπεδάκια για να ελαφρύνει το φόρτο εργασίας σου στην κουζίνα, ανοίγει κατά συρροή οτιδήποτε έχει πορτάκι ή χερούλι; Κι ενώ εσύ παρακολουθείς αυτό το live σαν άλλη βόμβα έτοιμη να εκραγεί, αναρωτιέσαι μέχρι πού θα φτάσει…

Γιατί και με ποιον τρόπο θα πρέπει να αιτιολογήσεις την ανάγκη του, ας πούμε, καλοπροαίρετα αδιάκριτου ατόμου μέσα από πλαίσια και φίλτρα λογικής; Μα δεν υπάρχει καν λογική. Μονάχα η λογική του παραλόγου σε αυτές τις περιπτώσεις.

Λογική στο να θες να γνωρίζεις τα πάντα περί προσωπικής ζωής των συνανθρώπων σου δεν υπάρχει! Λογική στο να εισβάλλει στη ζωή σου ικανοποιώντας την περιέργειά του ο αδιάκριτος χαρακτήρας, δεν υφίσταται! Λογική στο να νομίζει πως μπορεί να σε χειραγωγήσει προς ικανοποίηση της δικής του άσβεστης δίψας για προσωπικές πληροφορίες εννοείται πως δεν υπάρχει!

Το προφίλ του αδιάκριτου ανθρώπου, λοιπόν, είναι πολύπλευρο αλλά και πολύπλοκο. Δεν μπαίνει σε καλούπια, αν και μετά τα 50 απογειώνεται και γίνεται μάστερ του είδους, αν σας συνδέει μάλιστα και καμιά μακρινή συγγένεια, μόλις τον συναντήσεις άρχισε να τρέχεις όσο πιο μακριά μπορείς.

Σίγουρα είναι ανασφαλή άτομα με σοβαρές αυταπάτες, ειδικά όταν ξεστομίζουν πως οι ίδιοι δεν εισβάλλουν ποτέ στη ζωή των άλλων ή ενοχλούνται αν τους συμβεί κάτι αντίστοιχο. Κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους η αγένεια και το θράσος, αφού αποτελούν τα βασικά κλειδιά της ελεγκτικής τους συμπεριφοράς, την οποία μάλιστα συχνά βαφτίζουν οικειότητα κι ενδιαφέρον.

Όσο για τα δικά σου κλειδιά για να σπάσεις τέτοιου είδους  λουκέτα και να απεγκλωβιστείς απ’ αυτά, ρίξε βάση στην οριοθέτηση και το χιούμορ. Μόνο με αυτά συνοδοιπόρους θα υπάρχει πάντα η απόσταση ασφαλείας που επιθυμείς ανάμεσα σε εσένα και στα άγρυπνα βλέμματα των αδιάκριτων ατόμων.

Βέβαια, προετοιμάσου και για τυχόν θύματα πολέμου μιας και σαν την αποφασισμένη, αδιάκριτη θεία μέσα στο φυσικό της χώρο δεν υπάρχει! Εκεί σε σώζουν μόνο ασκήσεις διαλογισμού!

 

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη